Με την δικαιολογία της συσπείρωσης μια 60χρονη ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ απαντούσε μπροστά στην κάμερα του Mega (σ.σ. Βραβείο «Κανάλι χαμαιλέοντας 2012» πριν καν φτάσουμε στα μισά της χρονιάς) για τον λόγο που προσήλθε στις κάλπες να ψηφίσει τον Βενιζέλο.
«Τι λες ρε μαλάκα που δεν θα έρθεις. Τρελάθηκες;» ούρλιαζε μέσα στο μετρό, ένας 25χρονος φίλαθλος. Προφανώς για τη συσπείρωση και αυτός.
Μια Κυριακή. Δυο αγώνες της συμφοράς. Δυο κόσμοι διαφορετικοί κάτω απ την ομπρέλα της συσπείρωσης. Άνθρωποι που θα έπρεπε να χασμουριούνται στη λιακάδα και μόνο με τη σκέψη ότι θα δουν ένα άλογο να τρέχει μόνο του ή δυο να σέρνονται σε μια από τα ίδια, αποφασίζουν να πληρώσουν εισιτήριο. Για το ζιβάγκο του Αντρέα, για τη φανέλα γενικά.
Φτωχοί οπαδοί. Το ζιβάγκο έγινε ένα απλό tshirt με ιδρωμένη πλάτη (απ την ποδηλασία) και η φανέλα το τηλεοπτικό σποτάκι της χρονιάς. Οι αγαπούλες πουλήθηκαν.
Θα μπορούσες λίγο να τους συμπαθήσεις αυτούς τους οπαδούς. Πηγαίνουν στα είδωλα τους σχεδόν ηττημένοι. Βαθιά μέσα της η κυρία ξέρει ότι δεν έχει μείνει τίποτα απ το κόμμα της και ο νεαρός ξέρει ότι η φανέλα είναι η φανέλα των χορηγών και μόνο. Όμως κάπου έχουν ανάγκη να πιστέψουν.
Θα μπορούσες να τους συμπαθήσεις αν δεν είχαν προηγηθεί όλα αυτά. Αν δεν είχαν έρθει τα πάνω –κάτω. Αν οι ζωές μας δεν είχαν αλλάξει για πάντα.
Τώρα όμως το μόνο που βλέπεις στο πρόσωπο τους είναι ο παλιός κόσμος, τον οποίο θέλουν να κρατήσουν με νύχια και με δόντια. Οι αριστεροί και οι δεξιοί. Οι Ολυμπιακοί και οι Παναθηναϊκοί. Οι καλοί και οι κακοί.
Πόσο χρόνο θα χρειαστούν για να καταλάβουν ότι ο παλιός κόσμος είναι γκρεμισμένος και κανείς δεν βλέπει να μπαίνουν γρήγορα τα θεμέλια του καινούριου;
Μπορεί και μια ζωή…
σχόλια