Της Αφροδίτης Καριμαλη, στο Έθνος
Φωτογραφία: Σπύρος Στάβερης
Από τη Σοφοκλέους μέχρι το Μεταξουργείο λειτουργούν 250 οίκοι ανοχής, από τους οποίους μόνο οι 7 έχουν άδεια. Ταυτόχρονα όλο και περισσότεροι δρόμοι μετατρέπονται τη νύχτα σε “πιάτσες” ιερόδουλων. Εκτιμάται ότι τα παράνομα κέρδη από την πορνεία υπερβαίνουν τα 100 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Ανεξέλεγκτες διαστάσεις έχει πάρει πλέον η πορνεία στο κέντρο της Αθήνας, η οποία εξελίσσεται σε μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη παραοικονομία, με τζίρο που πλησιάζει τον αντίστοιχο των ελαφρών ναρκωτικών.
Ενδεικτικό είναι ότι τα παράνομα κέρδη, μόνο στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, εκτιμάται ότι υπερβαίνουν ετησίως τα 100 εκατ. ευρώ.
Ποσό αστρονομικό για τον Δήμο Αθηναίων, ο οποίος χάνει τεράστια ποσά από δημοτικά τέλη και φόρους, καθώς οι περισσότεροι οίκοι ανοχής είναι παράνομοι.
Από τη Σοφοκλέους προς το Μεταξουργείο μέχρι και τα Πατήσια λειτουργούν 250 πορνεία, εκ των οποίων μόνον τα 7 διαθέτουν άδεια. Οι αρμόδιοι “κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου”, καθώς από την ανυπαρξία μέτρων προφύλαξης και ιατρικού ελέγχου παρατηρείται έξαρση των λοιμωδών νοσημάτων.
Το πρόβλημα οξύνεται καθώς οι περισσότερες γυναίκες εργάζονται σε συνθήκες αδήλωτης εργασίας, χωρίς να διαθέτουν τα απαραίτητα βιβλιάρια υγείας.
Ο Δήμος Αθηναίων σηκώνει “τα χέρια ψηλά”, αδυνατώντας να ελέγξει τα παράνομα “σπίτια” που “ξεφυτρώνουν” σαν μανιτάρια, ενώ τα “λουκέτα” που βάζει κατά καιρούς τον χρεώνουν με επιπλέον έξοδα.
Την ίδια στιγμή, παλιά ξενοδοχεία του κέντρου έχουν μετατραπεί σε πορνεία, ενώ τα τελευταία χρόνια ως χώροι “φιλοξενίας” πληρωμένου έρωτα παρουσιάζονται και τα “στούντιο”, τα οποία εμφανίζονται ως “Κέντρα Σωματικής Ευεξίας”.
Πρόκειται για μικρά σπίτια, χωρίς κόκκινο φως στην είσοδό τους, τα οποία “παρέχουν υπηρεσίες” σχεδόν αποκλειστικά σε Ελληνες, με αρκετά υψηλότερες τιμές από τις πιάτσες. Εξαιτίας του νομοθετικού πλαισίου βρίσκονται στο απυρόβλητο, καθώς δεν περιέχονται σε κανένα νόμο, ανοίγουν το ένα μετά το άλλο και αντικαθιστούν στην ουσία τους οίκους ανοχής. Ο μοναδικός κρατικός φορέας που μπορεί να τα ελέγξει είναι η αστυνομία. Ετσι οι ιδιοκτήτες τους, εκμεταλλευόμενοι το νομικό κενό, μπορούν να τα λειτουργούν με μια απλή έναρξη επαγγέλματος στην εφορία.
Αδυναμία να ελέγξει το πρόβλημα δηλώνει ο δήμος Αθηναίων
Πληρώνει για να σφραγίσει οίκους ανοχής
“Οχι μόνο χάνουμε έσοδα από τους φόρους, αλλά και πληρώνουμε κάθε φορά που σφραγίζουμε κάποιον οίκο ανοχής”, υπογραμμίζει η αρμόδια αντιδήμαρχος Αθηναίων κυρία Νέλλη Παπαχελά, η οποία επικεντρώνει το πρόβλημα στην αυστηρή νομοθεσία που δεν επιτρέπει στα περισσότερα πορνεία να νομιμοποιηθούν.
Για τον λόγο αυτόν ο δήμος επεξεργάζεται προτάσεις για την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου. “Με τον ισχύοντα νόμο δεν ελέγχουμε κανέναν οίκο ανοχής. Κλείνουμε έναν, ανοίγουν δύο”, σημειώνει χαρακτηριστικά η κυρία Παπαχελά, προσθέτοντας ότι ακόμα και στις περιπτώσεις που γίνονται συλλήψεις, μέσα σε λίγες ώρες απελευθερώνονται, καθώς τα αδικήματα χαρακτηρίζονται πλημμελήματα.
