Πώς η Ελλάδα κατάφερε σε ένα μήνα να αποτύχει επικοινωνιακά σε δύο σημαντικά γεγονότα. Δύο γεγονότα που ίσως και να έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους:
1. Χθες παρακολουθήσαμε τη σχεδόν ανύπαρκτη προσέλευση σημαντικών προσωπικοτήτων στα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, η αφρόκρεμα της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής έλαμψε δια της απουσίας της από τα σημαντικά εγκαίνια. Στην ουσία, δεν ήρθε κανείς. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε πως οι περισσότεροι γνώριζαν ότι το θέμα θα έπαιρνε πολιτικές διαστάσεις και γι' αυτό απουσίασαν. Για να μη βρεθούν να υποστηρίζουν την Ελλάδα εις βάρος της Αγγλίας στο θέμα της επιστροφής των Μαρμάρων. Όμως η συνολική τελετή ήταν άνευρη, αμήχανη και ξεψυχισμένη. Κανείς δεν σκέφτηκε να προσκαλέσει, έστω και την τελευταία στιγμή, σημαντικούς ανθρώπους του πνεύματος. Που στην τελική, αυτοί θα 'πρεπε να είναι πρώτοι καλεσμένοι γιατί αυτοί έχουν άμεση συγγένεια με τα ιδανικά της Ακρόπολης. Κι έτσι, στο σημαντικό αυτό γεγονός παρευρέθηκαν μόνο εγχώριοι εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων, μερικοί επιχειρηματίες και ο Πρόεδρος της Κύπρου... Και δεν σκέφτηκε κανείς πως υπάρχουν, ας πούμε, δέκα σπουδαίοι συγγραφείς και τριάντα καλλιτέχνες που όχι μόνο θα έρχονταν σαν τρελοί αλλά και θα διαλαλούσαν παγκοσμίως τη σημασία του μουσείου.
2. Το τελευταίο τεύχος της «L' Uomo Vogue», ενός από τα περιοδικά με τη μεγαλύτερη επιρροή στην Ευρώπης, αφιέρωσε ολόκληρη την έκδοση Μάιος- Ιούνιος στην Μπιενάλλε της Βενετίας. Στο εξώφυλλο η Cindy Sherman φωτογραφημένη από τον Μark Seliger και στο εσωτερικό λεπτομερέστατο αφιέρωμα σε όλους τους συμμετέχοντες, τους συντελεστές, τους εμπνευστές, τις εθνικές συμμετοχές. Ένα σημαντικό τεύχος που σημαίνει πολλά. Ποιος λείπει; Λείπει ο Λουκάς Σαμαράς και η ελληνική συμμετοχή. Όχι μόνο δεν αναφέρεται, δεν υπάρχει φωτογραφία του, αλλά ακόμα και στο κομμάτι όπου αναγράφονται λεπτομερώς όλες οι διεθνείς συμμετοχές, η Ελλάδα απουσιάζει. Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς πως αυτό είναι μια σκευωρία εναντίον της Ελλάδας πάντως...
Και στις δύο περιπτώσεις είναι φανερή η απουσία ενός δυναμικού σχεδίου επικοινωνίας. Η Ελλάδα δεν μπόρεσε να έχει πέντε σημαντικούς καλεσμένους στα εγκαίνια ενός από τα σπουδαιότερα μουσεία της Ευρώπης και όταν μετά από πολλούς κόπους αξιωθήκαμε να στείλουμε τον Λουκά Σαμαρά να μας εκπροσωπήσει στη Μπιενάλε της Βενετίας, ούτε ένα δημοσίευμα δεν καταφέραμε να κάνουμε για να δείξουμε στον κόσμο ότι δεν είμαστε ούφο. Ακόμα και αν κάνεις θαύματα, πάντως, αν δεν μπορείς να τα πουλήσεις σήμερα είναι σαν να κάνεις μια τρύπα στο νερό. Χαμένος κόπος.
M.M.
σχόλια