Περιοδικό 01
(Σειρά από κείμενα με θέμα την δεκαετία του ενενήντα)
Χρόνος :Όταν κυκλοφόρησε τελείωνα το λύκειο.
Αναμονή :Το περίμενα σαν τρελός. Διάβαζα τις «Επιλογές» στην Ε και θυμάμαι που είχε ανακοινωθεί η κυκλοφορία του από την στήλη του tsagar.
Στον σκληρό δίσκο :Θυμάμαι το πρώτο τεύχος ακόμα. Την ανδρόγυνη μορφή με την λευκή μπλούζα. Τα αγόρασα όλα άλλα τρία από αυτά εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς. Μαζί και το πρώτο. Που να είσαι τώρα….
Μεταφορά:Τα μετέφερα με το ΚΤΕΛ μέσα στους σάκους στο πατρικό μου. Ευτυχώς τα άλλα διασώθηκαν .Τα έχω σήμερα στην βιβλιοθήκη μου
Σημείο αναφοράς :Αγαπούσα πολύ την στήλη του Πολιτάκη , του Κωνσταντίνου Βήτα , τα κείμενα της Κοκκίνη και της Βροντή. Το δάνειζα και στον αδερφό μου. Μια φορά είχαμε καυγαδίσει γιατί νόμιζα ότι μου είχε χάσει ένα τεύχος. Τελικά το βρήκαμε σε μια κούτα. Μέχρι σήμερα λέμε φράσεις που έχουν σχέση με το περιοδικό όπως «Γειά σου ξένε» , «Εικόνες από μια ηλίθια ζωή» , «Θόρυβος».Είναι σαν κωδικοί όταν θέλουμε να κάνουμε αναφορές στην δεκαετία του ενενήντα
Αγάπη :
Ήταν από τα περιοδικά που τα διάβαζα πάνω από μία φορά. Το editorial για την φιλία ήταν από τα αγαπημένα μου κείμενα , όπως και το άρθρο για το ίδιο θέμα. Σπάνια να ξαναδιαβάσω σήμερα ακόμα και στην lifoland ένα θέμα πάνω από μια φορά. Ίσως να φταίει η ταχύτητα της εποχής. Ίσως να φταίει ότι με το χαρτί o αναγνώστης δένεται περισσότερο .Το τεύχος στο κουτί :Κυκλοφόρησε όταν ήμουν φοιτητής σε κάποια επαρχιακή πόλη. Θυμάμαι την έκπληξη του περιπτερά όταν αγόρασα το τεύχος. «Μα τι είναι αυτό ;» με είχε ρωτήσει. Έμοιαζε με εξωγήινο ανάμεσα στα άλλα συμβατικά
Στερεογράμματα : Ήταν το πρώτο ελληνικό περιοδικό που τα έβαλε. Καθόμασταν στα φοιτητικά μας δωμάτια γυρίζαμε τα μάτια και όποιος έμπαινε μέσα νόμιζε ότι είχαμε πάρει κάτι δυνατό.
Η κόντρα με το ΚΛΙΚ : Είχε πλάκα για τους αναγνώστες του περιοδικού. Φανταζόμασταν τους εκδότες να μονομαχούν στο Ελ Πάσο και από πίσω να δύει ο ήλιος. Ωραίες εποχές , τώρα όλα πάνε τόσο γρήγορα που καιρός και χρόνος για κόντρες. Μου άρεσαν και τα υπονοούμενα του 01 με τίτλο «Ξέρει ποιος» .
Κάραλη Μαλβίνα :Απίστευτα κείμενα στην στήλη Heavy metal.To καλύτερο αυτό για τους πραγματικούς μάγκες .
Όλοι το έμαθαν : Όταν έδωσε συνέντευξη η Λιάνη. Το περιοδικό ξεπούλησε , αλλά οι παλιοί αναγνώστες είχαμε εκνευριστεί.
Παρεξήγηση :Έμεινε στο μυαλό πολλών ως «το περιοδικό των ravers».Φυσικά ήταν κάτι πολύ παραπάνω από αυτό
Όταν έκλεισε :Έγινε το χειρότερο. Άνοιξε κάτι που προσπαθούσε να μοιάσει σε αυτό. Το σύνθημα : «Η εκδίκηση του καλού» έμεινε στην ιστορία.
Ακρότητες :Όταν πριν δυο χρόνια πλημμυρίσαμε στο πατρικό μου πήρα τηλέφωνο την μάνα μου να μεταφέρει τα τεύχη από την σιδερένια ντουλάπα που τα είχα στην αποθήκη. Τώρα τα έχω στην ξύλινη βιβλιοθήκη του πατρικού μου.
Και τώρα ;: Ότι και να γίνει δεν θα σας πουλήσω στην αγορά του ίντερνετ αγαπημένα μου τεύχη. Θα σας κοιτάω και θα θυμάμαι την καλύτερη εποχή μου καθώς θα βαθαίνουν οι ρυτίδες μου .
(Το post αφιερώνεται στους pilgrim και Dana)
Υ.Γ
Διαβάστε για τα θέματα του τεύχους 17 στο blog του enteka
σχόλια