«Με δύο κυκλικές νομαδικές σκηνές (yurt) και ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο, σταθμεύουμε σε πόλεις ανά την Ελλάδα, καλώντας τον κόσμο από τις ντόπιες κοινωνίες να συμμετάσχει ενεργά, σε μία σειρά από πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δράσεις» λέει η ομάδα του Caravan Project. «Μετά από δύο σχεδόν χρόνια οδοιπορικού και 4 πόλεις σταθμούς (Μυτιλήνη, Ηράκλειο, Αλεξανδρούπολη, Ρέθυμνο) σταθμεύουμε στη Θεσσαλονίκη - έως 27 Μαρτίου.»
Αλήθεια, πώς εμπνευστήκατε το πρότζεκτ;
Στρατής Βογιατζής: Οι άνθρωποι που μας άλλαξαν είναι οι άνθρωποι που γνωρίσαμε στα ταξίδια μας, ο τρόπος που αφηγούνταν και ζούσαν την ιστορία τους, μια βιωμένη αλήθεια που τους κύκλωνε και καθρέφτιζε το προσωπικό τους δρόμο.
Η ιδέα προέκυψε από τους ανθρώπους που μας ενέπνευσαν. Όλοι αυτοί δηλαδή οι άνθρωποι που αγαπάνε το φανταστικό, τη περιπλάνηση, τις καταστάσεις όπου αφυπνίζεται το βλέμμα, τις απροσδόκητες συναντήσεις σε αναπάντεχα μέρη, που δεν υποτάσσονται στις συνθήκες που απειλούν να τους καθορίσουν, που είναι ηττημένοι, όμως συνεχίζουν να αντιστέκονται, να ονειρεύονται, να βαδίζουν με αξιοπρέπεια το δρόμο που έχουν επιλέξει.
Σκεφτήκαμε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα αρχείο ιστοριών που να εσωκλείει αυτές τις μαρτυρίες και μετά να προσδώσουμε σε αυτό μια εκπαιδευτική-κοινωνική διάσταση. Αυτό που κάνει το Caravan είναι να μετατρέπει το βίωμα σε ιστορία. Δημιουργεί ένα αρχείο που συντίθεται από ιστορίες που προκύπτουν μέσα από συναντήσεις, από αισθηματικές ανταλλαγές και εκμυστηρεύσεις, από μια προσωπική πορεία αναζήτησης.
Η κάθε ιστορία δεν σύγκειται από γεγονότα αλλά από ιερές στιγμές που καταθέτουν την ιστορικότητα ενός αισθήματος που προκύπτει όποτε ο βιωμένος χρόνος τέμνει κάθετα το γραμμικό χρόνο. Μετέπειτα σκεφτήκαμε ότι αυτές οι ιστορίες μπορούν να αποτελέσουν αφορμή για μια σειρά από εκπαιδευτικές και κοινοτικές δράσεις, αφορμή για να μιλήσουμε για ζητήματα που μας αφορούν.
Πώς θα περιγράφατε το πρότζεκτ σε κάποιον που δεν έχει ιδέα για αυτό;
Γιάννης Κωσταρής: Mια ‘χειρονομία’ για τη δύναμη και τη σημασία της αφήγησης. Ένα μακρύ ταξίδι αναζήτησης και αναγνώρισης όλων αυτών που μπορούν να μας συνδέσουν.
Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τα πρώτα βήματα του και τα ταξίδια που ακολούθησαν;
Αλεξάνδρα Σαλίμπα: Το 2011, ξεκινήσαμε να ταξιδεύουμε στην Ελλάδα από άκρη σε άκρη με ένα αυτοκινούμενο όχημα, καταγράφοντας ιστορίες ανθρώπων, που μπορούν να συν-κινήσουν να εμπνεύσουν και να αφυπνίσουν. Ταυτόχρονα, αναμεταδίδαμε αυτές τις ιστορίες σε πόλεις και χωριά, σε σχολεία και φυλακές, σε κοινωνικούς χώρους και σε ευπαθείς ομάδες, επιθυμώντας να αξιοποιήσουμε τις δυναμικές που απελευθερώνουν, για να εγκαινιάσουμε με το κοινό ένα δημιουργικό διάλογο, μέσα από τον οποίο μπορεί να βλαστήσει ο αναστοχασμός και η κοινωνική μεταμόρφωση. Από το 2014, με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος για δεύτερη φορά, ξεκινήσαμε ένα νέο οδοιπορικό στη χώρα επιθυμώντας ν' αποκτήσει το Caravan Project ένα πιο ριζωματικό χαρακτήρα. Με δυο νομαδικές σκηνές σταθμεύουμε σ’ ελληνικές πόλεις για ένα μήνα και οργανώνουμε μία σειρά από πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δράσεις ανοιχτές στο κοινό. Οι δράσεις μας περιλαμβάνουν: μια πολυμεσική έκθεση με πρωτογενές υλικό από τα ταξίδια μας, εκπαιδευτικά προγράμματα για μαθητές, κινηματογραφικά εργαστήρια για ενήλικες, προβολές ντοκιμαντέρ, κοινοτικές δράσεις και καλλιτεχνικά δρώμενα. Ήδη έχουμε σταθμεύσει σε Μυτιλήνη, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Αλεξανδρούπολη. Το οδοιπορικό μας θα κλείσει τον Ιούνιο με τελευταίο σταθμό την Αθήνα
Ποιες είναι συνήθως οι αντιδράσεις των ανθρώπων που έρχονται σε επαφή με το πρότζεκτ.
Αλεξάνδρα Σαλίμπα: Οι περισσότεροι άνθρωποι που μας επισκέπτονται και δεν γνωρίζουν κάτι για το Caravan Project, αρχικά ξαφνιάζονται ή σαστίζουν μπαίνοντας στις σκηνές, αδυνατώντας να καταλάβουν περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Καθώς περιηγούνται στην πολυμεσική έκθεση και παρακολουθώντας τις προβολές, φαίνεται να καταβυθίζονται και να ταξιδεύουν στον κόσμο των ανθρώπινων ιστοριών, διαγράφοντας ο καθένας την δική του τροχιά περιπλάνησης. Πολλοί είναι εκείνοι που νιώθουν το κάλεσμα της αφήγησης και μας πλησιάζουν για να ξεδιπλώσουν τις δικές τους ιστορίες, άλλοι νιώθoντας να αποκτούν μια ιδιαίτερη σύνδεση με ορισμένες ιστορίες επιθυμούν να μάθουν περισσότερα. Υπάρχουν επίσης και εκείνοι οι άνθρωποι που κάνουν την καρδιά μας να φτερουγίζει όταν εκφράζουν φανερά την συγκίνηση τους αλλά και εκείνοι που εν τέλει γίνονται ένα με την ομάδα καθώς καμιά φορά χωρίς να το καταλαβαίνουν και ίδιοι. Σίγουρα κάποιοι άλλοι είναι απλώς περαστικοί.
Τι ελπιζετε να παίρνουν όσοι το επισκέπτονται;
Γιάννης Κωσταρής: Τα γιουρτ είναι ένας δυναμικός χώρος επικοινωνίας, νιώθουμε ότι λειτουργούν σαν κέλυφος, σαν κουκούλι, που μέσα τους ανακατεύονται οι ενέργειες των ανθρώπων. Η έκθεση στο μεγάλο γιουρτ παρουσιάζει θραύσματα από τόπους, ανθρώπους, και ιστορίες που συναντήσαμε σε αυτό το μακρύ οδοιπορικό. Στο μικρό γιουρτ προβάλλονται αποσπάσματα από τα ντοκιμαντέρ που έχουμε γυρίσει. Ελπίζουμε οτι οι επισκέπτες μπορούν να νιώσουν την δύναμη των ιστοριών, την ιδιαιτερότητα του κάθε ανθρώπου και του κάθε τόπου, να μπορέσουν να δημιουργήσουν συνάψεις με τη δική τους ζωή και μέσα από τις δράσεις που έχουμε να εκφραστούν και οι ίδιοι.
