Κρίση σημαίνει κατ’ ουσίαν τέλος κάποιου πράγματος – τέλος συστήματος (καλή ώρα), τέλος χρημάτων, τέλος δουλειάς, τέλος πληρωμών, τέλος πάντων τελειώνουν όσα θα έπρεπε να δίνουμε ή να παίρνουμε στο σύγχρονο τρόπο ζωής. «Κατά την τελικήν κρίσην» που λέει και η Εκκλησία, δίνοντας άφεση αμαρτιών στους διεθνείς τοκογλύφους και καταδικάζοντας τους στη συνέχεια για προγαμιαίες σχέσεις.
Προσωπικά, σαν να μη μου έφταναν τα οικονομικά προβλήματα, ήρθε να προστεθεί και η απόλυσή μου από το ιδιωτικό σχολείο. Η δουλειά μου βεβαίως δε χάθηκε, τη βρήκε εγκαίρως και την πήρε κάποιος άλλος συνάδελφος. Ως προς τα εύρετρα, ανταμείφτηκε με 400 ευρώ το μήνα χωρίς ασφάλεια. Εγώ πάλι δεν πτοήθηκα ιδιαίτερα ούτε μου έλειψαν οι ανέσεις. Είχα μια πολύ ωραία πισίνα (85x70cm, χρωματιστά μολύβια πάνω σε pastelboard), τζακούζι (110x80cm, τέμπερα πάνω σε καμβά), καθώς και ιταλικό σπορ αυτοκίνητο (80x60cm, σινική μελάνη σε χαρτί). Δεν είχα λοιπόν λόγους να μην παραμείνω ένας χαρούμενος άνθρωπος (55x40 cm, κιμωλία σε ισιωμένο τενεκέ).
Γενικότερα, το μυστικό απέναντι στις δυσκολίες είναι να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου. Εμείς επιλέξαμε να χαλάσουμε ένα κομμάτι του βόθρου, να το γεμίσουμε με χώμα από τα διπλανά σταματημένα έργα και να καλλιεργήσουμε ζαρζαβατικά. Υπήρχε τόσο λίπασμα από τα πρώην λύματα, που η φασολιά μας έφτασε τα 15 μέτρα. Ο γεωπόνος έλεγε ότι είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό, μέχρι που άλλαξε γνώμη όταν του έφερα από τη φασολιά καυσόξυλα.
Κάποια μέρα ο γιος της σπιτονοικοκυράς μας σκαρφάλωσε στη φασολιά και έφτασε μέχρι την ταράτσα της πολυκατοικίας. Εκεί βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με ένα διαρρήκτη που προσπαθούσε να παραβιάσει την πόρτα του δώματος. Το παιδί κατατρόμαξε, όρμησε πίσω στη φασολιά και πήρε την αντίθετη πορεία προς τα κάτω. Ο διαρρήκτης, ευέλικτος όπως ήταν, πήδηξε κι αυτός στη φασολιά προσπαθώντας να πιάσει τον πιτσιρικά. Ευτυχώς τους αντιλήφθηκα εγκαίρως, βοήθησα το παιδί – που ήταν πολύ πιο γρήγορο – να κατέβει και πριόνισα το φυτό. Ο διαρρήκτης πρόλαβε και πιάστηκε από το μπαλκόνι του δεύτερου ορόφου, χώθηκε στο διαμέρισμα του παπά, νήστεψε μαζί του για 40 μέρες και προσλήφθηκε καντηλανάφτης part - time. Φρόντισε μάλιστα να γραφτεί στο σωματείο καντηλαναφτών, να απαιτήσουν μείωση ασφαλίστρων και να απεργήσουν το Μεγάλο Σάββατο – με συνέπεια αντί για άγιο Φως να μοιράσουν φακούς καθαγιασμένους από το δεσπότη.
