Χθες βράδυ, τέταρτη μέρα του φεστιβάλ, είχα την τύχη να παρακολουθήσω το πιο πρωτότυπο και ευρηματικό ντοκιμαντέρ που έχω δει ever! Λέγεται ''The act of killing'', είναι μία συμπαραγωγή Δανίας, Νορβηγίας και Αγγλίας, έχει σχεδόν τρίωρη διάρκεια (159 λεπτά) και σκηνοθέτης είναι κάποιος Joshua Oppenheimer. Τι έκανε λοιπόν ο μάγκας ο Oppenheimer; Πήγε στη μακρινή Ινδονησία, βρήκε κάποια ανθρωπόμορφα τέρατα που το 1965 δολοφόνησαν χωρίς κανένα συναίσθημα εκατομμύρια ανθρώπους με το πρόσχημα της κομμουνιστικής απειλής και τους έβαλε στο trip να αναπαραστήσουν τα αίσχη τους, μιμούμενοι τις αγαπημένες τους αμερικανικές ταινίες. Η όλη φάση του πήρε εφτά χρόνια! Αποτέλεσμα όμως είναι μία κινηματογραφική εφιαλτική παραίσθηση, μία συνταρακτική σπουδή στη βία και τον φασισμό και ένα τέτοιο σοκ που, προσωπικά, είχα να ζήσω από την πρώτη θέαση του παζολινικού ''Σαλό ή 120 μέρες στα Σόδομα''. Αμετανόητοι φασίστες δολοφόνοι που ελέω απουσίας...εγκεφάλου πείστηκαν από τον δαιμόνιο κινηματογραφιστή να στήσουν μία γελοία, όσο και ανατριχιαστική ταινία για τις μεθόδους βασανισμού και εξόντωσης των αθώων θυμάτων τους. Άνθρωποι - κτήνη, αιμοβόροι κομμουνιστοφάγοι, βιαστές, παιδεραστές, κακόγουστοι Ασιάτες, θλιβεροί και τραγελαφικοί που αμφισβητούν μπροστά στην κάμερα τη συνθήκη της Γενεύης για τα εγκλήματα πολέμου (''Νικήσαμε'' λέει ένας απ' αυτούς ''επομένως δεν υπάρχει Συνθήκη της Γενεύης, αλλά Συνθήκη της δικής μας Τζακάρτα'') και που σε κάνουν ν' απορείς με τον cool χαρακτήρα του Oppenheimer, εφόσον τους άντεξε προκειμένου να ολοκληρώσει τούτο το ντοκιμαντέρ. Μόνο ένας ψυχρός και αποστασιοποιημένος Βορειοευρωπαίος θα πετύχαινε τέτοιον άθλο! Η ταινία είναι τόσο συνταρακτική μεσ' στον ωμό ρεαλισμό της και την καταγραφή της φρίκης, προκαλώντας τον θεατή να μπει στα άδυτα της νοσηρής φαντασίας των δολοφόνων, αλλά και σ' ένα διεθνές καθεστώς ατιμωρησίας που εντέλει τους προστατεύει - το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, λέει, δε μπορεί να ασχοληθεί μαζί τους, αφού τα εγκλήματα τους διαπράχθησαν πριν αυτό συσταθεί! Στην τελευταία sequence, ο βασικός ''ήρωας'' του σκηνοθέτη, ο γέρος φασίστας Ανβάρ, χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τους αμέτρητους φόνους που έκανε με τα ίδια του τα χέρια και αποσύρεται σαν ετοιμοθάνατος στο υπόγειο της οικίας του. Προηγουμένως, έχει ξεράσει πολλές φορές μπροστά στο φακό, δηλητηριασμένος από το ίδιο του το δηλητήριο. Αν αντέχετε τη μεγάλη διάρκεια της και κυρίως το θέμα της, μην τη χάσετε αυτή την ταινία, όπου κι αν την πετύχετε! Άλλωστε ο σπουδαίος Γερμανός σκηνοθέτης Werner Herzog που τον είδαμε στο ζενερίκ ως executive producer, δήλωσε πως το ''The act of killing'' γυρίστηκε για να μείνει στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου!
Ξημερώνει η 5η μέρα του φεστιβάλ, το πρόγραμμα της οποίας θα κλείσει με την κυπριακή πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ ''Κατερίνα Γώγου - Για την αποκατάσταση του μαύρου''. Προβλέπεται να γίνει panic, αφού οι πληροφορίες μας λένε πως θα έρθει και πούλμαν από τη Λευκωσία, ναυλωμένο από τα φρικιά της Νήσου. Θα επανέλθω σχετικά αργά το βράδυ! Καλή προβολή νά'χουμε!
