Μιλώ με ένα φίλο στο τηλέφωνο άρρωστο Παναθηναικό για το ποστ του manground που αναφέρεται στην μασκότ Nini.Το αναφέρω για να δούμε και λίγο το αστείο του πράγματος , το που μπορεί να σε οδηγήσει η αγάπη – αρρώστια για μια ομάδα.
Όμως ο «άρρωστος» άνθρωπος δεν καταλαβαίνει και πέφτει σε παραλήρημα.
Ουρλιάζει για τον πάτο που έπιασε η ομάδα την προηγούμενη χρονιά , καταθέτει την σιγουριά του για την νέα διοίκηση ,ρίχνει τα μπινελίκια για την οικογένεια Βαρδινογιάννη ,μου λέει για τις κλωτσιές που θέλει να δώσει στην τηλεόραση κάθε φορά που βλέπει τη Μαριάνα Βαρδινογιάννη στο Μέγκα και δεν σηκώνει καμία πλάκα.
Το βράδυ πάνω στο ζάπινγκ πέφτω σε μια εκπομπή της ΕΤ3 με θέμα την υπέρταση. Τυχαίο ;
Μνήμες
Στην παραλία ένας υπέρβαρος άντρας με κόκκινο αθλητικό μαγιό κυνηγά το τρίχρονο παιδί του με ένα τάπερ γεμάτο κεφτεδάκια. Σκέφτομαι όλες αυτές τις θεωρίες για τον αρσενικό – κυνηγό καθώς ο άντρας λαχανιασμένος πιάνει το παιδάκι και του ανοίγει βίαια το στόμα. Ξαφνικά θυμάμαι σκηνές από τα στρουμφάκια με το Δρακουμέλ να τα κυνηγά με ή χωρίς λόγο.Βυθίζομαι σε ένα ταξίδι στην ηλικία των οχτώ με «χαλί» τις κραυγές του πιτσιρικά .Με το που ξεσπάει το μπουρίνι γίνομαι πάλι αυτό που είμαι : Ένας βρεγμένος ενήλικας
Θάνατος και εφορία
Τελειώνω το τελευταίο βιβλίο του Γιάλομ. Ωραία το κατάλαβα :Κάποια στιγμή θα τα τινάξω. Όλα είναι μάταια. Πρέπει να ανακαλύψω την ουσία της ύπαρξης μου στο πνεύμα και όχι στην ύλη.
Η ζωή μου έχει αλλάξει και περιφέρομαι με ένα colgate χαμόγελο από το καθιστικό στη βεράντα και πάλι πίσω στο καθιστικό. Βρήκα το νόημα της ζωής και έχω συμπόνια για κάθε ζωντανό πλάσμα που υπάρχει στη γη.
Μέχρι που βλέπω το χαρτί της εφορίας και αυτά που πρέπει να πληρώσω
Τότε η συμπόνια δίνει την θέση της στην οργή και θες να πνίξεις ακόμα και το παιδάκι που παίζει μπάλα στον απέναντι κήπο. Θα μου τα δώσει τα 400 euro ο Γιάλομ ;Σκατά κατάλαβα το βιβλίο….
I Love Athens
Είμαι με μια τύπισα που ουρλιάζει για τα άσχημα της Αθήνας.
« Μπαίνω στο μετρό βλέπω ανθρώπους που δεν χαμογελούν ,που δεν επικοινωνούν ,που είναι κουρασμένοι γιατί έχουν χάσει την ανθρώπινη επαφή που έχουμε εδώ στην επαρχία.»
Γυρίζω την κοιτάζω κατάματα και της λέω «Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που είδες είναι Αθηναίοι που μόλις επέστρεψαν από την επαρχία. Θέλουν χρόνο για να προσαρμοστούν»
Με κοιτάζει με ανοικτό το στόμα γιατί δεν είμαι Αθηναίος.
Εξερχόμενο
Διάβασα ότι η ταράτσα του Bios είναι από τις καλύτερες αυτή την στιγμή στην Αθήνα. Έχεις πάει ;
Εισερχόμενο
Όχι δεν έχω πάει ,πήγε μια φίλη μου. Ωραία μου είπε ότι ήταν αλλά αισθανόσουν ότι όλο αυτό κουνιέται και θα φύγεις κάτω. Άλλα δεν την πιστεύω γιατί πίνει συχνά
σχόλια