Πριν αρκετά χρόνια, επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή, μου τηλεφωνεί ο Νίκος Κούνδουρος: ''Το βράδυ θα σε πάρω μαζί μου στη συναυλία του Σπανουδάκη στο Ηρώδειο''. Ήταν τότε (όχι ότι σήμερα δε συμβαίνει ακόμη το ίδιο) που οι προσκλήσεις μαζεύονταν σωρηδόν κάτω απ' την πόρτα του Κούνδουρου και είχαμε κοινή έξοδο σχεδόν καθημερινά.
Εγώ πάλι τότε γούσταρα πολύ να δω συναυλία Σπανουδάκη. Είχα μόλις ανακαλύψει μία ηλεκτρονική βερσιόν του ''Κύριε των Δυνάμεων'' πού'χε παρουσιάσει στον Σείριο του Μάνου Χατζιδάκι με τον Βασίλη Λέκκα και την Ελένη Τσαλιγοπούλου, ενώ ταυτόχρονα άκουγα πολύ το μουσικό θέμα του από τα ''Χρώματα της Ίριδος'' του Παναγιωτόπουλου με Πουλικάκο στο μπάσο και Τρανταλίδη στα ντραμς. Εννοείται, βέβαια, πως με κάτι χριστιανόπληκτα έργα και κάτι δηλώσεις πού'χε κάνει του στυλ ''Καλύτερα χουντικός παρά σοσιαλιστής'' έβγαζα φλίκταινες, αλλά εν πάσει περιπτώση καλοκαιράκι ήτανε, Ηρώδειο, συναυλία, μια χαρά!
Σε εκείνη τη συναυλία μεταξύ των επισήμων στο κοινό ήταν και ο Κωνσταντίνος Γλίξμπουργκ (άκου όνομα...) ο Τέως. Γυρίζει λοιπόν και λέει ο Σπανουδάκης: ''Μεγαλειότατε, είναι μεγάλη μου τιμή που είστε απόψε εδώ''. Κι έπειτα στο κοινό: ''Και σ' όποιον δεν αρέσει η προσφώνηση Μεγαλειότατε να σηκωθεί να φύγει''. Παγωμάρα!
''Εμένα δεν μου αρέσει και φεύγω'' σκύβει και μου λέει όλο νεύρα ο Κούνδουρος. ''Θα μείνεις ή θα μ'ακολουθήσεις;'' ''Κάνε το πρώτο βήμα και σ' ακολουθώ'' του απαντώ, ομολογουμένως το ίδιο ''σπασμένος'' κι εγώ από την άνευ λόγου προκλητική συμπεριφορά του συνθέτη.
Σηκώνεται εξίσου προκλητικά ο Κούνδουρος και αποχωρεί με σταθερό βήμα και με το κεφάλι ψηλά προσπερνώντας την πρώτη σειρά των επισήμων, βασικά εκπροσώπων της πολιτικής και της εκκλησίας. Έχοντας φύγει πιο διακριτικά απ'τα πλάγια τον περίμενα στην έξοδο του Ηρωδείου κι ανυπομονούσα να συζητήσουμε το όλο event! Μέχρι σήμερα θεωρώ την κίνηση αυτή του Κούνδουρου ως την πλέον ανατρεπτική και ''αθόρυβη'' κατά τη διάρκεια του πολυετούς θορυβώδους βίου του.
Χρόνια μετά, από φίλο μουσικό που έπαιζε εκείνο το βράδυ στη συναυλία, έμαθα πως μόλις αποχώρησε ο Κούνδουρος, ο Σπανουδάκης σχολίασε ως εξής: ''Τώρα ο Κούνδουρος ανάθεμα κι αν κατάλαβε για ποιο λόγο ήρθε και για ποιο λόγο έφυγε''. Μου φάνηκε αστείος ο σχολιασμός του συνθέτη, δε μπορώ να πω, και σκέφτηκα ότι μάλλον θά'ναι άνθρωπος με αίσθηση του χιούμορ. Έλα όμως που ο 80χρονος Κρητικός ήξερε καλά, μα πάρα πολύ καλά, για ποιο λόγο την έκανε όχι με ελαφρά, αλλά αντιθέτως με τόλμη και με...γοητεία!
Το post συνετέθη με αφορμή τις χθεσινές δηλώσεις του Σταμάτη Σπανουδάκη, οι οποίες δεν με εξέπληξαν και μάλιστα τις βρήκα πολύ πιο λάιτ απ' αυτές άλλων συναδέλφων του, καλλιτεχνών, που υποστηρίζουν απροκάλυπτα τους ναζήδες.
Στο βίντεο του post, η ''Ακτή'' του Σταμάτη Σπανουδάκη, το κομμάτι που έκανε ευρέως γνωστή την Ελευθερία Αρβανιτάκη και ένα από τα πιο αισθαντικά ελληνικά τραγούδια όλων των εποχών.
