Η εσωτερική αλληλεγγύη, Αλέξη, προηγείται της εξωτερικής

 

 

 

"Αντιμέτωπη με ανθρωπιστική κρίση η Ελλάδα", δήλωσε στον Βρετανικό Guardian ο νεόκοπος πολιτικός αρχηγός και φέρελπις πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

 

Ανεξάρτητα από χρώματα και κομματικές τοποθετήσεις, ο άθλιος θίασος της ελληνικής "πολιτικής τάξης", σε αγαστή πάντα συνεργασία με τα ψωμιζόμενα από το κράτος παρασιτικά προσαρτήματά της, έχει ήδη αρχίσει να περιφέρει την δυστυχία κάποιων Ελλήνων στο εξωτερικό. Με τρόπο που δεν διαφέρει και πολύ από αυτόν που χρησιμοποιούν οι άθλιοι δουλέμποροι. Εκείνοι που "στήνουν" τους φρικτά παραμορφωμένους ανάπηρους και τα αθώα, ανυπεράσπιστα και καμιά φορά κακοποιημένα παιδιά στα φανάρια και τα πεζοδρόμια των μεγάλων πόλεων.

 

Ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα, επικαλείται με ασύγγνωστη αφέλεια ο κ. Τσίπρας, για να προκαλέσει την αφύπνιση της ευαισθησίας της κοινής γνώμης και τον παράλληλο εκβιασμό των πολιτικών ελίτ στις χώρες που, ως ηγέτης μια φαντασιακής παγκόσμιας επανάστασης, επισκέπτεται. Την ίδια ώρα που οι κυβερνήσεις της δικής του χώρας διατηρούν ακόμη "ειδικά μισθολόγια" για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους "ειδικών κατηγοριών" και πληρώνουν, με δανεικά, συντάξεις 2.000 € και άνω σε πενηντάρηδες πρώην υπαλλήλους τους. Τους φτωχούς, που κάθε μέρα γεννά όχι τόσο αυτή καθεαυτή η κρίση αλλά η βαθιά ανισότητα στην κατανομή των βαρών της, θα πρέπει, σύμφωνα με την λογική των ταγών μας, να τους σκεφθούν και να τους νοιαστούν οι εταίροι μας στην Ευρώπη. Και πιθανόν, όταν κάποιοι από τους φτωχούς αυτούς κυλήσουν στο έσχατο όριο της εξαθλίωσης, θα είναι, για μια φορά ακόμη στην ιστορία μας, οι ξένοι αυτοί που θα φταίνε.

 

Οι εκατοντάδες χιλιάδες νεόπτωχοι της Ελλάδας, τα μελλοντικά θύματα της κατά Τσίπρα επερχόμενης "ανθρωπιστικής κρίσης", χρησιμοποιούνται ήδη ως πολύτιμοι όμηροι στα χέρια της πολιτικής τάξης. Πιστεύουν φαίνεται μερικοί ότι, όπως η ελεημοσύνη των περαστικών οδηγών στα φανάρια εξασφαλίζει την καλοπέραση των μαφιόζων, που παραφυλάνε στις γωνίες, λίγες δεκάδες μέτρα μακρύτερα, έτσι και η βοήθεια των σαστισμένων εταίρων θα εξασφαλίζει επ' άπειρον την σιγουριά για την πληρωμή των εξόδων των κομματικών στρατών και των μηνιάτικων των ειδικών μισθολογίων και των εφήβων συνταξιούχων.

 

Πριν είναι πολύ αργά θα πρέπει να κατανοήσουμε όλοι ότι η εξωτερική αλληλεγγύη θα επιδειχθεί αυτονόητα μόνον όταν αυτοί που θα την προσφέρουν θα έχουν πεισθεί για το γεγονός ότι η χώρα έχει εξαντλήσει κάθε δυνατότητα και κάθε λογικό όριο εσωτερικής αναδιανομής. Μόνον όταν, αυτοί από τους Έλληνες που αντέχουν και δεν έχουν ακόμη γονατίσει θα έχουν επιδείξει τα ανώτατα όρια της δικής τους αλληλεγγύης, προς τους δικούς τους συμπολίτες. Οι ξένοι θα έρθουν, εάν χρειασθεί, για να βοηθήσουν έναν φίλο λαό να επιβιώσει και να ανακάμψει με όρους ορθολογικούς και όχι για να συντηρήσουν την ύπαρξη μιας κατακερματισμένης κοινωνίας, όπου θα κυριαρχούν ο πολιτικός αμοραλισμός, η κακοδιοίκηση, η διαφθορά, η αδικία και οι ακραίες ανισότητες.

 

Και κάτι ακόμη, πολύ σημαντικό, που θα διαλύσει τις ψευδαισθήσεις αυτών που τόσο φιλόδοξα διεκδικούν να είναι αυτοί που θα διαχειριστούν πολιτικά το εγχώριο δράμα. Την παροχή της κάθε είδους μελλοντικής βοήθειας, από τα φάρμακα, -η συλλογή των οποίων ήδη προγραμματίζεται σιωπηρά για λογαριασμό μας-, μέχρι τα μεγαλόπνοα σχέδια Μάρσαλ, που θα συμβάλλουν στην επαναλειτουργία της οικονομίας μας, θα την ορίσουν την φορά αυτή οι ίδιοι οι φιλάνθρωποι δωρητές και θα την κατευθύνουν κατά την δική τους αποκλειστική κρίση και διακριτική ευχέρεια.

Καλά θα κάνουν, λοιπόν, οι κουτοπόνηροι θαμώνες των πάσης απόχρωσης κομματικών γραφείων να μην ονειρεύονται μάταια γενναιόδωρες αναθέσεις και υψηλά ποσοστά. Τα κορόιδα τελείωσαν. Αυτή τη φορά όχι τόσο μέσα, όσο, κυρίως, έξω από την χώρα.