Την ώρα που η χώρα έμεινε στην ίδια τάξη (και πιο σωστά, έχασε χρόνο), ενώ η ακαταπόνητη νεολαία επινοεί τρόπους για τη βελτίωση της πρωτεύουσας (πιστή στο τσαρουχικό: όποιος γκρεμίζει κάνει καλό στην Αθήνα), μια δράκα νεαρών ανέλαβε τη διάσωση του σπιτιού του Κωστή Παλαμά. Η οικία βρίσκεται στην Πλάκα, διαθέτει κεντρικό αίθριο και ολόγυρα πάνω και κάτω όροφο - ό,τι πρέπει δηλαδή για να γίνει μουσείο του ποιητή, τόπος συγκέντρωσης και όλα τα σχετικά. Κοιτάζοντας από τις τρύπες της άθλιας εξώπορτας, διακρίνεις τη νεοελληνική προκοπή: απόλυτη εγκατάλειψη, σκουπιδότοπος, σπασμένα παράθυρα, κτίριο ετοιμόρροπο, με έναν λόγο ο δεκάλογος του Νεοέλληνα γύφτου. Οι νεαροί, όπως ανέφεραν, παρακινήθηκαν από κάποιο κείμενο του Γούδη και αυτοπροαίρετα έβαλαν σκοπό να αναμορφώσουν το ερείπιο. Το ζήτημα είναι τι μπορούν να κάνουν. Δεν πρόκειται για καθαριότητα, βάψιμο, κάρφωμα, υποστυλώσεις και τα συναφή. Για να δει Θεού πρόσωπο το οίκημα απαιτεί εργοτάξιο, χρήμα και επαγγελματίες εργάτες. Ωστόσο, και μόνο η εικόνα των νεαρών που -ως εξαίρεση των εξαιρέσεων- σπεύδουν τις ελεύθερες ώρες τους να παστρέψουν το ιστορικό κατάλυμα γεννάει συμπάθεια και (το ευχόμαστε) αλληλεγγύη.
σχόλια