Όσο εσύ σκέφτεσαι να κάνεις αυτό που λαχταράς και διστάζεις, κάποιοι γύρω σου έχουν ήδη προσπαθήσει και το γεύονται.Και μπορεί να μην είναι τόσο ευχαριστημενοι όσο πίστευαν ότι θα ήταν μα το τίμημα της προσπάθειάς τους καταπραΰνει, έστω και για λίγο, τις ακαταμάχητες και απεριόριστες επιθυμίες τους.
Άραγε τι είναι αυτό που τους ωθεί προς την νίκη; Δεν επαναπαύονται ποτέ στις δάφνες τους; Έχουν μάλλον ατέρμονο θάρρος μέσα τους που πολεμούν σκληρά εως ότου αποδειχθούν νικητές. Έως ότου πάρουν αυτό που επιθυμούν με οποιοδήποτε κόστος. Δεν υπολογίζουν καμία παράπλευρη απώλεια γιατί αυτό που τους νοιάζει είναι αυτό που καλύπτει τις μικρότητες. Τις σκιάζουν πως το λένε. Συγκεντρώνονται εκεί για όσο χρειαστεί. Αφού είπαμε οτιδήποτε κι αν τους κοστίζει. Έχουν τόσο θάρρος μα και τόσο θράσος. Δεν ντρέπονται ποτέ για τις επιλογές τους, καμιά φορά πάνε κόντρα στο σύστημα και εν τέλει με το θράσος τους πάνε μπροστά.Ενίοτε υπάρχουν και οι άλλοι, οι όχι και τόσο λιλιπούτειοι.
Εκείνοι που μπερδεύουν το θάρρος με το θράσος και θαρρούν πως μόνο με το θράσος γίνονται μεγάλοι και τρανοί. Ίσως και να γίνονται. Μα για πόσο; Όλοι ελπίζουν όχι για πολύ. Όλοι εκτός από τους ίδιους. Είναι αυτό που επιθυμούν κατά βάθος. Είναι εκείνοι που ο λαχνός τους έδειξε περισσότερο θάρρος και λιγότερο θράσος. Είναι εκείνοι που επισκιάζονται από τους θρασείς.Που γιατί όχι, τους ζηλεύουν, ναι, ναι υπάρχει κι αυτή η μερίδα ανθρώπων.
Μην ξεχνάμε όμως πως η θρασύτητα ενός ατόμου πολλάκις τον θολώνει και τότε είναι που περνά τα όρια. Και συνήθως δεν το καταλαβαινουν. Κάνουν χρήση της θρασύτητας και δεν τους βγαίνει σε καλό. Και τότε είναι που αρχίζει η πτώση και οι άλλοι χαίρονται στα κρυφά βλέποντας από μακριά τις ελεύθερες, αναπάντεχες πτώσεις. Γιατί ο εχθρός χτυπά πάντα ξαφνικά.
σχόλια