Διάφορα /
Βορράς και Νότος...
Οι συντεταγμένες εναντίον μου. Είμαι στον παράλληλο της ζωής σου και όμως δεν φτάνω ποτέ στην κορυφή του κόσμου σου. Πότε θα έρθεις να βάλεις ένα τέλος στο μαρτύριο που ζω;Οι θεοί θεωρήσανε ύβρη τη στάση μου στη ζωή και σε έστειλαν ως τη δική μου Νέμεσις. Και τώρα τι; Και τώρα περιπλανιέμαι σε μέρη που τόσες φορές είχα δει μα πλέον μου φαίνονται πρωτόγνωρα. Βγαίνω με ανθρώπους που λένε πως είναι φίλοι μου μα εγώ δεν τους αναγνωρίζω πια. Δεν αναγνωρίζω εμένα… Είμαι σε μια καυτά παγωμένη κόλαση από την οποία δε θέλω να ξεφύγω. Προτιμώ να είμαι στα δίχτυα σου και ας πνιγώ παρά να πνίγομαι κάθε μέρα από μια ζωή χωρίς την ύπαρξή σου. Καταράστηκα τον εαυτό μου να σε ποθεί. Μη γελιέσαι αγάπη μου. Η αγάπη δεν είναι μόνο φεγγαρόλουστα βράδια ερωτευμένων…Σε νιώθω μέσα μου. Σε κάθε κύτταρό μου. Σε κάθε πιθαμή του «είναι μου». Καις τη σάρκα μου αυτά τα άγονα βράδια και ξεριζώνεις την ψυχή μου. Σα δαίμονας μπαίνεις στο μυαλό μου και με τρελαίνεις. Δε θέλω να ξεφύγω, όχι.Ξυπνάω ιδρωμένη και φωνάζω το όνομά σου. Πρέπει να δηλώσω ότι δεν είσαι εδώ; Ποτέ δεν είσαι. Όσο ανάγκη κι αν το έχουμε και οι δυο. Τι σε κρατάει δειλέ;;; Τι; Όχι, μην μου λες. Δεν θα καταλάβω. Δεν θέλω να καταλάβω. Και γιατί να θέλω άλλωστε; Εγώ μπορεί να ζήσω, μπορεί και να πεθάνω. Όπως και να ’χει όμως θα ξέρω πως έζησα αυτό που ήθελα και έπρεπε να ζήσω. Εσύ; Τι θα κάνεις; Θα λες πως είχες το συναίσθημα αυτό και το πέταξες από δειλία; Δεν θέλω να πιστέψω πως είσαι μισάνθρωπος. Όχι, δεν είσαι… Μα γιατί φέρεσαι έτσι τότε;Πρέπει να αποδείξω κάτι; Τι άλλο δηλαδή; Είμαι εδώ, δε φτάνει; Δεν θα έπρεπε να φτάνει; Εσύ που είσαι; Είσαι εκεί που θα έπρεπε;
σχόλια