Υπάρχουν μερικές ειδήσεις που όταν τις διαβάζεις ασυναίσθητα σου δημιουργείται ένα αίσθημα αισιοδοξίας και πληρότητας από τις μικρές λεπτομέρειες που τις συνοδεύουν.
Όχι τόσο γιατί αυτοί που τις παρήγαγαν το έκαναν συνειδητά όσο γιατί μας κάνουν να θυμηθούμε από που πηγάζουν ιδιότητες που ζωογονούν, που οδηγούν σε μια διαφορετική δομή, ψυχική και πνευματική.
Και μας υπενθυμίζουν πως η ζωή απαρνείται το επίπλαστο πάντοτε όταν αναμετριέται με τη φυσική ροή των πραγμάτων.
Η πρώτη είδηση έχει να κάνει με τη συγκινητική ιστορία 2 σκυλιών της τυφλής Lily και της Maddison.
Η Lily έχασε την ορασή της όταν ήταν κουτάβι επειδή οι βλεφαρίδες της αναπτύχθηκαν προς το εσωτερικό των ματιών τραυματίζοντας ανεπανόρθωτα τα οπτικά νεύρα.
Από τότε έχουν γίνει αχώριστες με την Maddison η οποία έχει αναλάβει να την βοηθάει τρόπον τινά στην καθημερινότητα της. Παίζουν μαζί, κοιμούνται μαζί, έχοντας αναπτύξει έναν ιδιαίτερο ηχητικό κώδικα με διάφορες αλληλουχίες γαβγισμάτων.
Επίσης οι υπόλοιπες αισθήσεις του τυφλού σκυλιού όπως ήταν αναμενόμενο έχουν οξυνθεί σε βαθμό που αν κάποιος δε ξέρει όπως αναφέρει η ιδιοκτητριά τους δύσκολα μπορεί να καταλάβει το πρόβλημα.
Όμορφη ιστορία που σε κάνει να επεξεργαστείς κάπως διαφορετικά τις ατομικιστικές επιστρώσεις που έχεις συσσωρεύσει κάνοντας σε να αισθανθείς πως η αλληλεγγύη είναι κάτι βασικό για την αρμονική λειτουργία όλων των έμβιων όντων.
Γιατί χωρίς αυτήν είμαστε κατά κάποιο τρόπο όντως τυφλοί και εγκλωβισμένοι στις αρνητικές επιγεύσεις των συμβάντων.
Τη δεύτερη ιστορία μου την έστειλε ο calypso larah και έχει να κάνει με την Margo Bouer μια συμπαθέστατη 75χρονη κυρία που υποφέρει από σκλήρυνση κατά πλάκας η οποία την έχει αφήσει με σοβαρά κινητικά προβλήματα και με πολύ έντονους πόνους.
Στο παρακάτω εξαιρετικά καλογυρισμένο βιντέακι που είναι αναρτημένο στην σελίδα του Guardian διηγείται η ίδια την ιστορία της με φοβερή αίσθηση του χιούμορ, χωρίς μιζεριάρικες μοιρολατρίες, με δύναμη, διάθεση και αγάπη για τη ζωή ξεδιπλώνοντας και αποκαλύπτοντας στον θεατή κάτι που δεν είναι καθόλου αυτονόητο για όσους τελούν υπό το καθεστώς μιας ασθένειας.
Η Margo μας γνωστοποιεί μάλιστα πως καπνίζει και μαριχουάνα σε κάποιο σημείο του feelgood αυτού βίντεο γιατί της απαλύνει τους πόνους της ασθένειας της και με αυτό το τρόπο καταλαβαίνουμε καλύτερα πόσο σχετικά είναι όλα όταν μιλάμε για τον άνθρωπο μεταφέροντας λάμψεις της ουσίας του. Ειδικά όταν ο άνθρωπος αυτός έχει και χιούμορ όπως η Margo.
Συμπέρασμα; Το να συγκροτείς τη ζωή σου από την όχθη μιας ζωογόνας ορμής που αψηφά τις όποιες δυσκολίες και επιδίδεται σε αναγεννητικές κινήσεις αναγνωρίζοντας πως αναπόδραστη μοίρα κάθε πλάσματος μπορεί να είναι ο θάνατος (αλλά όχι η παράδοση αμαχητί) έχει κάτι ηρωϊκό. Με την έννοια την πολύ φυσική, όχι την επική. Αναμέτρηση με τον εαυτό είναι βασικά και απελεύθερωση από την οδύνη των συμβάντων αν είσαι αρκετά δυνατός και το καταφέρεις. Όπως το κατάφερε η συμπαθέστατη Margo.
σχόλια