— Πώς αισθάνεσαι για την ανταπόκριση του κόσμου και των καλλιτεχνών στο άκουσμα της είδησης για το κλείσιμο;
Η αλήθεια είναι πως συγκινηθήκαμε πολύ. Οι αντιδράσεις, τόσο από τον Φοίβο (σ.σ. Δεληβοριά) και τη δημοσίευσή του στο facebook, τον Παύλο Παυλίδη, με το «Το σπίτι μας δεν έχει τέλος», που είπε κατά τη διάρκεια του live, όσο και από φίλους καλλιτέχνες που με μηνύματα και τηλέφωνα μας εξέφρασαν τη λύπη τους, αλλά κυρίως από φίλους-πελάτες που δημοσίευσαν συγκινητικά μηνύματα, μας έκαναν να αισθανθούμε τόσο γεμάτοι και πετυχημένοι, που τελικά αυτή θα είναι και η «προίκα» που θα πάρουμε μαζί μας στον νέο χώρο.
Πολύ σύντομα θα είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε τον χώρο στον οποίο θα μεταφερθεί το PassPort. Έχει βρεθεί ήδη, είναι στο κέντρο της Αθήνας και μπορώ να πω ότι καλύπτει απόλυτα την αισθητική μας, καθώς επίσης και την ανάγκη μας να προσφέρουμε τη μέγιστη δυνατή εξυπηρέτηση στους επισκέπτες μας.
— Ήταν πολύ σημαντικό, φαίνεται, για κάποιους ανθρώπους να έχουν έναν τέτοιο χώρο στον Πειραιά. Συμμεριζόσασταν αυτή την «ευθύνη»;
Ξεκινώντας το ταξίδι του PassPort, είχαμε απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης που αναλαμβάναμε. Ο Πειραιάς για πολλά χρόνια ήταν στείρος από πολιτιστικά δρώμενα, οπότε αυτός που θα έκανε το πρώτο εγχείρημα, θα βρισκόταν έτσι κι αλλιώς στο επίκεντρο. Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν κάναμε ποτέ εκπτώσεις, ούτε στο πρόγραμμα, ούτε στην αισθητική μας. Προσπαθήσαμε πολύ, με σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις, να παραμείνουμε πιστοί στο όραμα που είχαμε θέσει εξαρχής. Το δυσκολότερο απ' όλα ήταν να μπορέσουμε να αλλάξουμε τη νοοτροπία μιας ολόκληρης πόλης, πράγμα που εκ του αποτελέσματος πιστεύουμε ότι καταφέραμε και είμαστε υπερήφανοι γι' αυτό...
— Η αλήθεια είναι ότι αφήνετε ένα κενό στον Πειραιά. Πιστεύετε ότι μπορεί να καλυφθεί;
Αυτό θα ήταν ευχής έργον. Είμαστε από τον Πειραιά, αγαπάμε την πόλη και θέλουμε να τη δούμε να παραμένει ενεργή πολιτιστικά. Σίγουρα, το Δημοτικό Θέατρο θα βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Ωστόσο, μην ξεχνάμε ότι με την ομάδα του PassPort παραμένουμε έτσι κι αλλιώς δραστήριοι. Εκτός του χώρου όπου μεταφέρεται, υπάρχει και το αδελφάκι του PassPort, το PassPort Art, που συνεχίζει κανονικά, με πλήθος διαφορετικών εκδηλώσεων και live.
— Θέλετε να αναφερθείτε στους λόγους που σας έκανα να πάρετε αυτή την απόφαση;
Ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση για εμάς. Εδώ και καιρό, όμως, θεωρούσαμε πως είχαμε εξαντλήσει τις δυνατότητες που μας έδινε ο χώρος. Από το καλοκαίρι είχαμε ξεκινήσει να ψάχνουμε κάτι που θα μας έδινε τη δυνατότητα να κάνουμε μεγαλύτερες παραγωγές, όχι μόνο μουσικές, χωρίς εκπτώσεις. Είμαι σίγουρος πως όταν σας φιλοξενήσουμε στον νέο μας χώρο, θα το διαπιστώσετε και μόνοι σας.
— Τι κρατάτε από αυτά τα πέντε χρόνια;
Κρατάμε κυρίως στιγμές που έχουν χαραχτεί βαθιά μέσα μας. Κρατάμε ανθρώπους που δεν γνωρίζαμε, που μας επισκέφτηκαν ως πελάτες και που πλέον είναι η καθημερινή μας παρέα. Κρατάμε την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν οι καλλιτέχνες και τα γραφεία που τους εκπροσωπούν. Αλλά, κυρίως, κρατάμε την ομάδα μας. Τα παιδιά με τα οποία δουλέψαμε παρέα από την αρχή και σιγά-σιγά μαζί καταφέραμε να βάλουμε τοPassPort στον πολιτιστικό χάρτη. Τους ευχαριστώ έναν-έναν από την καρδιά μου για τη μέχρι τώρα πορεία μας.
— Ποια θεωρείτε τα πιο σημαντικά live-στιγμές;
Είναι τόσο πολλά, που σίγουρα θα αδικήσω κάποια. Το πρώτο live του Παυλίδη τον Οκτώβριο του '10, με το οποίο εγκαινιάσαμε το PassPort, το πρώτο sold-out με τους Puressence, το «Solo» του Αλκίνοου, το «Καλοριφέρ» του Δεληβοριά, που αποτέλεσε παράσταση-σταθμό για μας, το τελευταίο live του Μάλαμα το 2014, που, ενώ τελείωσε στις 3, ο κόσμος συνέχισε τη γιορτή τραγουδώντας μέχρι τις 7 το πρωί, τη δημιουργική αγωνία για την πρεμιέρα της Δήμητρας Γαλάνη, τα live της Νατάσσας Μποφίλιου, το 3ήμερο sold-out του Θανάση (σ.σ. Παπακωνσταντίνου) το 2011 και, φυσικά, το τελευταίο live του Παυλίδη, που ήταν για μας ένα τεράστιο αποχαιρετιστήριο πάρτι. Είδαμε ανθρώπους να έρχονται μόνο για το «αντίο» σε έναν χώρο που, καθώς φαίνεται, αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο.
— Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Πολύ σύντομα θα είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε τον χώρο στον οποίο θα μεταφερθεί το PassPort. Έχει βρεθεί ήδη, είναι στο κέντρο της Αθήνας και μπορώ να πω ότι καλύπτει απόλυτα την αισθητική μας, καθώς επίσης και την ανάγκη μας να προσφέρουμε τη μέγιστη δυνατή εξυπηρέτηση στους επισκέπτες μας. Κάθε τέλος είναι μια καινούργια αρχή, άλλωστε!
