Νόνικα Γαληνέα:
«Με διαφύλαξε ο φόβος του γελοίου»
Η πρωταγωνίστρια του θεάτρου χαρίζει 150 φορέµατα και αξεσουάρ από την γκαρνταρόµπα της για την ενίσχυση της Εταιρείας κατά της Κακοποίησης του Παιδιού «Ελίζα»
Ηταν πρωί της περασµένης Τρίτης όταν το φορτηγό της γκαλερί Ζουµπου- λάκη στάθµευσε επί της Βασιλέως Γεωργίου για να παραλάβει από το σπίτι της Νόνικας Γαλη-νέα τη συλλογή από 150 φορέµατα, τσάντες, ζώνες και κοσµήµατα που η ηθοποιός αποφάσισε να διαθέσει για την Εταιρεία κατά της Κακοποίησης του Παιδιού «Ελίζα».
Την ώρα που είδε να φεύγει και το τελευταίο, η Νόνικα Γαλη-νέα
έ
σπα
σε!
«Μισό λεπτό, µισό λεπτό, µην το πάρετε αυτό» φώναξε, «θα σας φέρω ένα άλλο».
Ετρεξε όσο µπορούσε πιο γρήγορα στο δωµάτιό της και αντάλλαξε αυτό το τελευταίο κοµµάτι, τη χρυσή ζακέτα, µε ένα κασµιρένιο σάλι.
Γιατί το έκανε;
«Ξαφνικά ένιωσα πως µπορώ να αποχωριστώ πολλά ρούχα αλλά ΟΧΙ ΤΟ ΧΡΥΣΟ το οποίο µπορεί να δώσει λάµψη σε ένα πρόσωπο που δεν είναι πια νέο όπως το δικό µου».
Καθισµένη το απόγευµα της ίδιας ηµέρας στο καθιστικό του σπιτιού της η Νόνικα Γαληνέα, ή-ρε-µη και αυτο-σαρκα-στική ως συνήθως, δεν φαίνεται να δοκιµάζει πια τον πόνο του αποχωρισµού αλλά τη χαρά της κάθαρσης (μπορεί να είναι μια πλουσία αλλά πάνω απ' όλα είναι καθαρτική, αμ πως)
«Αλίµονο σ’ αυτόν που δεν έχει την ωριµότητα να δει ότι κάποτε έρχεται η στιγµή να κλείσει ένα κεφάλαιο της ζωής του. Βέβαια αυτό πονάει. Για µένα είναι συναισθηµατικά σαν να δίνω δέκα πρεµιέρες µαζί. Συνειδητοποίησα ότι φεύγει πολύ παραπάνω από τη µισή µου ζωή. Πόση έχει µείνει πια;»(ας μην της απαντήσουμε και τρομάξει)
Πώς αποφασίσατε να διαθέσετε τα κομμάτια της προσωπικής σας συλλογής για να αγοραστούν υπέρ της «Ελίζας»;
«Απλά πήρα µια µέρα τηλέφωνο την πρόεδρο της “Ελίζας” Μαρίνα Καρέλλα και της είπα την απόφασή µου. Ηταν τόσο θερµή η συναισθηµατική υποδοχή που µου έκανε που µου έδωσε φτερά. Ξαφνικά άρχισα να ανοίγω τις ντουλάπες και να λέω: “Ούτε αυτό το χρειάζοµαι, ούτε αυτό το χρειάζοµαι, ούτε εκείνο… ∆εν θα πάθεις τίποτα αν δεν το ‘χεις κι αυτό…”. Είχα έναν παιδικό ενθουσιασµό αλλά και µια ευθύνη για να µπορέσει αυτό το πράγµα να πάρει µια σοβαρή µορφή και να µη γίνει κουρελαρία».
(όπως καταλαβαίνεις το bazaar το σκηνοθετεί ο Βέλτσος γιατί η Νόνικα δε μπορεί έτσι χωρίς κείμενο και σκηνοθέτη)
Με ποιο κριτήριο έγινε η επιλογή των ρούχων;
«Με κριτήριο την καρδιά και την ηλικία µου. Αξιοποίησα ό,τι µπορούσα. Κι εγώ, ξέρεις, στη ζωή µου δεν αφήνω τίποτε αναξιοποίητο. Είναι ίσως το πρώτο µου προτέρηµα. ∆εν ξέρω αν έχω δεύτερο… Επιπλέον, αυτά είναι υπέροχα ρούχα της γκαρνταρόµπας µου τα οποία, αν τα βάλω σήµερα και κυκλοφορήσω, θα είµαι ένα γελοίο άτοµο. (δες τι φορούσε πριν λίγο καιρό στην παρουσίαση της βιογραφίας της)
Ξέρεις, στη ζωή µου µε διαφύλαξε πολλές φορές ο φόβος του γελοίου. Τον είχε εις το έπακρον ο Αλέκος (Αλεξανδράκης) και µου τον είχε µεταδώσει».
Ποιος πλήρωνε, εσείς,ο Αλεξανδράκης ή είχατε κοινό ταμείο;
«Εγώ τα αγόραζα από τους αγαπηµένους µουοίκους: Azzaro, Ralph Lauren, Lanvin, Yves Saint Laurent. Τι κοινό ταµείο να είχε ο Αλέκος; ∆εν είχε ποτέ πεντάρα. Ναι, επένδυα πολλά χρήµατα σε ρούχα. ∆εν υπήρχε περίπτωση να ξαναφορέσω ίδιο ρούχο σε κάποια σοβαρή εµφάνιση».
Σήμερα ασχολείστε τόσο πολύ με την εξωτερική σας εμφάνιση;
«Βεβαίως και ασχολούµαι. Παρ’ ότι ψωνίζω πολύ λιγότερο – γιατί αυτά που µου αρέσουν είναι πολύ ακριβά και τα φτηνά δεν µε αφορούν –, δεν υπάρχει περίπτωση να βγω από το σπίτι έτσι ώστε κάποιος να πει “µα πώς έγινε έτσι αυτή, τι χάλια είναι αυτά;”.
Αν δω ότι είµαι τόσο χάλια, δεν θα ξαναβγώ ποτέ από το σπίτι µου».
είπε και ξαναβγήκε.
μόνο βράδυ
σχόλια