Eδώ ο κόσμος χάνεται, εμείς διαβάζουμε Vogue.
Υπάρχει όμως λόγος. Το τελευταίο τεύχος της Γαλλικής έκδοσης είναι αφιερωμένο στην Ελλάδα. Όχι σπουδαία πράγματα –αλλά τι να περιμένεις από ένα περιοδικό που είναι μάλλον ακυβέρνητο. Μετά την ξαφνική απόλυση της αιχμηρής Ρόιντφιλντ, αυτό είναι το δεύτερο τεύχος που το τρέχει η βοηθός της, η οποία μάλλον δεν το έχει.
Λοιπόν: το αφιέρωμα είναι εξαιρετικά άχαρο, και χωρίς έμπνευση. Ούτε παραδοσιακό, ούτε αβαν γκαρντ –παλινωδεί μεταξύ των δυο αυτών διαθέσεων. Το Costa Navarino, μόδα στο Ναυάγιο της Ζακύνθου, Ωνάσης, Νιάρχος, ξένοι που έκαναν τις διακοπές τους στα ελληνικά νησιά τη δεκαετία του 60, 7 Αθηναίοι (η Καμχή, οι Βreeders, η Σάντρα Μαρινοπούλου, η Αριάν Λαμπέντ, η Ευγενία Νιάρχου, ο Χρύσανθος Πανάς), και ένα κουλό ομαδικό πορτρέτο Profils Grecs όπου ατάκτως ρίπτονται η Μελίνα, η Μύκονος, το Αμέρικα Αμέρικα, το gay paradise της Μυκόνου, ο Ζορμπάς και το σκάφος του Ωνάση.
Δεν λείπει και το χοντρό λάθος: σε μια φωτογραφία του Νιάρχου, διαβάζουμε ότι είναι ο Ωνάσης που μόλις έκανε τη βουτιά του.
Χρήσιμο είναι, όλο και κάποιος θα τσιμπήσει. Θα μπορούσε όμως να είναι πολύ ωραιότερο.
σχόλια