Παντού μεταδίδεται και αναμεταδίδεται. Ίσως η πιο ζωώδης ενστικτώδης παρότρυνση.
Τα πάντα συνδέονται με αυτό. Από τις δεκάδες στιγμές της ημέρας που έρχεται στο μυαλό σαν κεραυνός εν
αιθρία έως όλα τα δομημένα σενάρια που πλάθει ο εγκέφαλος με τα πιο ακατάλληλα άτομα ανεξαρτήτου ηλικίας.
Από την μέση καθημερινή επαφή με τον σύντροφό μας έως την πιο παράλογη μοιχεία ή εμπειρία με τον ολότελα άγνωστο αποδέκτη.
Όπως σε όλα τα πράγματα έτσι και σε αυτό πάντα βιώνουμε την απληστία. Το έχουμε; Θέλουμε κ κάτι ακόμα. Δεν το έχουμε; Το θέλουμε με οποιοδήποτε κόστος.
Όλοι μπορούν να ταιριάξουν με όλους. Μια global wannado κατάσταση που ενδεχομένως να ωθεί κάθε άνθρωπο να συνεχίζει να ελπίζει για το αύριο.Το κίνητρο κάθε επιχειρηματία να συνεχίζει να κερδίζει ή ο μοχλός κίνησης κάθε μικροαστού να συνεχίζει να παλεύει.
Η δική μας οσκαρική περιπέτεια που ανά πάσα ώρα κ στιγμή μπορεί να λάβει μέρος χωρίς κάμερα κ χωρίς κανένα budget.
Όπως σε όλα τα πράγματα έτσι και σε αυτό πάντα βιώνουμε την απληστία. Το έχουμε; Θέλουμε κ κάτι ακόμα. Δεν το έχουμε; Το θέλουμε με οποιοδήποτε κόστος. Ο άνθρωπος πίσω από αυτό δεν έχει σημασία. Ο ερωτικός παρτενέρ απλά πρέπει να ξέρει να παίξει το παιχνίδι σωστά.
Δεν έχει σημασία ποιος είναι... Και σκέφτομαι... Πως με τόση ευκολία μπορούμε να θεωρούμε περί της σωματικής γλωσσολογίας αλλά και επαφής και δεν μπορούμε να βρούμε κοινή τομή για τις διαφορές μας μέσω της λογικής; Πως στην ικανοποίηση ενός ζωώδους ενστίκτου μπορούμε να είμαστε τόσο συνεπείς ενώ όταν πρόκειται
για θέματα λογικής να γινόμαστε τόσο μα τόσο παράλυτοι;