Όλα αυτά τα γεγονότα ήταν εύλογο να με φέρουν σε μία άνευ προηγουμένου ταραχή και να χύσω κατά λάθος το εντομοκτόνο για τα φυτά πάνω στην Στέλλα (τη μνηστή μου). Ήταν το τελευταίο κομμάτι του μαγαζιού, γι’ αυτό, αφού το συζήτησα διεξοδικά με την Στέλλα, την έβαλα να κάτσει δίπλα στις ντομάτες για να απομακρυνθούν τα μαμούνια. Η Στέλλα είχε απροσδόκητη επιτυχία και η συγκομιδή ήταν εξαιρετική. Μου τη ζήτησαν και οι γείτονες, το συζήτησα πάλι διεξοδικά με τη Στέλλα και στο τέλος τους τη δάνεισα. Τα αποτελέσματα ήταν επίσης θεαματικά, δέχτηκα πολλές ανάλογες προτάσεις και στο τέλος, χωρίς να το πολυσυζητήσω διεξοδικά με τη Στέλλα, τη νοίκιασα στον τοπικό συνεταιρισμό, όπου χρησιμοποιήθηκε αρκετούς μήνες για την καταπολέμηση του δάκου και της μουχρίτσας. Έτσι, η Στέλλα έγινε γρήγορα διάσημη στους αγροτικούς κύκλους, προσλήφθηκε ως μοντέλο στη Διεθνή Έκθεση Τρακτέρ και Φρέζας και ανέλαβε στο αγροτικό κανάλι την παρουσίαση της μουσικής εκπομπής «Ρόκα n’ roll».
Μια που ήμουν ακόμα άνεργος, για αρκετό καιρό το οικονομικό βάρος είχε πέσει στη Στέλλα. Έχοντας καταφέρει να μαζέψει μερικά χρήματα από ημίγυμνες φωτογραφήσεις σε ημερολόγια ζιζανιοκτόνων και πριν λιποθυμήσω όταν το έμαθα, μου ανακοίνωσε ότι είχε ήδη νοικιάσει μια πολύ μικρή γκαρσονιέρα. Το διαμερισματάκι ήταν συμπαθητικό αλλά τόσο μικρό που φορούσαμε ισοθερμικές κάλτσες όταν κοιμόμασταν, γιατί τα πόδια μας εξείχαν στο μπαλκόνι. Παράλληλα ξεκινήσαμε μαθήματα Τάι Τσι, ώστε να κινούμαστε μέσα στο σπίτι αργά και μεθοδικά για να μην τρακάρουμε στα ντουβάρια και τα έπιπλα.
Το μικρό σπίτι έχει βέβαια και τα καλά του. Όταν ξυπνάω και βαριέμαι να σηκωθώ για να ανάψω το φως, απλώνω το χέρι μου και ανοίγω το πορτάκι του ψυγείου. Δυστυχώς το μπάνιο λόγω μεγέθους πλημμυρίζει εύκολα, γι’ αυτό προμηθευτήκαμε μάσκες θαλάσσης και αναπνευστήρες. Κίνδυνος πνιγμού δεν υφίσταται, γιατί τα νερά βρίσκουν διέξοδο στο φωταγωγό. Αυτό το αγνοούσε η θεία μας από κάτω που φυλούσε στη βάση του φωταγωγού τα μαγειρικά της σκεύη. Κάποια μέρα πλημμύρισε ξανά το μπάνιο μας και η θεία αντίκρισε αποτροπιασμένη νερά και τρίχες στα ταψιά της. Ανέβηκε φουρτουνιασμένη στο διαμέρισμά μας και χτύπησε την πόρτα με ένταση. Της φώναξα από μέσα να μην μπει χωρίς το μαγιό της και να μη βροντάει την πόρτα, γιατί προκαλεί κύματα. Την επόμενη μέρα κάναμε συνέλευση στην πολυκατοικία με θέμα τα υδραυλικά μας και η πρόταση πέρασε ομόφωνα με την εξαίρεση της δικής μου ψήφου, που για οικονομικούς λόγους προτίμησα να αρκεστώ σε ένα ζευγάρι μπρατσάκια.
σχόλια