Στη Σίφνο

Στη Σίφνο Facebook Twitter
0

Σάββατο 13/6/2009

Μπαίνουμε στο λιμάνι της Σίφνου, μεσημέρι Σαββάτου. Μαζί μας ταξιδεύει η κοσμική Αθήνα, που απ' ό,τι μαθαίνω μετά είναι καλεσμένη σε τρεις διαφορετικούς γάμους και μια βάφτιση στο νησί. Με τα μηχανάκια ανεβαίνουμε στην Απολλωνία. Μου φαίνεται πολύ διασκεδαστικό πως στη Σίφνο τον Απόλλωνα τον έχουν κάνει Απολλωνία και την Άρτεμη Αρτεμώνα! Πετάμε τις βαλίτσες και πηγαίνουμε για μπάνιο. Στη διαδρομή παρατηρώ την ομορφιά του νησιού. Κυκλάδα με τα όλα της, όμως πιο ήμερη, πιο πράσινη, καλοφυτεμένη, πεντακάθαρη. Τα νερά στη μικρή παραλία κρύα και πεντακάθαρα. Φωτογραφίζω με το κινητό τον ορίζοντα. Το βράδυ πηγαίνουμε στα Βατράχια για φαγητό. Κατεβαίνουμε τα σκαλιά του οικισμού Κάστρο. Όλα τα σπίτια σκοτεινά, μόνο τα φώτα του ηλεκτρικού αναμμένα και ένα καντήλι σε ένα εκκλησάκι. Ηρεμία, στο μυαλό μου περνάνε εικόνες υστερίας από την Αθήνα. Το εστιατόριο είναι κυριολεκτικά πάνω στο κύμα. Οι σερβιτόροι φοράνε μαγιό και μπλουζάκια, το κλίμα είναι πολύ χαλαρό. Πάνω κάτω πηγαίνει ένα σκυλάκι που ακούει στο όνομα Ομορφούλα. Το φαγητό είναι εξαιρετικό. Καρπάτσιο ξιφία σερβιρισμένο πάνω σε φύλλα ρόκας, με δυόσμο και χυμό λεμονιού, ένα απίστευτο χταπόδι ψητό με αληθινή υφή αληθινού χταποδιού και όχι αυτό το αφύσικα μαλακό κρέας που συνήθως γίνεται από το τεχνητό χτύπημα των χταποδιών, και μια τσιπούρα ψητή αριστούργημα. Τελειώνουμε με μαρέγκες και φράουλα. Φεύγοντας μπαίνουμε στο εκκλησάκι. Αν υπάρχει θεός, σίγουρα κατοικεί σε κάποιο εκκλησάκι του Αιγαίου.

Κυριακή 14/06/2009

Το πρωί κάνουμε επίσκεψη στο ζαχαροπλαστείο του Γεροντόπουλου. Με πιάνει ζάλη από τη μυρωδιά των αμυγδαλωτών που βγαίνουν από το εργαστήριο. Δοκιμάζω ένα με μανταρίνι και ένα με λεμόνι στο καπάκι. Με τον καφέ, η Νίκη μου φέρνει μια μελόπιττα, είναι η παραδοσιακή του νησιού και είναι αυτό που έχω στο μυαλό μου για ιδανικό γλυκό. Μυζήθρα, αυγά και μέλι, ανακατεύονται και ψήνονται σε ρηχά ταψάκια ατομικά. Εγώ το τρώω με μια μπάλα παγωτό καϊμάκι δικό τους. Όσο τρώω δεν μιλάω καθόλου. Αυτή η γεύση, σκέφτομαι, είναι αυτό που θα θυμάμαι παραπάνω από αυτό το νησί. Φεύγοντας, αγοράζω γλυκό τριαντάφυλλο, ανθούς λεμονιού, μανταρινάκι και χαλβαδόπιττες. Στο λιμάνι από ένα κρυφό σποτ αγοράζω το ειδικό πήλινο σκεύος που έχουν οι Σιφνιοί για τη ρεβυθάδα. Η κυρία που το πουλάει μου δίνει και ένα κομματάκι από ένα σαρκώδες φυτό, απίστευτο, να το πάρω μαζί μου. Στην είσοδο του καραβιού συναντιόμαστε με όλη την κοσμική Αθήνα με την οποία ήρθαμε και δεν είδαμε καθόλου από χτες. Μου άρεσε εδώ, θα ξανάρθω.

Σας φιλώ.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