UP

Ο Ρομπέν των Διοδίων: Τον συμπαθώ τον Κωφίδη. Δεν είναι "ο μεγάλος" προπονητής, μπορεί να μην είναι ούτε "ο καλός". Ανήκει στην κατηγορία "προπονητής ψυχολογίας". Αν είναι στα χάι του μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα, αν, όμως, έχει κατάθλιψη τότε την κάτσαμε τη βάρκα. Παρ' όλα αυτά είναι ένας άνθρωπος που παρά τη σαπίλα του ελληνικού ποδοσφαίρου, διατήρησε το ήθος του και την αξιοπρέπεια του. Μεγάλη του στιγμή δεν είναι κάποιο ποδοσφαιρικό του τέχνασμα αλλά η πρόσφατη παραίτηση του από τον πάγκο του Ηρακλή. Κάποιοι από τους "μαφιόζους" που ήταν στο Δ.Σ. του "γηραιού" τον πίεζαν να κάνει κάτι αλλαγές, να βάλει κάποιους παίκτες να παίξουν και να αλλάξει το πρόγραμμα της προπόνησης. Ο Κωφίδης δεν μάσησε. Βγήκε σε συνέντευξη τύπου, τους κατανόμασε και πήγε να ακούσει ένα metall άλμπουμ σπίτι του. Άλλωστε, εκτός από τη μπάλα είναι γνωστά τα γούστα του για αυτό το είδος της μουσικής και για τη φιλοσοφία.

Πέραν από αυτές τις μεγάλες δηλώσεις (που μας φαίνονται αστείες επειδή είναι από τον Κωφίδη και όχι από το Βέλτσο) ο Σάββας έχει κάνει και αυτά σύμφωνα με τη Wikipedia: Πρωταγωνιστούσε για 7 χρόνια με την ομάδα του Ηρακλή δίπλα στο Βασίλη Χατζηπαναγή και κέρδισε το Βαλκανικό κύπελλο το 1985 ενώ το 1987 συμμετείχε στο χαμένο τελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Το 1988 αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό και αγωνίστηκε πλάι στο Λάγιος Ντέταρι. Κέρδισε 2 κύπελλα το 1990 και το 1992 στα 4 χρόνια που αγωνιζόταν στον ΟΣΦΠ. Τα πέντε επόμενα χρόνια τον βρήκαν να αγωνίζεται με την ομάδα του Άρη και τις 3 τελευταίες χρονιές της καριέρας του αγωνίστηκε και πάλι στον Ηρακλή. Από τον Οκτώβριο του 2008 αγωνίζεται ερασιτεχνικά στον Αστέρα Βορείου Χαλκιδικής, μια ομάδα που δημιουργήθηκε από παλαίμαχους ποδοσφαιριστές κυρίως της Χαλκιδικής.

Τα σημερινά βίντεο που έβγαλε το sport24 με έκαναν να τον συμπαθήσω λίγο περισσότερο. Όχι, γιατί κέρδισε το βαθύ "κράτος των διοδίων" αλλά γιατί το έκανε με στυλ: φορώντας παλαιστίνα και δίνοντας με ευγένεια  την πινακίδια του.

Χωρίς ντάουν απόψε...

ΣΔ