Συνάντησα τον Νικήτα Κλιντ στα Εξάρχεια με αφορμή το 69 raps, μια ανεξάρτητη έκδοση με στίχους από τη δισκογραφία του, αλλά και κάποιους που δεν έχουν παρουσιαστεί ξανά στο κοινό. Καθώς μιλάμε για tattoos, φασαρίες σε hip hop συναυλίες και κάψιμο διαβατηρίων, μικροπωλητές και μουσικοί, αλλοδαποί στη μεγάλη τους πλειοψηφία, διακόπτουν τη συνέντευξη για να μας πιάσουν κουβέντα και να ζητήσουν τσιγάρο.
Ο Νικήτας (Αctive Μember, Ρόδες, Cheap Science) έβγαλε το 69 raps για να συνοδέψει το Athens Zoo, το πρώτο άλμπουμ των Moriginal Champsystem (o Κλιντ μαζί με τον Χρήστο Τσάμπουρα). Η ώρα θα περάσει, θα έρθει η γυναίκα του, θα φύγω εγώ, μαζί με το βιβλίο και μια ωραία αφιέρωση.
«Προσβλητικοί στίχοι, ελεεινές ρίμες και τουριστικά αγγλικά, ανακατεμένα με φτωχά ελληνικά, είναι αυτό που έμεινε», σημειώνεις στην αρχή του βιβλίου. Προσβλητικοί στίχοι;
E ραπ είναι, συνηθίζεται να προσβάλλουν οι στίχοι.
Ποιους πιστεύεις ότι προσβάλλουν;
Ξέρω ΄γω; Όποιους έχουν τη μύγα. Ραπ είναι, δεν είναι και τόσο ευγενικά τα πράγματα, είναι λίγο πιο χύμα…
Τι σχέση έχεις με τα αγγλικά;
Ο πατέρας μου είναι Αμερικανοδανός από την Καραϊβική.
Γι αυτό είσαι «μισός πειρατής της Καραϊβικής και μισός Ασιάτης»; Ωραίος στίχος αυτός. Διαβάζοντας το βιβλίο πάντως, σκεφτόμουν ότι δεν είναι τόσο σκληρό το 69 Raps, τόσο ακατάλληλο δια ανηλίκους.
Αυτό θα το αποφασίσει ο πατέρας.
Ο πατέρας;
Του κάθε ανήλικου. Αλλά ναι, τελικά αν κάποιος έχει χιούμορ μπορεί να πάρει το βιβλίο και να ευχαριστηθεί, αλλιώς μπορεί να νευριάσει.
Σίγουρα δε θα νευριάσει κάποιος που συμφωνεί με την πολιτική άποψη που καταθέτει το 69 raps.
Πιο συχνά συναντάς κάποιον με χιούμορ παρά κάποιον με πολιτική άποψη.
Πρώτα η μουσική ή οι λέξεις;
Οι λέξεις είναι μουσική. Μουσική, χορός και ποίηση είναι η μουσική. Τουλάχιστον στην αφρικανική κουλτούρα.
Τι σχέση έχεις με την αφρικανική κουλτούρα;
Κάνω μαύρη μουσική.
Μεγάλωσες μ’ αυτήν;
Όλοι ακούμε μαύρη μουσική. Και λευκή και κίτρινη και πράσινη και μπλε. Όλοι ακούνε Ray Charles. Τον παίζουν στο ραδιόφωνο. Ευτυχώς.
Θυμάσαι το πρώτο βιβλίο που διάβασες;
Ναι, το έλεγαν Τα ζώα. Μου το έδωσε η μάνα μου. Μεγάλες εικόνες, μικρά κείμενα. Ο λύκος…
Σ αρέσουν τα παραμύθια;
Τι εννοείς, για παιδιά; Μυθιστορήματα; Άμα τα γράφει ο Χέμινγουεϊ, ωραία είναι. Ο καθένας γράφει μυθιστορήματα και παραμύθια πια, με τον τόνο. Η πραγματικότητα είναι πιο πέρα από κάθε φαντασία.
Αγαπημένοι συγγραφείς;
Μπόρχες, Μάρκες, Τζακ Λόντον, Ούρσουλα Λε Γκεν και πολλοί ακόμη από το χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Και ο Αντόρνο μ’ αρέσει. Τον έμαθα τελευταία από τη φίλη μου, τη γυναίκα μου.
Πιστεύεις ότι ένα τραγούδι, ένα βιβλίο, μία ταινία μπορεί ν αλλάξει τον τρόπο της ζωής σου, τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα;
Ναι, μπορεί να συμβεί αυτό με ένα τραγούδι, ένα βιβλίο ή μια ταινία, αρκεί να κάνεις κάτι κι εσύ, όχι από μόνο του.