Αποτέλεσμα να δημιουργείται αίσθηση ατιμωρησίας και περιμετρικά των οίκων ανοχής να δημιουργούνται “φυτώρια” που ευνοούν τη διακίνηση γυναικών.
Πάντως, όλοι οι εμπλεκόμενοι συμφωνούν πως εάν νομιμοποιηθούν τα πορνεία, δεν θα ενισχυθούν μόνο τα οικονομικά του δήμου, αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ενδεικτικά ο νόμος επιτρέπει τη χορήγηση άδειας άσκησης επαγγέλματος μόνο σε άγαμες γυναίκες άνω των 50 ετών, ενώ τα πορνεία πρέπει να απέχουν τουλάχιστον 200 μέτρα από σχολεία, εκκλησίες, παιδικές χαρές κ.ά.
10 εντολές τον μήνα
Σημειώνεται πως σε μηνιαία βάση εκδίδονται από τη δημοτική αστυνομία περίπου 10 εντολές για σφράγιση οίκων ανοχής. Από αυτές εκτελείται περίπου το 40%, λόγω ασάφειας του νόμου που επιτρέπει την ανάκλησή τους ύστερα από προσφυγές στη Δικαιοσύνη. Σημειώνεται επίσης ότι το 50% των εντολών που εκτελούνται, αφορά επανασφράγιση των ίδιων οίκων ανοχής.
Εξαπλώνεται παντού
Ο “χάρτης” του αγοραίου έρωτα
Οι πιάτσες του πληρωμένου σεξ βρίσκονται διάσπαρτες σ’ όλο το κέντρο της Αθήνας. Τον τελευταίο χρόνο το φαινόμενο έχει επεκταθεί σε μια ακτίνα 1,5 χλμ. από την Ομόνοια προς όλες τις κατευθύνσεις και διογκώνεται συνεχώς. Οι κοπέλες είναι αναρίθμητες, εκδίδονται με πολύ χαμηλές τιμές, ελάχιστες έχουν κάνει ιατρικές εξετάσεις και βρίσκονται “φυλακισμένες” από τους προστάτες τους. Στη συντριπτική τους πλειονότητα φοβούνται να καταδώσουν στις αρχές τη μαφία που τις εκμεταλλεύεται. Ετσι, λίγες μιλούν και ακόμη πιο λίγες αναγνωρίζονται ως θύματα του trafficking. Η οδός Φυλής και οι παράπλευροι δρόμοι παραμένουν το βασικό κέντρο των οίκων ανοχής που λειτουργούν παράνομα.
Στην κακόφημη Καποδιστρίου, από τη μία πλευρά του δρόμου εκδίδονται Αφρικανές, ενώ από την άλλη γυναίκες από τα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη.
Τις νύχτες πίσω και πάνω από την οδό Αισχύλου εκδίδονται νεαροί, οι οποίοι μετεγκαταστάθηκαν εκεί από την πλ. Ελευθερίας (Κουμουνδούρου). Αρκετά πιο πίσω, στο ύψος του Μεταξουργείου, ανάμεσα σε μπαράκια και μεζεδοπωλεία, βρίσκεται εξαπλωμένη άλλη μία πιάτσα.
“Κερασάκι” στις πιάτσες της πορνείας είναι η Ευριπίδου και φυσικά παραμένει η οδός Σωκράτους. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν συγκεντρωθεί όλα αυτά τα χρόνια, πρόκειται για Νιγηριανές οι οποίες εκβιάζονται για να έρθουν στην Ελλάδα υπό την απειλή βουντού από υπερεθνικά δίκτυα trafficking.
Επίσης έντονο φαινόμενο αναπτύσσεται στο τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς 28ης Οκτωβρίου, Βερανζέρου, Χαλκοκονδύλη και 3ης Σεπτεμβρίου.
Η λαϊκή, εμπορική και ιστορική Πατησίων από το ύψος της Ομόνοιας μέχρι και τη Γαλατσίου έχει αποκτήσει μία ακόμη οικονομική δραστηριότητα: την πορνεία. Με το κλείσιμο των καταστημάτων σε μια ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων εξαπλώνονται δεκάδες κορίτσια και γυναίκες από την Αφρική.
Την ίδια στιγμή, στο Γκάζι, κοντά στις γραμμές του τρένου, στην Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και στα στενά της Ιεράς οδού, στη Μ. Αλεξάνδρου, στην Κασσάνδρας και στην Πειραιώς, όλο και περισσότερα πορνεία που βαφτίζονται “στούντιο” εγκαινιάζουν τη λειτουργία τους, ενώ εσχάτως άνοιξαν και στο Κουκάκι.
σχόλια