Η γενιά μας έχει μεγαλώσει και έχει μάθει να ακούει από όλες τις πλευρές πόσο καλά είναι στο εξωτερικό... Με τα φοβερά πανεπιστήμια, με τις ευκαιρίες σε δουλειές που δεν υφίστανται στην ταπεινή ελληνική πραγματικότητα, με μισθούς που μπορούν να σου αγοράσουν μέσα σε ένα χρόνο σπίτι και αυτοκίνητο. Κανένας όμως δεν μας είπε πόσο δύσκολη και ταχύρυθμη είναι η κούρσα για να τα κάνεις και να τα αποκτήσεις όλα αυτά
Μου είπε μια φορά μια φίλη ψυχολόγος, καθώς συζητούσαμε, την απόφαση μου να φύγω για άλλη μια φορά στο εξωτερικό αναζητώντας δουλειά «Είναι πολύ δύσκολη η γενιά σας». Στην αρχή δεν είχα καταλάβει ακριβώς... Στην αρχή νόμιζα ότι εννοεί μόνο την κατάσταση στην Ελλάδα, την οικονομική δυσκολία που μπορεί να αντιμετώπιζα αν έμενα στην Ελλάδα. Μετά όμως, κατάλαβα ότι εννοούσε επίσης ποσο δύσκολοι άνθρωποι έχουμε γίνει και πόσο περιπλέκουμε τα πράγματα. Με τη λέξη δύσκολοι εννοώ πολλά... Εννοώ απρόσιτοι, μίζεροι, αχάριστοι, απαισόδοξοι, ανίκανοι να ακολουθήσουμε τα όνειρά μας... Βασικά για να πω την αλήθεια, δεν ξέρω αν η γενιά μας κάνει όνειρα...
Μετά από μεταπτυχιακά στο εξωτερικό, μετά από πρακτικές σε εταιρείες με περιβάλλον μουντό και μη ικανό να σε κάνει να χαμογελάς κάθε πρωί που ανοίγεις στο γραφείο τα μέιλ σου, και εν ολίγοις μετά από 3,5 χρόνια στο εξωτερικό παρόλο που κέρδισα εμπειρίες κατάλαβα πόσο υπερεκτιμημένο είναι...
Η γενιά μας έχει μεγαλώσει και έχει μάθει να ακούει από όλες τις πλευρές πόσο καλά είναι στο εξωτερικό... Με τα φοβερά πανεπιστήμια, με τις ευκαιρίες σε δουλειές που δεν υφίστανται στην ταπεινή ελληνική πραγματικότητα, με μισθούς που μπορούν να σου αγοράσουν μέσα σε ένα χρόνο σπίτι και αυτοκίνητο. Κανένας όμως δεν μας είπε πόσο δύσκολη και ταχύρυθμη είναι η κούρσα για να τα κάνεις και να τα αποκτήσεις όλα αυτά. Κανένας δε μας είπε ότι υπάρχει ο κίνδυνος αν δεν υπάρχει ένας κοντινός σου άνθρωπος στο περιβάλλον σου σε αυτή τη ξένη χώρα που θα είσαι ή αν είσαι από αυτούς που δεν κάνουν κάποιον τόσο εύκολα κοντινό τους άνθρωπο, να αποξενωθείς, να μελαγχολήσεις και να μην ξέρεις καν για ποιο λόγο βρίσκεσαι εκεί που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είναι όλα ιδανικά.
Σαφώς υπάρχουν και οι «δυνατοί», όπως τους αποκαλώ εγώ, πού είτε δεν επηρεάζονται από τη μοναξιά είτε έχουν κερδίσει πράγματα που γι' αυτούς είναι αναντικατάστατα είτε το εξωτερικό τους έχει γλυκάνει αρκετά ώστε να κάνουν τα στραβά μάτια. Σήμερα όμως, γράφω για μένα και γι' αυτούς που προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότι όλες οι λύσεις βρίσκονται στο εξωτερικό και ίσως καταπιέζονται να μείνουν, χάνοντας ένα κομμάτι του εαυτού τους στην πορεία...
Γι' αυτούς λοιπόν και για μένα εχω να πω ότι δεν υπάρχει λάθος και σωστό στο πώς νιώθεις... Να είσαι εκεί που είναι οι σκέψεις σου...
σχόλια