Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Βάσιας Τζανακάρη*

photo Πάνος Μιχαήλ

Wild at Heart του David Lynch

Η ερωτική ιστορία ανάμεσα σε δύο αντι-ήρωες με φόντο μια Αμερική που δεν θέλουμε να ξέρουμε ότι υπάρχει. Σέιλορ και Λούλα ενάντια σε όλους, ένα αυτοκίνητο που τους ταξιδεύει, μουσική που τους απογειώνει, παράξενες φιγούρες στη μέση του πουθενά, ατελείωτος δρόμος, ατελείωτος ουρανός, ατελείωτος έρωτας.

Velvet Goldmine του Todd Haynes

Ξέρω σχεδόν κάθε ατάκα από το Velvet Goldmine. Iggy και ο Bowie, ολόκληρη η glam era πασπαλισμένη με glitter, άπειρη μουσική, ατάκες του OscarWilde, η αντίθεση των ‘70s με τα ‘80s και της Αγγλίας με την Αμερική, η ιστορία ενός σπουδαίου μουσικού, και μια συγκλονιστική εκτέλεση του Baby’s on Fire. Θυμάμαι και μια βραδινή προβολή στο Ολύμπιον της Θεσσαλονίκης όπου είχαν μαζευτεί οι μισοί ροκάδες της Θεσσαλονίκης. Για τους άλλους μισούς δεν ξέρω. Στην φοιτητοπαρέα που ήμασταν είχαμε ντυθεί όλοι φτερά και πούπουλα.

Pulp Fiction του Quentin Tarantino

Μέγιστο απωθημένο καθώς οι γονείς μου που την είδαν στο σινεμά δεν με άφηναν να πάω να τη δω. Μετά από ένα χρόνο την πήρα σε βίντεο (τότε έκαναν ένα χρόνο να κυκλοφορήσουν οι ταινίες σε βίντεο, θυμάμαι!) Από την εναρκτήρια κλασική σκηνή “honey bunny”, το all star cast, το μαλλί της Uma Thurman, το χόρο του Travolta, μέχρι τα τσιγάρα Red Apple κι όλα τα μικροπράγματα που στον Ταραντίνο αρέσει να πετά σκόρπια στις ταινίες του, είναι ένας κόσμος που συνδέει τα ‘90s με τα ‘70s, αδειάζοντάς τα από την ενδιάμεση μαυρίλα, τα γεμίζει με καρτουνιστική βία, και, πάνω απ’όλα, στυλ.

Trois Couleurs: Rouge του Krzysztof Kieslowski

Στο γυμνάσιο και στο λύκειο περίμενα να έρθει η Παρασκευή για να πάω στο βίντεο κλαμπ και να νοικιάσω ταινίες. Συνήθιζα να τις διαλέγω είτε ανά σκηνοθέτη είτε ανά χώρα. Εκείνη την εποχή μόλις είχε ολοκληρωθεί η τριλογία του Κισλόφσκι έτσι πήρα την Μπλε, Λευκή και Κόκκινη ταινία και μαζί τη Διπλή Ζωή της Βερόνικα. Βλέποντάς τις αισθάνθηκα ότι εκείνος ο σκηνοθέτης έβλεπε τα πράγματα κάπως όπως εγώ. Πάντα δυσκολεύομαι να διαλέξω ανάμεσα στην Κόκκινη Ταινία και τη Διπλή Ζωή της Βερόνικα. Τελικά μάλλον διαλέγω την Κόκκινη γιατί μου αρέσει ο τρόπος που δένει χειρίζεται σκηνοθετικά τις έννοιες των συμπτώσεων και της μοίρας.

Almost Famous του Cameron Crowe

Rock, ‘70s, groupies, tours, Αμερική, μουσική, περιοδικά, μια μπάντα που θα έπρεπε να υπάρχει (Stillwater), πολλές εξαρτήσεις που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν, μία Penny Lane που δεν χορταίνεις να κοιτάζεις, η φράση «I am a golden God», το χρονικό μιας δεκαετίας, που μέσα σ' όλες της τις ακρότητες ήταν πιο αθώα απ' όσες την διαδέχτηκαν.

Gone with the wind του Victor Fleming

Λατρεύω το Gone with the Wind. Πριν δω την ταινία είχα διαβάσει το βιβλίο, γύρω στα 13 ή 14. Η Scarlett O’Hara είναι η απόλυτη ηρωίδα. Αυτοκαταστροφική, πεισματάρα, δυναμική, όμορφη και με αξέχαστα φορέματα (βλέπε το πράσινο φόρεμα από κουρτίνα). Ο έρωτάς της με τον Ρετ Μπάτλερ μάς φυλακίζει σε έναν κόσμο που καταρρέει. Έναν κόσμο που καταρρέει σαν τη ίδια και, όπως κι εκείνη, αδυνατεί να δει την αλήθεια.

Frida του Julie Taymor

Η ιστορία της Frida Kahlo στην κινηματογραφική της μεταφορά είναι πολύχρωμη, παθιασμένη και γεμάτη από την ιστορία του Μεξικό, όπως ακριβώς και το έργο της. Θυμάμαι να τη βλέπω για τρίτη φορά ένα βράδυ στα τέλη Αυγούστου πριν μερικά χρόνια, σ’ ένα σπίτι στην Κυψέλη. Όλα ήταν μαγικά.

Κάλπικη Λίρα του Γιώργου Τζαβέλλα

Η Κάλπικη Λίρα είναι η αγαπημένη μου ελληνική ταινία. Με βαθιά κριτικό βλέμμα, συγκινητική, ρεαλιστική και ανθρώπινη, η σπονδυλωτή αυτή ταινία με κάνει να κλαίω με το που θα δω τους τίτλους έναρξης. Από όλες τις ιστορίες περισσότερο έχω αδυναμία στην τελευταία, τον άτυχο έρωτα του Χορν και της Λαμπέτη. Μια ιστορία υπέροχα ειπωμένη για το μεγαλύτερο δίλημμα του ανθρώπου. Να ζεις για τον εαυτό σου ή να ζεις για τους άλλους;

Star Wars του George Lucas

Δεν θα πω τίποτα παρά μόνο ότι στο πάνω μέρος της βιβλιοθήκης μου υπάρχει ένα φωτόσπαθο που ταξίδεψε από το Σικάγο ως την Αθήνα μόνο για μένα;-P

Hedwig and the Angry Inch του John Cameron Mitchell

Η Hedwig μεγάλωσε στο Ανατολικό Βερολίνο. Ένας αγόρι καταπιεσμένο, που αποφάσισε να αφαιρέσει αυτό που το εμπόδιζε να γίνει γυναίκα. Η επέμβαση ήταν αποτυχημένη και την άφησε με ένα angry inch στο σώμα κι ένα βαθύ τραύμα στη ψυχή. Καταπιεσμένη και πεταμένη στα μεσοδυτικά της Δύσης, βρίσκει το origin of love στον έρωτά της για ένα αγόρι. Η glam ιστορία μιας punk rock star που έβλεπε στον καθρέφτη της τον Iggy Pop, τον David Bowie και τον LouReed. Την είχα δει να τα σπάει στον Έσπερο στη Θεσσαλονίκη και φεύγοντας ένιωσα σαν κάποιος να μου είχε εκμυστηρευτεί το πιο συναρπαστικό μυστικό.

Το νέο βιβλίο της Βάσιας Τζανακάρη Τζόνι & Λούλου

κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο