απ' το Feminist Wire
Η οικονομική κατάρα και μελαγχολία στην Ελλάδα δεν είναι τυχαία και επηρεάζει τις γυναίκες περισσότερο. Δεν θα μας νικήσει η κρίση!
Φανταστείτε ότι έχουμε παγιδευτεί από έναν κακό οικονομικό μάγο στο δωμάτιο μας, μας έχουν κλέψει τα λεφτά και το μυαλό, και μας έχουνε μισό-λιπόθυμους με μέτρα που φτάνουν το μαχαίρι ως το κόκκαλο αλλά δεν βγάζουν νόημα.
Αυτή είναι η κατάσταση μέσες άκρες στην Ελλάδα. Οικονομική πτώση παντού. Οι Βρετανοί μας ειρωνεύονται ότι θα μπορέσουν να προστατεύσουν τα μάρμαρα του Παρθενώνα καλύτερα από εμάς που θυμώσαμε με τα μέτρα λιτότητας. Η διαφθορά στο κράτος δημιουργεί κλίμα έλλειψης εμπιστοσύνης.
Όλοι στην χώρα μπορούν να φανταστούν ότι κάποια στιγμή μπορεί και να μην έχουν στέγη. Οι γυναίκες προσπαθούν να μαγειρέψουν με τιμές που παραμένουν σχετικά ακριβές σε σχέση με τις περικοπές μισθών. Οι συμπατριώτες μου βρίσκονται σε κατάσταση σοκ από την κρατική ‘ληστεία’ που φορολογεί για να ‘σώσει’ την χώρα και να αποφύγει την έξοδο από το Ευρώ και την χρεωκοπία.
Έχουμε εξουθενωθεί και η συνεχής βία από συλλαλητήρια και βανδαλισμό έχει ξεφύγει εκτός ορίων.
Τα μέτρα λιτότητας κόβουν από παντού, από υγιείς και μη χώρους και επηρεάζουν αρνητικά τους συμπολίτες μας. Λίγη σκέψη έχει δοθεί στην βοήθεια σε μικρές και μεσαίου μεγέθους εταιρίες που μπορούν να δημιουργήσουν δουλειές. Η Ελλάδα μοιάζει χαμένη. Εμείς έχουμε χαθεί. Η μεσαία τάξη έχει συρρικνωθεί! Και οι περισσότεροι επενδυτές δεν είναι σίγουροι ότι θέλουν να επενδύσουν σε αυτό το αβέβαιο κλίμα.
Το πανεπιστήμιο επίσης περνάει κρίση. Μια γέφυρα μεταξύ των επιχειρήσεων και του πανεπιστήμιου είναι αδρή, με αποτέλεσμα πολλά αξιόλογα άτομα να μένουν χωρίς εργασία, χωρίς δεύτερη ευκαιρία στο σύστημα.
Το να διδάξω φεμινιστική θεωρία στο πανεπιστήμιο Κρήτης ήταν δύσκολο για μια Ελληνίδα-Αμερικανίδα που δεν κατάλαβε πόσο τυχερή ήταν να τελειώσει αμερικάνικο πανεπιστήμιο - που αναρωτιέται τελικά εάν είναι προτιμότερο να υπάρξουν δίδακτρα στα ελληνικά πανεπιστήμια από το να παραμείνουν δημόσια με τρόπο καταστροφικό. Η καταστροφική εικόνα όσο καταθλιπτική κι αν είναι δεν μιλάει για το ελληνικό πνεύμα και πώς αυτό θα ξεπεράσει την κρίση.
Ζω στην Χαλκίδα. Η πόλη είναι κοντά στην Αθήνα στην Εύβοια περίπου μια ώρα μακριά. Είναι γνωστή για τα τρελά νερά που αλλάζουν με την παλίρροια από τη σελήνη. Και αυτή η πόλη έχει δει διαδηλώσεις. Η αγορά είναι σχετικά ήσυχη αν και οι εκπτώσεις ήταν ευπρόσδεκτες.
Οι άνθρωποι εδώ προσπαθούν να κρατούν το πνεύμα τους σχετικά ψηλά. Θα περάσει και αυτό. 'Ας πάρουν τα χρήματα’. 'Είμαστε δυνατοί αρκετά να ξανακτίσουμε την Ελλάδα.’ ‘Η Ελλάδα είναι ελληνική’.
Ο χρόνος θα δείξει, αλλά είμαι αισιόδοξη. Είμαι ελληνίδα.
|
σχόλια