Aπό τον Δημήτρη Καραΐσκο
Στις πρώτες σελίδες του τελευταίου τεύχους (Φεβρουαρίου 2013) του Surfer magazine, (ναι, σ'αυτές τις περίπου 20 σελίδες που συνήθως είναι τίγκα από διαφημίσεις για super hi-tech μαγιώ τα οποια στεγνώνουν σε τρία δευτερόλεπτα), υπάρχει μια δισέλιδη διαφήμιση απο μια εταίρεια που φτιάχνει σαγιονάρες για σέρφερς.
To πρώτο πράμα που σκέφτεσαι όταν τη βλέπεις είναι: "Θέλω κι εγώ στην ηλικία του να βάζω τη σανίδα από πάνω και στο σκύλο στη θέση του συνοδηγού και να πηγαίνω να πιάσω κύματα!" ή αλλιώς: "Θέλω να γίνω σαν αυτόν".
Απο τις πιο κλισέ και γνωστές ατάκες στο χώρο είναι το "Surfing is for life" - που σημαίνει πως αν σου 'χει κολλήσει το μικρόβιο, το πιο πιθανό είναι πως δε θα τα παρατήσεις ποτέ. Πρακτικά είναι άλλωστε κάτι εφικτό, καθότι αν δεν έχεις σκοπό να κάνεις aerials και μανούβρες με shortboards πάνω σε κυματάρες, μπορείς μια χαρά να σερφάρεις σε μικρότερα κύματα πάνω σε μια μαούνα μήκους δέκα ποδιών.
Απόδειξη τούτου τα γερόντια στο παρακάτω video, που είναι όλοι τους πάνω από 70!
Η χιλιοειπωμένη ατάκα "Surfing is for life" έγινε (με μια μικρή παράφραση) ο τίτλος ενός ντοκιμαντέρ διάρκειας μιας ώρας που γυρίστηκε το 1999 από τον Roy Earnest, έναν σέρφερ που πενηντάριζε, και τον σκηνοθέτη David L. Brown. Στην ταινία αυτή μπορεί κανείς να δει μερικούς από τους μαθουσάλες του αθλήματος στη Χαβάη και την Καλιφόρνια να τα πράττουν κανονικότατα πάνω στα κύματα. 
Η ταινία διακρίθηκε το 1999 στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Χαβάη, και παρουσιάζει συνεντεύξεις από περίπου 10 βετεράνους του χώρου, στις ηλικίες 70 με...90. Ο σκηνοθέτης, όπως δήλωσε, ήθελε να κάνει κάτι διαφορετικό, που θα ξέφευγε απ' το αναμενόμενο. "Το σπορ του σέρφινγκ είναι τόσο συνδεδεμένο με την νεότητα, που η ιδέα ενός 88χρόνου που σερφάρει μου έμοιαζε αμέσως συναρπαστική κι ενδιαφέρουσα".
Ένας απο τους πρωταγωνιστές στην ταινία είναι ο John "Doc" Ball, ίσως ο γηραιότερος Αμερικάνος σέρφερ - ηλικίας παρακαλώ 93 ετών! Στην παρακάτω φωτογραφία του διάσημου σερφ φωτογράφου Leroy Grannis τον βλέπουμε να ριπάρει πάνω σε ένα skateboard!
Ενδιαφέρον επίσης έχει να δει κάνεις τη λίστα με τους σέρφερς που εμφανίζονται στην ταινία εδώ. Κάτι που προκαλεί ίσως εντύπωση είναι πως κάποιοι απο αυτούς τους σέρφερς είναι και γένους θηλυκού - φαντάζεστε στην Ελλάδα κυριούλες ετών 60 να καβαλάνε σανίδια στα κύματα της Τήνου και της Ικαρίας; Μα θα μου πείτε, αυτές οι κυρίες είναι Χαβανέζες, γεννήθηκαν δίπλα στη θάλασσα. Αλλά κι αυτές των νησιών μας, δίπλα στη θάλασσα δε γεννήθηκαν; Ίσως λοιπόν άφοβα μπορεί να συμπεραίνει κανείς πως δεν είναι τίποτ' άλλο παρά θέμα επιλογής και κουλτούρας.
Ο Woody Brown, ένας άλλος βετεράνος σέρφερ που παρουσιάζει το φιλμ, ήταν ένας απ' τους πιο γνωστούς big wave surfers στη Χαβάη της δεκαετίας του '40 και celebrity στο χώρο της ιστιοπλοΐας αφού σχεδίασε τη δεκαετία του '50 το σύγχρονο καταμαράν.
"Εμείς τα γερόντια", λέει ο ίδιος, "σκεφτόμαστε λίγο διαφορετικά το σέρφινγκ. Σήμερα είναι ένα σπορ ανταγωνισμού, αλλά εμείς τότε πηγαίναμε να σερφάρουμε για να χαρούμε τα κύματα με τους φίλους μας. Μοιραζόμασταν τη χαρά, κάτι που μας έκανε να περνάμε ακόμα καλύτερα".
Και καταλήγει λέγοντας "Είμαι 88 κι ακόμα σερφάρω. Η θάλασσα είναι μεγάλο φάρμακο. Σε κρατάει νέο".
σχόλια