Ένα από τα μεγάλα διλήμματα πριν τις διακοπές είναι πάντα το τι θα διαβάσω. Πάντα κουβαλάω ένα σωρό βιβλία και φέτος έχω αυτά (και άλλα τόσα) αδιάβαστα. Το βιβλίο που διαβάζω τώρα είναι γύρω στις 800 σελίδες και είναι η αλληλογραφία των αδερφών Mitford. (Περισσότερα γι αυτό το βιβλίο και ποιες είναι οι αδερφές Μitford εδώ. ) Έχω φτάσει στη σελίδα 300 κι εχω ακόμα μέλλον. Εκτός από αυτό εχω μαζέψει άλλα έντεκα (!!!) βιβλία για διάβασμα αυτο το καλοκαίρι. Αυτά είναι τα πρώτα πέντε.

Η χαμένη άνοιξη του Στρατή Τσίρκα

Το έχω ήδη αφήσει μια φορά. Θα το ξαναπιάσω τώρα στις διακοπές και ο Θεός βοηθός. Μισώ να αφήνω βιβλία στη μέση. "Η χαμένη άνοιξη" θα ήταν το πρωτο μέρος μιας τριλογίας που θα έπιανε την δεκαετία του ’60, τη χούντα και τη μεταπολίτευση αλλά o Tσίρκας δεν πρόλαβε να την ολοκληρώσει.Το βιβλίο μιλά  για  ένα ερωτικό τρίγωνο αν και το φόντο  τα ταραγμένα πολιτικά γεγονότα της δεκαετίας του ’60 (απόστασία, παρακράτος κλπ)δηλαδή, είναι ουσιαστικά ο πρωταγωνιστής.

Extremely loud and incredibly close του Jonathan Saffran Foer

Ήταν δώρο για τα γενέθλια μου από την ξαδέρφη μου . Ο Foer έγινε γνωστός στην Ελλάδα γράφοντας το «Τρώγοντας Ζώα» .Το Εxtremeley loud and incredibly close κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Μελάνι και έχει ως ήρωα ένα ενιάχρονο αγοράκι που ψάχνει με κάθε δυνατό τρόπο τι μπορεί να ανοίγει ένα κλειδί που βρήκε στην ντουλάπα του πατέρα του τον οπόιο έχασε στην επίθεση στους Δίδυμους Πύργους.

Λεϊλά του Φεριντούν Ζαϊμόγλου

Αυτό το βιβλίο (όπως και το επόμενο) μου το χάρισε η Μάνια Καραϊτίδη η εκδότρια της Εστίας όταν πήγα να της πάρω συνέντευξη. Μου είπε ότι της έκανε μεγάλη εντύπωση ο τρόπος που έγραφε ο Ζαϊμογλου για την Τουρκία.Αντιγράφω από την περίληψη: «Στα βάθη της Ανατολίας, στα μέσα του 20ού αιώνα, ένα κορίτσι, η Λεϊλά, είναι εγκλωβισμένο στον ασφυκτικό κλοιό των προκαταλήψεων, της δεισιδαιμονίας και της θρησκόληπτης σεμνοτυφίας. Ο χειρότερος όμως εφιάλτης της παραμένει ο «άντρας της μητέρας της», ένας βάναυσος και μοχθηρός αγροίκος, που η ίδια αρνείται πεισματικά να τον ονομάσει πατέρα της. Μπροστά στα μάτια μας εκτυλίσσεται η σκληρή ζωή της νεαρής κοπέλας προς την ωριμότητα, τη χειραφέτηση και την τελική λύτρωση.»

Ο χάρτης και η επικράτεια του Μισέλ Ουέλμπεκ

Έχω διαβάσει πολύ λιγότερους Γάλλους συγγραφείς απ’ οτι θα έπρεπε και είπα να επανορθώσω με αυτό εδώ το βιβλίο.Ο Ουέλμπεκ λοιπόν είναι Γαλλος (οκ γεννήθηκε σε γαλλική αποικία αλλά μεγάλωσε στη Γαλλία) και έκανε μεγάλο χιτ  διεθνώς με την «Πιθανότητα ενός νησιού». «Ο χάρτης και η επικράτεια» έχει ως κεντρικό πρόσωπο τον εικαστικό Ζεντ Μαρτέν αλλά και τον ίδιο τον συγγραφέα που έχει τοποθετήσει εαυτον στο βιβλίο ως ήρωα (ναι στο βιβλίο υπάρχει ήρωας Μισέλ Ουέλμπεκ).Το μυθιστόρημα ξεσήκωσε θύελλα κριτικών και συζητήσεων στη Γαλλία  μιας και πραγματεύεται την καταστροφή της τέχνης. “Μέσα από τη ζωή του Ζεντ, ο σύγχρονος δυτικός κόσμος παρουσιάζεται υπό το πρίσμα του τεχνητού, του κατασκευασμένου, του μαζικού και προτυποποιημένου, το άτομο ορίζεται ως τηλεθεατής, καταναλωτής, πελάτης, τουρίστας, χρήστης του ίντερνετ.”σημειώνει η Λίνα Σιπητάνου που έχει κάνει τη μετάφραση του βιβλίου.

Μπάρτμπλυ ο γραφέας του Herman Melville

Για αυτό το βιβλίο έγραψε πολύ ωραία ο Κωστής Παπαγιώργης πριν από κάποια τεύχη.Διαβάζω στη στήλη του για βιβλία και πείθομαι να αγοράσω βιβλία που δε θα διάβαζα ποτέ υπό κανονικές συνθήκες. Ο Μπαρτλμπυ λοιπόν είναι ένας γραφέας που αρνείται να κάνει οποιαδήποτε δουλειά του αναθέτουν. Για περισσότερες λεπτομέρειες προτείνω να διαβάσετε το άρθρο του Παπαγιώργη- τα εξηγεί σίγουρα πολύ καλύτερα από μένα.