Η Dulci καπνίζει πολύ, οδηγεί νευρικά και μιλάει πότε σαν φυματικός ποιητής του Μεσοπολέμου και πότε σαν αρπαγμένος παοκτζής. 'Εχει αυτόνομα μαλλιά, παράξενα μάτια και χορτάτο σώμα. Είναι ειδική στις γιορτές και τις εξαφανίσεις, μπορεί να στέκεται όρθια για ώρες αν είναι καλή η συναυλία, και της αρέσει να πιστεύει πως δεν ζει κανονικά, αλλά παίζει σε ταινία μάλλον υπερβολικά σπονδυλωτή.
Ο Sunshine φοράει ένα άσχημο, ακριβό ρολόι. Χαμογελάει ελάχιστα αλλά γελάει δυνατά. Έχει παιδιάστικα χέρια και πικρό στόμα, τρομάζει εύκολα, και κάθε Κυριακή μαγειρεύει μακαρόνια με κορν-μπηφ. Συναντάει τους φίλους του βάσει χρονοδιαγράμματος και ξέρει πολλές ιστορίες για μουσικούς, όλες τραγικές. Δεν βρίζει, και σιχαίνεται τις εκτροπές όπως και τον καπνό, με μένος συνταξιούχου λυκειάρχη.
Η Dulci και ο Sunshine μαλώνουν, ζηλεύουν, συμφιλιώνονται, ψιθυρίζουν δύσκολα και γλυκά λόγια, γράφουν ασταμάτητα με την ηλίθια σιγουριά πως ανήκουν στο στατιστικό λάθος, τίποτα δεν θα αλλάξει, τίποτα δε μπορεί να αλλάξει.
Η Dulci και ο Sunshine συναντιούνται στο τέλος του καλοκαιριού υπό συνθήκες κινηματογραφικές και ερωτεύονται εσπευσμένως. Οι λέξεις τους σαρώνουν κάθε αμφιβολία: δεν χρειάζεται καν να συναντηθούν.Συνολικά τέσσερις φωτογραφίες, σαφώς ανεστίαστες, θα κριθούν επαρκείς ώστε να ζήσουν μαζί τις επόμενες 50 ημέρες.
Με κάθε τρόπο θα περιγράφουνε την αγάπη τους- αλλόκοτοι, αποφασισμένοι και παράφοροι. Καταργώντας 351 χιλιόμετρα, αγνοώντας τον κίνδυνο να συντριβούν, βυθίζονται στην προσμονή και λύνουν ήδη μελλοντικά προβλήματα. Όλα είναι εύκολα, οι λέξεις τους καθοδηγούν, που ήσουν τόσα χρόνια, σε περίμενα, η φωνή τους τρέμει όταν εξομολογούνται, είναι επιτέλους δεκαεξάχρονα, κι αυτή τη φορά θέλουν να το ζήσουν όπως τους αξίζει. Όλα τα κλισέ γίνονται ολοκαίνουρια, γυαλιστερά παιχνίδια στα αδέξια χέρια τους.
Η Dulci και ο Sunshine μαλώνουν, ζηλεύουν, συμφιλιώνονται, ψιθυρίζουν δύσκολα και γλυκά λόγια, γράφουν ασταμάτητα με την ηλίθια σιγουριά πως ανήκουν στο στατιστικό λάθος, τίποτα δεν θα αλλάξει, τίποτα δε μπορεί να αλλάξει.
