Οε οε οε, Τζιμπρλίλ Σισέ.
Αν και ακόμα δεν έχει κλείσει κάπου αν και η «δημοκρατική» ομάδα της Λάτσιο έχει τον πρώτο λόγο, ο Τζιμπρίλαρος αφήνει τη χώρα μας και τον Παναθηναϊκό.
Καλό ή κακό αυτό;
Μόνο καλό. Αδιαμφισβήτητα είναι μεγάλη απώλεια ο Σισέ. Ειδικά σε μια ομάδα που παραπαίει διοικητικά και βασίζεται στο όραμα του προπονητή της να φτιάξει την Πόρτο της Ελλάδος. Βέβαια, στην Πόρτο έδιναν και μια πίστωση χρόνου. Στην Ελλάδα, η λέξη πίστωση, ανήκει στις f words.
Ο Σισέ θα φέρει χρήματα (πάνω από 5 εκ ευρώ) και θα αλαφρύνει το ταμείο από ένα τεράστιο συμβόλαιο. Μετά, φαινόταν σχεδόν αδύνατο (αλλά όχι και απίστευτο) να κάνει άλλη μια τόσο καλή χρονιά.
Ο άνθρωπος στην Ελλάδα την αύρα του μεγάλου σταρ. Μέσα και έξω από το γήπεδο. Γιατί και ο Ριβάλντο ήταν τεράστιος παίκτης αλλά είχε αυτήν την βραζιλιάνικη σεμνότητα: οι φαβέλες, ο Ιησούς και να τρέχει το χρήμα. Ο Σισέ έπαιξε με όλα τα εργαλεία του mainstream και κάποιες στιγμές εμφανίστηκε και ως ο Πανανηναϊκάρχης: στη γνωστή κόντρα του με τον Βαγγέλη Μαρινάκη μετά το ντέρμπι στο Καραϊσκάκη. Εκεί που αποφάσισε να φύγει κιόλας…
Καλά να περνάει, καλά να περάσει και στο πάρτι και τον βλέπω να ξαναγυρνάει…
Τα club της Ρώμης δεν είναι όπως αυτά της Αθήνας.
σχόλια