Λεκτική βία δέχονται 47- 60% των νοσηλευτών την ώρα της εργασίας τους στο χειρουργείο, ενώ οι πρώτοι που ασκούν λεκτική κακοποίηση είναι οι γιατροί και μετά οι συνάδελφοι τους.
Τα παραπάνω επισημάνθηκαν κατά τη διάρκεια της 3ης Επιστημονικής Διημερίδας Ουρολογικής Ογκολογίας Βορείου Ελλάδος σε παρουσίαση με τίτλο «Οι λέξεις πονάνε: Οι νοσηλευτές αντιμέτωποι με τη λεκτική κακοποίηση στον χώρο του χειρουργείου», των νοσηλευτριών του Θεαγενείου, Μαύρας Τουρίκη και Μερόπης Κουτουρίνη, οι οποίες πρότειναν να ασκηθούν πιέσεις, ώστε να υπάρξει ποινικοποίηση του φαινομένου.
Σύμφωνα με στοιχεία ξένων μελετών, η εργασιακή βία εμφανίζεται σε όλα τα εργασιακά πλαίσια, αλλά κυρίως στον χώρο της υγείας και οι νοσηλευτές είναι οι πρώτοι αποδέκτες. Όπως αναφέρθηκε στην παρουσίαση, η λεκτική βία είναι το ίδιο επιβλαβής με τη σωματική και έχει συνέπειες σωματικές (κεφαλαλγίες, οσφυαλγίες, κόπωση), συναισθηματικές (κατάθλιψη, σύνδρομο μετατραυματικού στρες) και συμπεριφορικές (άρνηση για εργασία, επιθετικότητα, αύξηση καπνίσματος).
«Η λεκτική κακοποίηση ή λεκτική βία είναι μορφή εργασιακής βίας και εκφράζεται με βρισιές, προσβολές, σαρκασμούς, ειρωνείες, απειλές, κυνισμό, υποτιμητικά ρατσιστικά ή σεξουαλικά σχόλια, που σκοπό έχουν να υποτιμήσουν το άτομο. Πρόκειται για τη συνεχή και σκληρή επίθεση προς την αυτοπεποίθηση και τον αυτοσεβασμό του εργαζόμενου. Ποσοστό 47-60% των νοσηλευτών στο χειρουργείο δέχονται λεκτική βία. Οι πρώτοι που ασκούν λεκτική κακοποίηση είναι οι γιατροί και μετά οι συνάδελφοι. Οι νοσηλευτές είναι απαραίτητο να ενημερωθούν για το φαινόμενο της εργασιακής παρενόχλησης και ειδικά της λεκτικής κακοποίησης, να αναζητήσουν κατάλληλες πηγές στήριξης για να το αντιμετωπίσουν και να πιέσουν ώστε να υπάρξει ποινικοποίηση του φαινομένου» επισημάνθηκε, μεταξύ άλλων, στην παρουσίαση.
