Μηδέν βαθμοί

Kυριακή 24/1

Με ένα αδιάβροχο πάνω από τις πιτζάμες, βγαίνω στον κήπο και αρχίζω το φύτεμα. Αγόρασα χθες από το κέντρο βολβούς τουλίπας και νεραγκούλες. Κάπου είχα διαβάσει πως οι περισσότεροι βολβοί επωφελούνται από το παγερό κρύο. Γι' αυτό και όταν δεν μπορείς να το πετύχεις με φυσικό τρόπο, πρέπει να το «σκηνοθετήσεις», βάζοντας τους βολβούς σου στο ψυγείο για καμιά δεκαριά μέρες. Εγώ τώρα το πέτυχα απ' ό,τι φαίνεται. Σήμερα είναι μια πολύ κρύα μέρα και εγώ χώνω τα χέρια με λίγη δυσκολία στο χώμα, αλλά μου αρέσει. Τα φυτά δεν σου μιλούν βεβαίως και ούτε πιστεύω πως ακούν αυτά που λες. Όπως δεν πιστεύω πως τα σπουδαία φαγητά κάνουν τους ανθρώπους να ερωτεύονται ή να πέφτουν σε ερωτικές δίνες. Αν θες να γίνει το κηπάκι σου σούπερ, φρόντισε να καταθέτεις καθημερινή εργασία, να χώνεις τα χέρια στο χώμα και να διαβάζεις κανά βιβλίο κηπουρικής και τότε τα φυτά σου θα σε ανταμείψουν με πολλή σκιά, δροσιά και όμορφα λουλούδια. Η τουλίπα, μου είπε η κυρία στην Ευριπίδου, είναι πολύ εύκολο λουλούδι, δεν θέλει πολύ νερό και δεν την πειράζει που θα φυτευτεί σε γλάστρα. Διάλεξα κάτι λευκές-διπλές, ελπίζω να πάνε όλα καλά. Αν, όχι υπάρχουν πάντα και οι βασιλικοί. Εγώ τώρα μπορεί να φυτεύω λουλούδια, αλλά φέτος γουστάρω πολύ τα λαχανικά και ήδη οργανώνομαι για γλάστρες με ντομάτες και κολοκυθανθούς από τον κήπο μου. Οπότε, οι τουλίπες είναι μόνο για ορεκτικό. Παρά το κρύο πάντως, η ενασχόληση με τον κήπο με αναζωογονεί και με κάνει να ξεχνάω διάφορα. Ελπίζω να μην πάθω πνευμονία.

Δευτέρα 25/01

Φεύγω από τη δουλειά και βγαίνοντας από το γραφείο με χτυπάει η παγωνιά. Είναι σχεδόν μηδέν βαθμοί και απ' ό,τι φαίνεται το κρύο μας έχει πιάσει εξ απροόπτου. Στο σπίτι οι γάτες δεν βγαίνουν παρά μόνο για καμιά αναγνωριστική βόλτα και ο παγωμένος αέρας χώνεται από κάτι περίεργες χαραμάδες και σπάει σχεδόν ευχάριστα την πηχτή ατμόσφαιρά του ζεσταμένου σπιτιού. Η κουζίνα μου είναι όμορφη τον χειμώνα. Έχω στο πάτωμα ένα παλιό κιλίμι, ένα γλαστράκι με chives που αποφάσισα να το σώσω από τον πάγο, στο ψυγείο φωτογραφίες από την Παραμονή, ανακατεμένες με μαγνητάκια, λίστες με δουλειές που πρέπει να γίνουν και σελίδες κομμένες από περιοδικά μαγειρικής. Ένα μπολ με φρέσκα αυγά από την Εύβοια, κάτι χόρτα που μου έφερε ένας φίλος στεγνώνουν στο τρυπητό. Τα βιβλία της μαγειρικής, όλα τακτοποιημένα, από τότε που τα έφερα μέσα στη μικροσκοπική κουζίνα νιώθω πιο ασφαλής, ανοίγω το συρτάρι με τις πετσέτες της κουζίνας και περνώ το χέρι μου πάνω από τα καλοσιδερωμένα βαμβακερά και λινά που μαρτυρούν όποτε μπαίνω εδώ μέσα. Σοτάρω τα χόρτα σε λίγο ελαιόλαδο, χτυπώ ελαφρά έξι από τα αυγά μου και τα ρίχνω στο τηγάνι. Ανακατεύω ελάχιστα και προσθέτω θαλασσινό αλάτι και πιπέρι. Αυτό το πιάτο παίρνει ακριβώς δέκα λεπτά για να γίνει και είναι ένα αριστούργημα. Τρώμε στο όρθιο, στην κουζίνα, αμίλητοι και ακούμε την ησυχία που φέρνουν κάτι τέτοια βράδια. Τον περίμενα καιρό αυτόν το χειμώνα. Σας φιλώ.