Μιλήστε μας λίγο για την επίσκεψη του καραβανιου στην Θεσσαλονίκη;
Δημήτρης Κούρτης: Στη Θεσσαλονίκη, είναι η πρώτη φορά που οι σκηνές μας δείχνουν τόσο μικρές, καθώς οι αποθήκες του λιμανιού, οι γερανοί και το φόντο της θάλασσας αποτελούν έναν γιγάντιο όγκο σε σχέση με άλλες τοποθεσίες που έχουμε ως τώρα σταθμεύσει και είναι συνήθως πάρκα και πλατείες. Εκτός από τη μόνιμη έκθεση στο μεγάλο yurt, το τρέχον πρόγραμμα δράσεων του Caravan Project για τη Θεσσαλoνίκη, περιλαμβάνει εκπαιδευτικά προγράμματα και εργαστήρια για παιδιά, εικαστικές δράσεις, κινηματογραφικά εργαστήρια, προβολές ντοκιμαντέρ αφηγηματικές δράσεις, κοινοτικές δράσεις και μουσικές παραστάσεις.
Ποιοι είναι οι στόχοι σας και τα σχέδια για το μέλλον;
Θέκλα Μαλάμου: Να εργαστούμε με κοινότητες, να αφήσουμε το μεγάλο –τη πόλη- και να πάμε στο μικρό, σε με υποβαθμισμένη γειτονιά της πόλης, σε ένα απομακρυσμένο χωριό, σε μια κοινότητα τσιγγάνων ή προσφύγων. Η αγωνία μας είναι πως μπορεί το caravan να μην είναι απλά ένα πυροτέχνημα που εμφανίζεται ξαφνικά αναστατώνει τις ζωές των ανθρώπων και εξαφανίζεται. Αλλά πως θα αποκτήσει ένα ριζωματικό χαρακτήρα στις κοινότητες που επισκεπτόμαστε, διερευνώντας και καταγράφοντας μαζί με τους ντόπιους αφενός τη πολιτιστική γεωγραφία του κάθε τόπου και αφετέρου σχηματίζοντας από κοινού χώρους εκπροσώπησης για τα μέλη της κοινότητας που θα προκύπτουν από το περιεχόμενο που οι ίδιοι θα δημιουργούν.
Info:
Τις επόμενες ημέρες θα γίνουν οι παρακάτω εκδηλώσεις
Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016, 20:00 – 23:00 / Προβολές Ντοκιμαντέρ Caravan Project Yurt, Λιμάνι, Προβλήτα A"
Ντοκιμαντέρ από το οδοιπορικό του Caravan Project στην Ελλάδα
Ταινίες: Έλντα μία γέννα | Παπόριας | Χρυσό Δάσος | Τυφλός Ψαράς
Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016, 20:00 – 23:00 / Προβολές Ντοκιμαντέρ Caravan Project Yurt, Λιμάνι, Προβλήτα A"
Ντοκιμαντέρ από το οδοιπορικό του Caravan Project στην Ελλάδα
Ταινίες: Μαύρη Γη | Κοινωνικό Ωδείο | Μετέωροι Άνθρωποι | Άνθρωπος στο Σπίτι του.
Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016, 14:00 – 22:00 / «Πες μια Ιστορία» – Ανοιχτή Δράση Αφήγησης Yurt, Λιμάνι, Προβλήτα A"
Το Caravan Project απευθύνει κάλεσμα σε ανθρώπους από την πόλης της Θεσσαλονίκης να προσέλθoυν στο μικρό yurt και να αφηγηθούν προσωπικές τους ιστορίες, ιστορίες που τους έχουν αγγίξει, αφυπνίσει και διαμορφώσει εμπλουτίζοντας το αρχείο ιστοριών του Caravan και βοηθώντας στη μετάδοση βιωματικής γνώσης μέσα από το μοίρασμα ανθρώπινων ιστοριών.
Σάββατο 26 Mαρτίου 2016,18:30 & 20:30 / Live Modified dog Yurt, Λιμάνι, Προβλήτα A"
Mια μουσική αφήγηση με αφορμή τις ιστορίες του Caravan Project. Συμμετέχουν οι: Δημήτρης Δαλέζης – τρομπέτα, κρουστά, electronics, Δημήτρης Τασούδης – τύμπανα Χρύσανθος Χριστοδούλου – electronics, πλήκτρα. * Περιορισμένος αριθμός συμμετεχόντων – Δηλώσεις συμμετοχής [email protected].
