Secret gig IΙ Last Drive / Illegal Operation

Στη Στέγη στις 8 Φεβρουαρίου 2014

Α.Μ. 31.1.2014 | 23:08

 

 

Secret gigs: Τρεις συναυλίες, έξι συγκροτήματα και μία ελληνική μουσική σκηνή σε ιδανικές συνθήκες ακροάσεως. Μετά την επιτυχημένη αρχή, το δεύτερο secret gig θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2013, στη Μικρή Σκηνή της Στέγης, με δύο σχήματα που συνδέουν τις απαρχές της ελληνικής ανεξάρτητης ροκ σκηνής με την περίοδο της πιο ζωηρής και ακμαίας φάσης της.

Οι Last Drive, όταν εμφανίστηκαν στην αθηναϊκή σκηνή το 1983, τάραξαν για τα καλά τα νερά του ανεξάρτητου ελληνικού ροκ και ανέβασαν τον πήχη του αρκετά ψηλά. Τριάντα χρόνια μετά, εξακολουθούν να συγκαταλέγονται στα κορυφαία ονόματα αυτού του χώρου, χάρη στον ασυμβίβαστο χαρακτήρα της μουσικής τους, που αντλεί με μοναδικό τρόπο επιρροές από τις καλύτερες στιγμές του αμερικανικού garage punk. Έχοντας μια εξαιρετική δισκογραφία, ένα μεγάλο αριθμό εγχώριων και διεθνών εμφανίσεων και κάμποσες συνεργασίες, παραμένουν το αγαπημένο γκρουπ της ελληνικής σκηνής.

Για τους Illegal Operation, η έμπνευση πηγάζει από ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο της αμερικανικής μουσικής: τα μπλουζ. Στα κομμάτια τους, όμως (και στις διασκευές τους επίσης), δεν αρκούνται σε μια νοσταλγική αναπαραγωγή αυτής της μουσικής. Αντιθέτως, έχουν καταφέρει να εντάξουν με μαεστρία αφομοιωμένες επιρροές από το ροκ και τον πειραματισμό, δημιουργώντας έναν καθαρά δικό τους ήχο.

 LAST DRIVE Αλέξης Καλοφωλιάς: μπάσο, φωνή Γιώργος Καρανικόλας: κιθάρα, φωνή Χρήστος Μιχαλάτος: τύμπανα Στέφανος Φλώτσιος: κιθάρα, φωνή

ILLEGAL OPERATION Μανώλης Αγγελάκης: κιθάρα, φωνή Στάθης Ιωάννου: κιθάρα Κώστας Καταληματίας: μπάσο Μάριος Σαρακηνός: τύμπανα Γιώργος Τσαλκίδης: κιθάρα, πλήκτρα, κρουστά, τρομπόνι

 

Secret gigs Σχήματα παλιότερα - νεότερα. Καλύπτουν μεγάλο χρονικό φάσμα, από τρεις και πλέον δεκαετίες μέχρι την τελευταία τετραετία. Κι ένα στιλιστικό μεγαλύτερο: Art και stoner rock, ηλεκτρικά – ηλεκτρακουστικά ρεύματα, μελωδίες και μπαλάντες, blues, funk, soul, pop, R&B, groove, garage έως punk καταβολές, «κλασικό ροκ», progressive-experimental τάσεις κ.α. Είναι σχήματα που δεν ομαδοποιούνται, δεν είναι κατατάξιμα. Έχουν όμως κάτι να πουν. Κάτι διαφορετικό απ' ό,τι συχνά τους προκύπτει σε χώρους με υποτυπώδη ακουστική, σε συνθήκες ανάγκης, σε μικρά μπαράκια... Η Στέγη προσφέρει το αντίθετο: Την δυνατότητα ενός ηχητικού περφεξιονισμού, τη μουσική ως μουσική. Από το νεότατο ("baby" σχεδόν...) τρίο των Baby Guru μέχρι το Κεφάλαιο 24, ένα από τα μακροβιότερα σύνολα ανεξαρτήτως είδους, όλοι μοιράζονται κοινό πάθος για νότες που δεν είναι απλώς ευχάριστες αλλά πηγαίνουν παραπέρα. Όπως π.χ. σε μία καθημερινότητα που (περισσότερο όσο περνάει ο καιρός) είναι αδύνατον να αγνοήσεις.