1994 και η Τζην, η καθηγήτρια των Αγγλικών μου, ετοιμάζεται να ταξιδέψει στο Λονδίνο, όπως κάθε χρόνο, για να επισκεφτεί την οικογένεια. της.
Ιδιαίτερα μας έκανε στο πίσω γραφείο του σπιτιού της στο χωριό. Εμένα και άλλα τρία παιδιά μαζί. Είχε έρθει να μείνει εκεί πριν κάποια χρόνια, όταν και παντρεύτηκε, και έτσι οι γονείς μας δεν χρειαζόταν πια, να μας ανεβοκατεβάζουν στην πόλη.
Όπως κάθε χρόνο έτσι και τότε, είχε σκόπο να μας ρωτήσει αν θέλουμε κάτι συγκεκριμένο, γιατί δώρα μας έκανε ούτως ή άλλως από τα ταξίδια της. Εγώ είχα ήδη μαζέψει λεφτά, και είχα έτοιμη μια λίστα με διάφορα singles που ήθελα να παραγγείλω. Είχα 10 εναλλακτικές, για να αγοράσει αυτά που θα βρει και για τα οποία θα φτάσουν τα χρήματα μου.
Ήταν η περίοδος που καθόμουν με σημειωματάριο μπροστά από το 120 minutes του Mtv και έγραφα σε βιντεοκασέτα το Post Modern με την Pip Dann γιατί το έπαιζε αργά το βράδυ της Τετάρτης. Οι Suede μου είχαν πάρει τα μυαλά και στο Ποπ+Ροκ διάβαζα όλες τις κριτικές δίσκων, που με βοηθούσαν πολύ όταν έγραφαν και "sounds like" κάτω από το γκρουπ που δεν γνώριζα. Σε ένα από εκείνα τα τέυχη υπήρχε και ένα άρθρο για ένα νέο συγκρότημα που ακουγόταν πολύ στην Αγγλία και θα έπρεπε να το θυμόμαστε, γιατί σε λίγο καιρό όλοι θα μιλούσαν γι'αυτό. Λεγόταν Oasis!
Όταν γύρισε η Τζην από το Λονδίνο, έφερε μαζί της και 7 κασσέτες από την λίστα μου.
Το Rocks των Primal Scream, το Lipgloss των Pulp, 2 των Ride, το Die Laughing των Therapy?, το Live Forever των Oasis και το Lush-3 των Orbital το οποίο ήταν σε μία πρωτότυπη -για μένα- τότε, χάρτινη συσκευασία. Θυμάμαι πως παρακαλούσα από μέσα μου, αν βρει και μου φέρει το συγκεκριμένο, τότε να γίνει κάτι και η δεύτερη πλευρά να μην έχει κάποιο remix, αλλά κάποιο τραγούδι κανονικό, σαν b-side, γιατί τότε προτιμούσα κάτι τέτοιο. Αλλά ποτέ δεν το ξανασκέφτηκα από την στιγμή που το έβαλα να παίξει. Ήταν σαν κάτι να ξεκινούσε με φόρα προς τα πάνω μου και αντί να με χτυπήσει απλώνονταν σε όλο το δωμάτιο.
Φέτος τις γιορτές που πήγα στο πατρικό μου, για κάποιο λόγο το φωτογράφισα. Και να που τώρα χρειάστηκε.
Λίγα χρόνια μετά οι Orbital κυκλοφόρησαν το In Sides και κατάφεραν να μπουν στα καλύτερα της χρονιάς σε περιοδικά και λίστες που κανείς δεν θα περίμενε να ψηφίσουν ένα ουσιαστικά ηλεκτρονικό άλμπουμ. Φέτος επιστρέφουν μετά από 8 χρονιά σχεδόν, και τα πρώτα δείγματα είναι υπέροχα. Είτε πρόκειται για το video του Straight Sun, είτε για τη συνεργασία τους με την Zola Jesus στο New France. Αν κυκλοφορήσει σε κασέτα σκέφτηκα να το πάρω δώρο στην Τζην...αν και μάλλον δεν θα της αρέσει...
Και θα περάσουμε το απόγευμα ακούγωντας τους παλιούς της δίσκους, που αγαπά με τα χρόνια όλο και περισσότερο.
Ειδικά έναν από Simon & Garfunkel και έναν άλλο της Joni Mitchell...
Το νέο album των Orbital "WONKY", θα κυκλοφορήσει 1 Απριλίου.
σχόλια