Ένα παράδειγμα;
Η Μελαγχολία του Τρίερ.
Πω πω, θα φάμε τα μουστάκια μας, δεν τον αντέχω αυτόν το μισογύνη.
Δεν ξέρω ποιος είναι και δεν είναι μισογύνης, αλλά η ταινία ήταν πολύ καλή, η καλύτερή του. Δεν μπορώ να σου πω με ποιο τρόπο με επηρέασε ακόμη, είναι πολύ νωρίς, αλλά τη βρήκα πολύ δυνατή.
Διαβάζεις ποίηση;
Άμα κάτσει. Όχι τακτικά. Το ραπ είναι ποίηση. Ξεκινά με την dub του Linton Kwesi Johnson, από κει βγήκε το ραπ. Τον έχεις ακούσει αυτόν;
Όχι. Μόνο τον Gil Scott-Heron ξέρω. Οργισμένη ποίηση πάντως η ραπ. Και πολλή οργή γύρω μας σήμερα.
Ο χουλιγκανισμός είναι πρόβλημα. Να πετάς αυγά σε ένα συγγραφέα είναι χουλιγκανισμός. Αυτό που έγινε στο Σύνταγμα είναι χουλιγκανισμός. Ένας παράλογος εμφύλιος. Μου θυμίζει τον ισπανικό. Οι κομμουνιστές να φυλάνε τη Βουλή και οι αναρχικοί να θέλουν να την κάψουν. Πιστεύω ότι τα πιο πολλά παιδιά είναι απλά χούλιγκαν, όχι αναρχικοί. Σίγουρα όχι αναρχικοί σαν αυτούς που κατέλαβαν κάποτε τη Μαδρίτη. Εδώ στην Ελλάδα έχουμε το μαγαζάκι μας και καθόμαστε και τρωγόμαστε με το μαγαζάκι του δίπλα. Ανήκουν όλοι σε φυλές και κάνουν …tribal wars. Εμένα δεν μ αρέσει ν’ ανήκω σε μια φυλή, θέλω να είμαι μπάσταρδος. Δεν μ’ αρέσει να πηγαίνω να βλέπω ποδόσφαιρο, μ’ αρέσει να το παίζω με τους φίλους μου.
Το 69 ήταν τυχαίος αριθμός ποιημάτων ή το διάλεξες;
Σεξιστικό (γέλια). Σεξ και βία.
Δε μου φαίνεσαι τύπος που υπερασπίζεται τη βία. Πως νομίζεις ότι μπορεί να απαντήσει κανείς στη βία;
Τι εννοείς να απαντήσει; Ερώτηση είναι η βία;
Έρχεται κάποιος και σε τραμπουκίζει, τι κάνεις;
Ξέρω γω. Ρώτα τον Γκάντι.
Αν έπρεπε να διαλέξω έναν στίχο για να σε περιγράψω, θα διάλεγα τον τελευταίο από το Περιστέρια με laser: «Από τον ιντερνάσιοναλ, άοπλο κι άμαχο στρατιώτη». Τι λες;
(γέλια) Πως σου φάνηκε το βιβλίο;
Μια χαρά. Μερικά μου θύμισαν και δημοτικά τραγούδια (ήταν τέτοια η ρίμα).
Ska/δημοτικό/ρεμπέτικο ραπ, αυτό είναι το στιλ.
Ήσουν σε πολλά σχήματα, συχνά η ψυχή τους. Σε ποιο ήσουν πιο πολύ εσύ;
Όταν πήγαιναν καλά, τα πράγματα, όταν συνεργάζονταν καλά οι άνθρωποι, παντού.
Πότε συνεργάζονται καλά οι άνθρωποι;
Όταν τους κινεί η θέλησή τους να δημιουργήσουν.
Τι θα γίνει το Σάββατο 29 Οκτωβρίου στο Gagarin 205;
Οι Moriginal Champsystem (ο Χρήστος Τσάμπουρας κι εγώ) κάνουμε πάρτυ για το πρώτο μας album, Athens Zoo. Μαζί μας επί σκηνής η DJ Marina και ο FLeCK.
* Πριν φύγω του ζητάω να γράψει κάτι πάνω στο βιβλίο μου. Καθώς μου γράφει έναν χαιρετισμό, του λέω την ιστορία με τον Μίλοραντ Πάβιτς, που με έβαλε να διαλέξω στην τύχη μία φράση από το βιβλίο του, να την υπογραμμίσω και μετά μου την αφιέρωσε. Μου ζητά να κάνουμε το ίδιο. Το δάχτυλό μου πέφτει στη σελίδα 99, στο Για Μια Παράσταση και δείχνει τη φράση «Πούλα του έλληνα επανάσταση και πάρ ‘του τη ψυχή».
σχόλια