Χθες έκατσα στη θάλασσα μέχρι να πέσει ο ήλιος. Όταν γύριζα δεν συνάντησα ψυχή μέχρι να βγώ στον κεντρικό δρόμο.
Είχα καιρό να δω πόσο όμορφο είναι το νησί μου κάτω από τη πέτσα της καταστροφής
Μετά τα μπάνια, τις κρεμούλες και τα σχετικά, πήγα στο κτήμα των παιδιών. Μου κάνανε το τραπέζι με κατσικάκι που έσφαξαν το πρωί. Η Α. δεν το άγγιξε -το λυπόταν, είπε. Meat is murder.
Φάγαμε κάτω από τη ροδιά και τη δάφνη που είχαμε φυτέψει μαζί πριν 20 χρόνια.
Ήπια κρασί και ψιλομέθυσα.
Το παιδί τους έπαιξε τη Μαλαγκένια στο πιάνο, έφερνε δροσιά από τα αμπέλια, νυστάξαμε.
Αλλά στο γυρισμό, με έπιασε ο γνωστός δαίμων και αντί να πάω σπίτι μου πήγα στη παιδική χαρά του Λαγανά.
Όλα στη θέση τους: οι φωνές, τα τατουάζ, οι βουτιές στη πισίνα, ο χορός με αφρούς, τα γυμνά σώματα, τα κουνελίσια πηδήματα στις τουαλέτες και τα χωράφια, πέντε αγόρια μόνα που ξερογλύφονται, έξι κοπέλες μόνες που κακαρίζουν έξαλλα, η μπύρα τρία ευρώ, τατουάζ και σαγιονάρες, άνθρωποι-φλίπερ που άπαξ και τους βγάλεις απ' τη μπρίζα ξερνάνε, κλαίνε και πέφτουνε στην άσφαλτο -όλα τα χούγια του σύγχρονου βρεττανικού προλεταριάτου που ζει και παραθερίζει με τα επιδόματα της πρόνοιας και φτάνει κάθε χρόνο εδώ φορτωμένο από πολλή λαχτάρα και πολύ θυμό.
Χορεύουν σα να μην υπάρχει αύριο. Που για τους περισσότερους δεν υπάρχει
Τους αγαπώ πολύ αυτούς τους Άγγλους. Ανέκαθεν ερχόμασταν εδώ με τα παιδιά και πίναμε μαζί τους. Ντέκα ναι, ποιό έιναι το πρόβλημα;
Μ' αρέσει η ντέκα, κάθε εθνικότητας και κάθε ύφους. Νιώθω στα νερά μου και νιώθω ότι συμπεριλαμβάνομαι.
Αλλά επειδή τώρα πια έχω την ηλικία των πορνοβοσκών, δεν έκατσα αρκετά.
Ήπια δυο μπύρες και γύρισα στη μαμά μου
Αύριο πρωί θα διασχίσω ανάποδα τα ύδατα της Στυγός
Θα γυρίσω πίσω στα δικά μας κι από όλη αυτή την αγάπη θα μείνει μόνο το τηλεφώνημα της Κυριακής.
