Αγαπημένε μου αρχιτέκτονα,
Έχοντας περάσει πέντε χρόνια απ' τη ζωή μου σε μπροστά από μία οθόνη Autocad, έχοντας ξοδέψει άπειρες ώρες πάνω από ακατανόητα (δικά μου) σχέδια, έχοντας αποκτήσει ψυχολογικά μετά από διάφορα group meetings, και έχοντας βάλει στοιχήματα με τον εαυτό μου σε εκάστοτε πρακτικές, συγκέντρωσα κάποια συμπεράσματα τα οποία θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου ειδικά αν ξεκινάς τώρα το δύσβατο αυτό μονοπάτι. Δε χρησιμοποιώ τη λέξη συμβουλές γιατί εμπεριέχει μία δόση κηρύγματος και επιβολής, και δεν είναι αυτή η πρόθεσή μου. Ίσως σκεφτείς πως πέντε χρόνια δεν είναι τίποτα. Συμφωνώ. Είναι όμως αρκετά για να πάρεις μια μυρωδιά του τι συμβαίνει , να τεστάρεις τις ψυχολογικές αντοχές σου, να καταλάβεις το πόση δημιουργικότητα έχεις μέσα σου (αν έχεις), και να βγάλεις κάποια πρώτα (λανθασμένα ενδεχομένως) συμπεράσματα. Λοιπόν...
Πίσω από τα πιο πετυχημένα projects κρύβονται οι πιο απλές ιδέες. Μην αναζητάς το εξεζητημένο και το κραυγαλέο. Δεν θα σε προσέξουν περισσότερο.
Συμπέρασμα #1
Θα υπάρξουν φορές που θα αισθανθείς άχρηστος/η , ότι όλοι οι υπόλοιποι έχουν περισσότερες ικανότητες από εσένα. Λοιπόν, δεν ξέρω αν αυτό με τις ''έμφυτες' ικανότητες ισχύει τελικά. Μέσα από τη δουλειά, συνειδητοποιείς το τι μπορείς και τι δε μπορείς να κάνεις- και αυτά που δε μπορείς είτε τα μαθαίνεις μόνος σου με εξάσκηση, είτε τα ρωτάς. Και καθώς η δουλειά προχωρά, καταλαβαίνεις το πόσο 'χαζά' ήταν αυτά που δεν ήξερες (ακόμα κι αν στην αρχή σου φαίνονταν βουνό), και πως και οι άλλοι έχουν απορίες σαν και σένα. Κάποιες από αυτές μπορείς να τους τις λύσεις και εσύ. Με τον καιρό θα αποκτήσεις μία σχετική αυτοπεποίθηση η οποία είναι αποτέλεσμα της γνώσης του ότι για να αποκτήσεις τις ικανότητες που έχεις, ξόδεψες άπειρες, ΑΠΕΙΡΕΣ, εργατοώρες. Και αυτό είναι που θα σε κάνει λίγο περισσότερο self confident. Μόνο μέσα από τη δουλειά αποκτάς συνείδηση, το έχει πει και ο Χέγκελ. Η διαδικασία αυτή που σου περιγράφω, το να φτάσω δηλαδή στο σημείο του να έχω μία στοιχειώδη αυτοπεποίθηση , μου πήρε τέσσερα χρόνια.
Συμπέρασμα #2
Να λες τη γνώμη σου. Δεν είναι τόσο χαζή όσο νομίζεις.
Συμπέρασμα #3
Όσο να μην υποβιβάζεις τον εαυτό σου απέναντι σε άτομα τα οποία θεωρείς 'αυθεντίες'. Ναι, υπάρχουν φορές που οι συμφοιτητές μας ξέρουν περισσότερα από εμάς. Δυστυχώς η αρχιτεκτονική είναι ένας τομέας όπου πρέπει συνεχώς να αποδεικνύεις το πόσο ψαγμένος είσαι-και αυτό είναι κάτι που το συνειδητοποιείς στη σχολή. Προσπάθησε να μην πέσεις σε αυτήν την παγίδα. Να μαθαίνεις από τους γύρω σου.
Συμπέρασμα #4
Κανένας δε σε θεωρεί τόσο άχρηστο όσο ΕΣΥ νομίζεις.
Συμπέρασμα #5
Μην απογοητεύεσαι όταν μέσα από group work (είτε στην σχολή είτε στην πρακτική) σου αναθέτουν 'αγγαροδουλειές'. Να θυμάσαι πως για να λειτουργήσει ολόκληρος ο μηχανισμός, πρέπει πρώτα να ναι κουρδισμένα και άρτια τα μικρά γρανάζια.
Συμπέρασμα #6
Να διαβάζεις βιβλία τα οποία μιλούν μέσα σου. Όχι αυτά που σου επιβάλλουν οι οποιεσδήποτε αρχιτεκτονικές τάσεις. Η αρχιτεκτονική σου πρέπει να είναι έμφυτη, και όχι αποτέλεσμα εξαναγκασμού.
Συμπέρασμα #7
Να ενημερώνεσαι. Για τα πάντα.
Συμπέρασμα #8
Πίσω από τα πιο πετυχημένα projects κρύβονται οι πιο απλές ιδέες. Μην αναζητάς το εξεζητημένο και το κραυγαλέο. Δεν θα σε προσέξουν περισσότερο.
Συμπέρασμα #9
Όταν με το καλό ξεκινήσεις πρακτική, να ρωτάς. Μην είσαι φοβισμένος/η. Συνήθως οι άνθρωποι εισπράττουν το φόβο στα μάτια του άλλου, και αυτό δυστυχώς θα τους κάνει επιφυλακτικούς απέναντί σου. Να είσαι ήρεμος/η , και να ακούς περισσότερο απ' ότι θα μιλάς.
Συμπέρασμα #10
Υπάρχουν φορές που ίσως θελήσεις ένα διάλειμμα από τη σχολή για να επαναπροσδιορίσεις τον εαυτό σου. Κάντο.
Συμπέρασμα #11
Αν έχεις αναρωτηθεί ποτέ το κατά πόσο είσαι φτιαγμένος για να γίνεις αρχιτέκτονας σε σημείο που να μη μπορείς να κοιμηθείς τα βράδια, και παρ' όλα αυτά δε μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να κάνει κάτι άλλο, τότε νομίζω πως έχεις διαλέξει το σωστό επάγγελμα.
Και κάπου εδώ ολοκληρώθηκαν τα συμπεράσματά μου. Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο θα σε βοηθήσουν, γιατί κάποια πράγματα τα συνειδητοποιείς τελικά μόνος σου, the hard way. Σου εύχομαι καλή τύχη .
σχόλια