Του Γιάννη Χάρη από το blog του
Είναι κάτι συμπτώσεις...
Το περασμένο Σάββατο (26.1.13) σχολίαζα άρθρο του Θ. Π. Λιανού στο Βήμα για επαναφορά της θανατικής ποινής, και το θεωρούσα κακό οιωνό, καθώς συνέπιπτε με ανάλογο αίτημα της Χρυσής Αυγής, και συχνά πυκνά η εν λόγω εφημερίδα σαν να μας προλέγει (διάβαζε: προετοιμάζει) το μέλλον.
Την ίδια μέρα στη ΝΕΤ ο Βορίδης δήλωνε, ό,τι πιο αναμενόμενο τώρα, πως σε φιλοσοφικό (!) και θεωρητικό επίπεδο παραμένει υπέρ της θανατικής ποινής.
Και την ίδια μέρα, στην Ελευθεροτυπία, δηλώνει υπέρμαχος της θανατικής ποινής ο Γιώργος Διαλεγμένος. Πάλι αναμενόμενο, θα πείτε, από τις πολλές φορές που διαβάσαμε τα όσο πιο προκλητικά αντιδραστικά και ειδικώς ρατσιστικά του, το μένος του π.χ. ακόμα και για τους νόμιμους μετανάστες.
Και ξανά την ίδια μέρα, αλλά τώρα στην εφημερίδα τη δική μας, ο Γιάννης Ξανθούλης εκφράζει την «ευχάριστη έκπληξή του» για το ίδιο άρθρο του Λιανού. Και εκεί που ο Λιανός προκρίνει θανατική ποινή για «ειδεχθείς βιαστές και δολοφόνους», αυτός υπερθεματίζει: «και για λιγότερο "ειδεχθείς" δεν θα μου κακοφαινόταν...»
Μα πάλι αναμενόμενο, θα πείτε: δεν πάει καιρός (7.7.12) που, αναφερόμενος στην «ανεξέλεγκτη διεθνή αλητεία που μας ταλανίζει», δήλωνε ότι, «αντί να τους στοιβάζουν σε φυλακές με τσάμπα φαγητό και ορδές φιλότιμων δικηγόρων, να τους ξαπόστελναν σε πιο χλοερούς τόπους».
Μην είναι χιούμορ όλα αυτά, έστω μαύρο, και δεν το κατάλαβα; Δεν ξέρω. Πάντως κάτι μαύρο σίγουρα είναι, κατάμαυρο.
σχόλια