"Εγώ έχω υποχρέωση να μπω ασπίδα προστασίας στους ανθρώπους που αδυνατούν να ανταποκριθούν. Αν θέλουν να κόψουν σε κάποιον το ρεύμα ας ξεκινήσουν από μένα".
Αρχίστε την επανάσταση από το σπίτι. Ο Αλέξης Τσίπρας έτοιμος να βουτήξει στο σκοτάδι, αν είναι το φως να λάμψει για τους άλλους.
Είναι σούπερ επικίνδυνο να καλύπτουμε πλέον πορείες στην Αθήνα και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Εδώ οι αστυνομικοί πρώτα σου ανοίγουν το κρανίο με τα γκλομπ και όταν δουν να τρέχει αίμα, τότε σε συλλαμβάνουν.
Ο φωτορεπόρτερ του News-Pictures, Max Gyselinck για το βαρύ χέρι του νόμου, όπως το ένιωσε στο Σύνταγμα
«Πριν από 2 χρόνια, ο λαός, μας ζήτησε να απελευθερώσουμε τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας από βάρη και δουλείες. Ζήτησε Επανάσταση. Την Επανάσταση του αυτονόητου! ...Αυτό προσπαθούμε. Αυτός είναι ο στόχος μας. Να ξεφύγουμε όλοι από τους περιοριστικούς ορίζοντες του μικρόκοσμου μας και να κοιτάξουμε το κοινό μας συμφέρον. Το καλύτερο για όλους».
Δεν είναι ότι ο Γιώργος επαναλαμβάνει εμμονικά, όσα πριν δυο χρόνια, μας ξεγέλασαν. Είναι ότι τα ψελλίζει ακόμη, όταν πια ερήμην του ετοιμάζεται η πτώχευση ενός έθνους.
«Ο θάνατος του Στιβ Τζομπς είναι ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα της μετα-αυτοκρατορικής εποχής για την Αμερική, γιατί ακριβώς ο συμβολισμός του μοιάζει τεράστιος»
Ο συγγραφέας Μπρετ Ιστον Ελις για τον θάνατο ενός βασιλιά στη δύση της αυτοκρατορίας.
«Το κίνημα "Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ" είναι το πιο σημαντικό πράγμα που συμβαίνει στον κόσμο αυτή τη στιγμή».
Η συγγραφέας και ακτιβίστρια Ναόμι Κλάιν για την απάντηση από τους δρομους στο δόγμα του σοκ των τραπεζιτών.
Αν δεν υπάρξει οργάνωση στη βάση, δηλαδή πραγματικός αντίπαλος που να τον λαμβάνουν υπ' όψιν -και όχι με την πρώτη προβοκάτσια να μπορούν να τον διαλύσουν- θα έχουμε ένα αστυνομικό κράτος. Αν δεν γεννηθεί μία νέα ενωμένη αριστερά που δεν θα τρώει τα σωθικά της και δεν θα καβγαδίζει για το φύλο των αγγέλων, θα υπάρχει ένας μονόλογος της δεξιάς, όπως κι αν λέγεται η κυβέρνηση, ακόμα και αν τη λένε σοσιαλιστική.
Ο ουρανός στο κεφάλι μας. Ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος για τις αναγκαίες συνθήκες αντίστασης στο μαύρο.
Ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος που λόγω του ναρκισσισμού του φέρεται σαν βλάκας. Τώρα έχει πέσει στη φωτιά και παίζει την Ιωάννα της Λωραίνης και τον Ιησού Χριστό που ταπεινώνεται... Ξέρετε τι δεν έχουν καταλάβει ακόμα όλοι αυτοί; Οτι έχουν καεί.
Ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος για τον Ευάγγελο Βενιζέλο ως κατά φαντασίαν ήρωα του Μεσοπρόθεσμου.
Πιστεύω ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη πλαστογράφηση ευθυνών στη σύγχρονη ιστορία μας...Ο ελληνικός λαός δεν συμμετείχε στο πάρτι. Δεν τον καλέσανε ποτέ. Ούτε για να τον κεράσουν ένα μπουρεκάκι.
Με αφορμή τα δάχτυλα που δειχνουν χαμηλά, ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος για το ακριβό πάρτι με εκλεκτούς μόνο καλεσμένους.
Ολοι αυτοί μας κουνάνε το δάχτυλο και λένε «είσαστε κακοί μαθητές», «είστε διεφθαρμένοι», «είσαστε σπάταλοι». Επιχειρούν έναν ισοσκελισμό ευθυνών για να τιμωρηθεί ο «κακός» λαός με μεγάλη φτώχεια. Αυτό αγγίζει τα όρια του σαδισμού. Δεν φτάνει που καταδικάζεις μία κοινωνία στη φτώχεια, θέλεις να νιώθει και ένοχη.
Στην καρδιά του κτήνους. Ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος για τη βιομηχανία των ενοχών.
«Η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει το πρόβλημα. Αυτού του είδους τα μέτρα είναι δυσβάσταχτα και θα σας "σκοτώσουν". Η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε σ' αυτές τις δανειακές υποχρεώσεις· ότι ο κόσμος υποφέρει, δεν μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια.
Λάθος φάρμακο σε μεγάλες δόσεις. Η πρώην υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής Λάουρα Μοντέρο, για το overdose που σκότωσε και τη χώρα της.
"Τα μέτρα που λήφθηκαν στην Ελλάδα είναι πρωτοφανή (σε σκληρότητα) και εάν τους ζητήσετε να πάρουν κι άλλα, δεν θα βοηθήσετε τους Ελληνες, αλλά θα τους πεθάνετε αναρρώνοντάς τους"
Ο Βέλγος υπουργός Οικονομικών Ντιντιέ Ρέιντερς για όσους υπόσχονται μια υπέροχη ζωή μετά θάνατον.
