Αναμνήσεις από το φετινό Sόnar.

Αναμνήσεις από το φετινό Sόnar. Facebook Twitter
0

Το φεστιβάλ πρωτοποριακής μουσικής και multimedia τέχνης Sόnar πραγματοποιείται στη Βαρκελώνη από το 1994 και κάθε Ιούνιο - και διαρκεί τρεις μέρες. Έχει φιλοξενήσει στα stage του ένα σωρό καλλιτέχνες της ηλεκτρονικής (και όχι μόνο) μουσικής.

Επίσης, μέσα από εκθέσεις και interactive δρώμενα που διοργανώνει μπορείς να ενημερωθείς για οτιδήποτε καινούργιο υπάρχει στην ηλεκτρονική μουσική.

Εδώ μπορείτε να δείτε όλους τους καλλιτέχνες που έχει φιλοξενήσει.


Το φεστιβάλ χωρίζεται σε δύο μέρη:

α) Το Sόnar by Day που πραγματοποιείται στο κέντρο της πόλης, στους χώρους του CCCB (Κέντρο Σύγχρονου Πολιτισμού της Βαρκελώνης) και του MACBA (Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Βαρκελώνης) που βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο. Στους εξωτερικούς χώρους γίνονται οι συναυλίες κυρίως πιο νέων και όχι τόσο καταξιωμένων καλλιτεχνών, ενώ σε κάποιους από τους εσωτερικούς χώρους των κτιρίων λαμβάνουν χώρα οι εκθέσεις και τα δρώμενα που ανέφερα παραπάνω αλλά και προβολές μουσικών ταινιών – ντοκιμαντέρ.

β) Το Sόnar by Night πραγματοποιείται λίγο έξω από το κέντρο της πόλης σ' ένα τεράστιο εκθεσιακό χώρο που ονομάζεται Fira Gran Via. Στα τρία τεράστια stage του που χωράνε δεκάδες χιλιάδες κόσμο το καθένα, γίνονται όλες οι συναυλίες και dj-set των σημαντικότερων ονομάτων του φεστιβάλ.

Φέτος λοιπόν πήρα τη μεγάλη απόφαση να επισκεφτώ το Sόnar και αυτές είναι οι αναμνήσεις μου από τους καλλιτέχνες που είδα:

Austra: Μία από τις ωραιότερες εμφανίσεις. Περισσότερα εδώ.

Amon Tobin: παρουσίασε το οπτικοακουστικό υπερθέαμα ISAM, που πολλές φορές σ' άφηνε με ανοιχτό το στόμα με την ομορφιά του. Στη σκηνή υπήρχε μία τεράστια κατασκευή από ενωμένους κύβους (μέσα σε έναν από αυτούς έπαιζε ο Tobin), πάνω στην οποία γίνονταν προβολές τρισδιάστατων visualisations.

Lana Del Rey: Έγραψα εδώ.

James Blake: Πολύ ωραίο dj-set με ισόποσες δόσεις ηλεκτρονικής και οργανικής μουσικής, αλλά θα προτιμούσα να τον έβλεπα να παίζει λάιβ.

Friendly Fires: Βαρέθηκα από το πρώτο τραγούδι και πήγα στο διπλανό stage, οπού σε λίγο θα έβγαινε η Annie Mac.

Annie Mac: Dj του BBC Radio1. Δυνατή χορευτική ηλεκτρονική μουσική που μου άρεσε πολύ, αλλά μου την έσπασε γιατί μεταδιδόταν λάιβ από το Radio1, και μας προέτρεπε κάθε τόσο να φωνάζουμε για να ακούνε οι Άγγλοι πόσο καλά περνάμε.


Simian Mobile Disco: Πολύ δυνατό λάιβ με καταπληκτικό φωτισμό, καπνούς και αυτούς γύρω από μία τετράγωνη κατασκευή πάνω στην οποία βρίσκονταν τα μηχανήματα τους. Ξεσήκωσαν τον κόσμο που χόρευε ξέφρενα σε όλη τη διάρκεια του set.

New Order: Έγραψα εδώ.

Pretty Lights: Αμερικάνος dj. Από τις εκπλήξεις του φεστιβάλ, γιατί δεν τον ήξερα καθόλου και με εντυπωσίασε το set του που συνδύαζε ηλεκτρονική μουσική με funk, soul αλλά και dubstep.

Metronomy: Δεν τους πρόλαβα από την αρχή, αλλά και από εκεί που τους πρόλαβα μου φάνηκαν (δυστυχώς) υποτονικοί και προτίμησα να γυρίσω στον Pretty Lights.


Die Antwoord: Πολύ ιδιαίτερη η μουσική τους και πολύ ιδιαίτερο το λάιβ τους. Με εντυπωσίασε η μικροκαμωμένη και αεικίνητη τραγουδίστρια τους Yolandi Visser. Επίσης μου έκανε εντύπωση το πόσο απήχηση είχαν στον κόσμο του φεστιβάλ.

Hot Chip: Ένα από τα highlights του φεστιβάλ αναμφίβολα. Ξεκίνησαν με το αγαπημένο μου τραγούδι τους A Boy From School, και συνέχισαν με ένα set που περιελάμβανε όλα τα singles από τους δίσκους τους (εκτός του πρώτου). Έπαιξαν και μια πολύ όμορφη διασκευή του Everywhere των Fleetwood Mac. Χόρευα ασταμάτητα από το πρώτο ως το τελευταίο τραγούδι.

Mary Ann Hobbs b2b Blawan: Η Mary Ann Hobbs, dj του Radio1 και από πέρσι του Xfm είναι αυτή που καθιέρωσε την dubstep, προωθώντας την από την εκπομπή της και όχι μόνο. Πολύ δυναμικό set με πολύ dubstep φυσικά.

deadmau5: Ωραίος αλλά και αρκετά εμπορικός ήχος. Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η γνωστή κάσκα που φορούσε και τα φωτάκια της.

Modeselektor: Δυνατή, πειραματική techno και πολύ ωραία visualisations. Η ώρα κόντευε τέσσερις και είχα πιει αρκετά για να θυμάμαι λεπτομέρειες. Πάντως μου άρεσαν και χόρεψα πολύ.

Να σημειώσω την πολύ καλή οργάνωση που είχε για το μέγεθος του το φεστιβάλ. Η αλλαγή των καλλιτεχνών δεν έπαιρνε πάνω από 5 με 10 λεπτά το πολύ, υπήρχαν πολλά σημεία με τουαλέτες, ποτά, φαγητά, και πρώτες βοήθειες. Έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις από το Sόnar, σε σημείο (και σε συνδυασμό με την Βαρκελώνη που είναι μια υπέροχη πόλη) να θέλω να πάω και του χρόνου.

#####

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