Πέμπτη 27/11
Προσπαθώ να τακαταφέρω και να τα βγάλω πέρα με χιλιάδεςδουλειές. Είναι δύσκολο να παραμένεικανείς αισιόδοξος πολλές φορές. Όμωςευτυχώς, πάντα, ακόμα και στην πιοσκοτεινή μέρα, γίνεται κάτι που κάνειτους ανθρώπους να κοιτάνε τα πράγματααλλιώς. Απόψε, αποφασίζω επιτέλους ναδω τον Ρατατούη. Animatedαριστούργημα της Ντίσνεϊ σε συνεργασίαμε την Pixar,που έσπασε πέρσι τα ταμεία. Ένας αρουραίοςμε χάρισμα να ξεχωρίζει τις γεύσεις, ναανακαλύπτει τις μυρωδιές, να συνδυάζειτις τροφές. Μια «στραβή» τον φέρνει στοΠαρίσι, στον υπόνομο κάτω από τοδιασημότερο εστιατόριο της Γαλλίας πουτώρα περνά δύσκολες στιγμές, αφού οδιάσημος σεφ είναι νεκρός. Εκεί συναντάτον ανίκανο κληρονόμο του σεφ και μαζίκαταστρώνουν ένα σχέδιο επιτυχίας. Οένας βάζει το παρουσιαστικό και ο άλλος(ο αρουραίος) το ταλέντο. Μαζί κάνουντον τέλειο σεφ. Η ταινία είναι απολαυστική.Οι εικόνες είναι συνδυασμός άψογηςτεχνολογίας, γούστου και γνώσεων. Τοχιούμορ, η συγκίνηση είναι τόσο προσεγμέναπου σε πείθουν για τα πέντε αστέρια πουέχουν δώσει όλοι σε αυτό το «κοσμηματάκι».Υπάρχουν σκηνές όπου ο ήρωας μιμείταικινήσεις των αληθινών σεφ που είναιτόσο αληθινές και σημερινές, όπως οτρόπος που στέκεται πάνω από την κατσαρόλακαι με κινήσεις των χεριών φέρνει τααρώματα της σούπας στη μύτη του! Απλώςιδιοφυές. Η τελική σκηνή, όπου ο αυστηρόςκριτικός εστιατορίων (του οποίου η φωνήανήκει στον PeterO'Toole)γεύεται το ρατατούιγ και αυτόματαμεταφέρεται στην παιδική του ηλικία(σπίτι στη γαλλική εξοχή, αυτός μικρόπαιδί με κοντά παντελόνια να τρώει μεευτυχία το ρατατούιγ της μητέρας του)είναι κατά την άποψή μου ο βασικόςκανόνας πάνω στον οποίο πρέπει κανείςνα κρίνει τις τροφές που τρώει. Η ανάμνησηαπό κάτι, οι madeleinesτου Προυστ, το πίσω μέρος του μυαλού καιοι αποθήκες αισθηματικής μνήμης τουανθρώπου. Έξοχο, συγκινητικό. Στα έξτρατου DVDείδα πως σύμβουλος γαστρονομίας γιατην ταινία ήταν ο σπουδαίος ThomasKeller,ιδιοκτήτης ενός από τα σημαντικότεραεστιατόρια της Αμερικής, το FrenchLaundry,στην κοιλάδα Νάπα στην Καλιφόρνια.Εννοείται πως το δαντελωτό ρατατούιγπου μαγειρεύει ο αρουραίος έχειδημιουργηθεί και στην πραγματικότητααπό τον Κeller.Τον παρακολούθησα μαγνητισμένος νακόβει με υπομονή τις λεπτεπίλεπτεςφέτες των λαχανικών και να τις τοποθετείστο ταψί με την ίδια γεωμετρική ακρίβειαπου τις τοποθετεί ο αρουραίος στηνταινία. Η κακή μου μέρα, εξελίχθηκε σεμια γλυκιά νύχτα. Καθισμένος έξω στομπαλκόνι, μέσα στο κρύο, μία ώρα μετά μεένα ποτήρι κρασί, σκέφτηκα πολλά. Έτσιπρέπει να είναι τα βράδια μας, κατέληξα.
Κυριακή 30/11
Ετοιμάζωκυριακάτικο τραπέζι για τρεις. Ο ιδανικόςαριθμός για ριζότο. Είναι αδύνατον ναφτιάξει κανείς ριζότο για πολλά άτομαστο σπίτι. Εκτός κι αν είναι χταπόδι καιμπορεί να κάνει δέκα δουλειές μαζί. Έχωκαλό ζωμό να βράζει σιγά σιγά και ετοιμάζωτα υλικά. Ένα σύνολο από μανιτάρια. Λίγαπλευρώτους φρέσκα, πορτσίνι και morellesαποξηραμένα να μουλιάζουν σε χλιαρόνερό και πέντε μεγάλα κοκκινομανίταραπου μου έφερε ένας φίλος. Ακόμα δενκαταλαβαίνω γιατί στην Αθήνα δεν βρίσκεικανείς ποτέ φρέσκα μανιτάρια του βουνού.Είναι ευκολότερο να βρεις τα πιο παράξεναπράγματα εισαγωγής, αλλά αδύνατο ναβρεις ένα καλό μανιτάρι. Γι' αυτό καικαταφεύγει κανείς σε λύσεις άλλες. Σεβαθύ τηγάνι με χοντρό πάτο λιώνω βούτυροκαι σοτάρω κρεμμύδια και σκόρδο, προσθέτωτα μανιτάρια και, αφού τα ψήσω για μερικάλεπτά, προσθέτω ρύζι αρμπόριο. Μετά, έναποτήρι καλό λευκό κρασί, κι ανακατεύωμέχρι το ρύζι να απορροφήσει το υγρό.Συνεχίζω με το ζωμό κοτόπουλο τον οποίοπροσθέτω λίγο λίγο και ανακατεύω μέχριτο ρύζι να απορροφήσει το ζωμό. Στοτέλος, έχω ένα μείγμα όπου το ρύζι είναιελαφρά λασπωμένο, υπάρχει ένα πηχτόζουμί που το περιτριγυρίζει. Εκείπροσθέτω αλάτι, πιπέρι βούτυρο καιτόνους παρμεζάνα. Μου αρέσει να τοσερβίρω με λίγο μαϊντανό, αλλά δεν τοπροτιμούν όλοι... Σερβίρω σε μεγάλαπιάτα, με καλό ψωμί και ίδιο κρασί μεαυτό με το οποίο μαγείρεψα. Ίσως τοκαλύτερο πιάτο για χειμώνα. Μετά, τρώμεπικρή σοκολάτα με vinsantoκαι εγώ πάω κλεφτά στην τηλεόραση γιαλίγο Ρατατούη ακόμα.
Σας φιλώ!
σχόλια