«Η Ελλάδα στοχεύει να απομακρύνει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τουλάχιστον τριάντα χιλιάδες εργαζομένους του ευρύτερου δημόσιου τομέα και ταυτόχρονα να λάβει πληθώρα νέων μέτρων λιτότητας. Είναι βέβαιο ότι όλα αυτά δεν είναι εφικτά. Η χώρα θα παραδοθεί στις φλόγες από ανθρώπους που υποφέρουν επί μακρόν".
Ο βραβευμένος με Νόμπελ Οικονομίας Μάικλ Σπενς προειδοποιεί για το παιχνίδι με τη φωτιά.
“Οι αντιδράσεις τού τύπου κλείνω τους δρόμους, τα λιμάνια, οι απεργίες χωρίς αντίκρισμα, η ανομία δείχνουν τη νεοελληνική παθολογία. Κάτι που έχει να κάνει με καταπιεσμένα παιδιά, στερημένα, ατίθασα, ανώριμα. Οπως συχνά οι συνδικαλιστές που θέλουν να τα πάρουν από τη μαμά-κοινωνία...Οι Ελληνες μπερδεύουν την ελευθερία με την ασυδοσία».
Ο συνδικαλισμός στο ντιβάνι. Ο ψυχαναλυτής Ματθαίος Γιωσαφάτ για το στερημένο που κρύβεται πίσω από τα σκληρά πρόσωπα των εργατοπατέρων.
Υπάρχει μια τρομερή σύγχυση για το τι σημαίνει "επικοινωνία", την ταυτίζουμε με το να παίζει κανείς το παιχνίδι των media και celebrities. Και ξαφνικά θεωρούμαι απόμακρος επειδή δεν βγαίνω κάθε τόσο στην τηλεόραση, δεν δίνω δύο συνεντεύξεις το μήνα και δεν κάνω και πέντε φωτογραφήσεις. Προτιμώ να είμαι κανονικός άνθρωπος.
Ο σκηνοθέτης Γιώργος Λάνθιμος για το παρεξηγημένο παιχνίδι των flash και της δημοσιότητας.
Το «προπατορικό αµάρτηµα» της υπερχρέωσης συνέβη τη δεκαετία του 1980. Το αίτηµα της αποκατάστασης όσων ζούσαν αποκλεισµένοι και κυνηγηµένοι από το κράτος της Δεξιάς, επί δεκαετίες ολόκληρες, ήταν δίκαιο και κυρίαρχο. Οδήγησε όµως σε νοοτροπίες και πρακτικές που σήµερα θεωρούνται από πολλούς η αρχή των δεινών που υφίσταται τώρα η Ελλάδα.
Δύσκολοι αποχαιρετισμοί, ο μπαμπάς μου. Ο υπουργός Οικονομικών του Ανδρέα, Δημήτρης Κουλουριάνος θυμίζει στο Γιώργο την αρχή του κακού.
Είναι βεβαίως αλήθεια πως μερικοί από τους διαδηλωτές είναι ντυμένοι περίεργα και φωνάζουν ανόητα συνθήματα... Ομως, τι μ' αυτό; ...με προσβάλλει πολύ περισσότερο η θέα των άψογα ντυμένων πλουτοκρατών, οι οποίοι οφείλουν τον συνεχιζόμενο πλούτο τους στις εγγυήσεις της κυβέρνησης, να παραπονιούνται ότι ο πρόεδρος Ομπάμα τους κακολόγησε απ' όσο η θέα των παρδαλών νεαρών που καταγγέλλουν τον καταναλωτισμό.
Η γραβάτα είναι το πιο ύπουλο όπλο. Ο νομπελίστας οικονομολόγος Πόλ Κρουγκμαν υπέρ του κινήματος κατά της Wall Street.
«Δεν γίνεται να φύγω από το Κολωνάκι και να μετακομίσω για παράδειγμα σε κάποιο άλλο προάστιο, γιατί είναι η έδρα μου εδώ. Εάν χρειαστεί να φύγω από το Κολωνάκι, αυτό σημαίνει ότι αυτόματα θα πάω στο Λος Αντζελες, την Νέα Υόρκη ή την Μελβούρνη. Πουθενά αλλού».
Μ' αρέσουνε τα όμορφα φουστάνια. Που έχουνε στο πλάι τη ραφή. Ο Βασίλειος Κωστέτσος, θύμα της κρίσης, έτοιμος για το δικό του Ζάλογγο, τραγουδώντας το Θούριο του μόδιστρου.
θέλω κι εγώ να φτωχύνω ως άνθρωπος για να μου γίνει το πάθημα μάθημα, να μην έχω ξανά αυτήν την υπεραισιοδοξία στην ζωή μου. Θέλω να πιάσω πάτο εντελώς».
Ο Λάκης Γαβαλάς μετανοημένος μετρώντας τα πολλά σκαλιά που προσγειώνουν απότομα στη σκληρή πραγματικότητα.
«Λυπάμαι που έκανα σεξ με ανήλικη. Το μετανιώνω εδώ και 33 χρόνια. Φυσικά και το μετανιώνω...Είμαι φτιαγμένος από σκληρό υλικό. Έχω συνηθίσει τον θάνατο, όπως ένας χειρουργός έχει συνηθίσει να βλέπει ένα στομάχι ανοιγμένο»
Ο θάνατος και η κόρη. Ο 78χρονος πια Ρομάν Πολάνσκι λίγο μετά την αποφυλάκιση του από τις ελβετικές φυλακές, για τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα που τον κυνηγούν πολλά χρόνια.
σχόλια