Μόλις διάβασα αυτό το πολύ χρήσιμο άρθρο μας: Το αρχείο του περιοδικού "Αντί" για πρώτη φορά σε ψηφιακή μορφή, 7 χρόνια μετά τον θάνατο του Χρήστου Παπουτσάκη. Και έψαξα να βρω το τεύχος που έβγαλε πριν από 30 χρόνια -το τεύχος 314, που μπορεί κανείς να διαβάσει ολόκληρο, εδώ.
Ήταν ένα περιοδικό μαχητικό και αποκαλυπτικό, μόνο που αυτό, τη δεκαετία του '80, δε σήμαινε απαραίτητα πληρωμένα εκδικητικά δημοσιεύματα και αναπαραγωγή εικασιών από ανυπόληπτες πηγές, αλλά έρευνα και ρεπορτάζ.
Οι διαφημίσεις που υπήρχαν στις σελίδες του ήταν κυρίως εκδοτικών οίκων. Οι αναγνώστες του ΑΝΤΙ διάβαζαν πολλά και καλά βιβλία, και οι εκδότες το προτιμούσαν, μαζί με το Ποντίκι εκτός των άλλων, για να διαφημίσουν τα πιο «δύσκολα» βιβλία τους.
Όπως θα δούμε όμως, υπήρχαν και άλλα είδη διαφημίσεων, που σήμερα βάζουν μερικά κομματάκια στο παζλ της Ελλάδας της δεκαετίας του '80...
Τότε που ο Καστοριάδης ήταν εν ζωή, σχεδόν 63 ετών.
Βιβλιοπωλείο που κάθε μήνα άλλαζε αφιέρωμα
Ο απαραίτητος εθνικός αερομεταφορέας
+ σχεδόν μια δεκαετία νωρίτερα
Εκείνη την περίοδο θα πουλούσε οποιαδήποτε μαρξιστική πρόταση για το οτιδήποτε
Η μοναδική έγχρωμη του τεύχους, τότε που τα τσιγάρα διαφημίζονταν παντού, ελεύθερα.
Τη θυμάται κανείς;
Ο πολυαναμενόμενος δίσκος του Τζίμη Πανούση, σε συμβολική ημερομηνία φυσικά
Είχα πάρει και τους 100 τόμους!
Ιστορικό βιβλιοπωλείο της Θεσσαλονίκης...
Κι άλλο ιστορικό βιβλιοπωλείο, όχι πια μόνο της Θεσσαλονίκης
Να κι ένα εργαστήρι υφαντικής τέχνης
Πόσο μακρινός -από κάθε άποψη- μοιάζει εκείνος ο Απρίλης του 1986!
**
