«Όλα τάχε η Μαργιωρή, ο φερετζές της έλειπε». Αν δεν το πήρατε χαμπάρι αποκτήσαμε και Παγκόσμια Ημέρα Οργασμού, η 8η Αυγούστου. Ήταν ελεύθερη η ημέρα από γιορτές και είπαν να την γεμίσουνε. Και επειδή κάνει και ζέστη είπαν ας ρίξουνε και λίγο οργασμό να γίνεται και το σχετικό νταραβέρι.
Όπως ασφαλώς θα έχετε συνειδητοποιήσει, σαν φανατικοί της στήλης, οι καλοί μας πρόγονοι μια χαρά τα πηγαίνανε και στο σεξ. Ιδιαίτερα μετά το 1923, όταν η Πόλη μας ξεσάλωσε και απεδείχθη η καλύτερη μαθήτρια του αμαρτωλού Παρισιού, στην Παλιά Αθήνα γινότανε το «έλα να δεις».
Κυρίες, κύριοι σας παρουσιάζω τη μικρή μου συμβολή στη μεγάλη αυτή μέρα, όπως την δανείστηκα από τον λίαν αμαρτωλό «Πειρασμό» του 1923. Σημειώστε ότι τα ακούσματα είναι original !!!
«Παιχνιδιάρη, τρελλέ... Πόσα παιχνίδια ξέρεις, πόσο είσαι θερμός.
»Τα ξέρεις όλα. Με παίρνεις στην αγκαλιά σου και με κάνεις να γίνουμαι όλη φωτιά! Ξέρεις όλα τα μέρη του κορμιού μου, τα πειο ευαίσθητα! Ξέρεις που μ’ αρέσουν τα φιλιά όταν δίδονται σιγαλά, απαλά, φευγαλέα. Ξέρεις πού πρέπει να μ’ ερεθίσης με την πνοή σου. Τα ξέρεις όλα, παιχνιδιάρη, αγαπητικέ μου.
»Ο λαιμός μου είνε το πρώτο μέρος που δέχεται ταις ορμητικαίς σου εφόδους. Τον φιλείς τόσο παράφορα. Μου τον έχεις γεμίσει σημάδια. Καθώς τρυπώνεις το πρόσωπό σου, η πνοή σου με καίει, με τελειώνει. Σπαρταρώ στην αγκαλιά σου σαν το ψάρι. Τρέμω και γλυκολαχταρίζω. Μόλις μπορώ ν’ ανοίξω το στόμα μου. Η φωνή μου σβύνει. Σου ψιθυρίζω, σου ζητώ έλεος, σου ζητώ να με λυπηθής, να με αφήσης:
– Γλυκέ μου, γλυκέ μου, σώνει πεια!
»Κι’ εσύ, τρελλέ, παιχνιδιάρη, γίνεσαι πειο παράφορος. Μου φιλάς το αυτί, στο μέρος εκείνο που καμμιά γυναίκα δεν μπορεί ν’ ανθέξη στον τόσο ερεθισμό. Τότε, ω τότε πεια... σε σφίγγω τόσο, που μου κόβεται η πνοή... Το αίμα χτυπάει στα μηνίγγιά μου. Η καρδιά μου πάει να σπάση. Σου φωνάζω:
– Φίλησέ με, φίλησέ με ακόμη! Θέλω να αισθανθώ τον πόνο των δοντιών σου πάνω στην τρυφερή μου σάρκα. Βύθισε τα νύχια σου στο σώμα μου. Κάμε με να ξεψυχήσω. Λύσε τα μαλλιά μου, σχίσε τα ρούχα μου, σύ-ντριψέ με. Θέλω να αισθανθώ την ανδρική σου δύναμί!
»Αλλά συ, ερωτοτεχνήτη κι’ ερωτοπαιχνιδιάρη, δεν βιάζεσαι. Σου αρέσει να με βλέπης να μένω αναίσθητη εμπρός σου από την ηδονή. Σου αρέσει να με αφήνης μισολυπόθυμη από το πάθος. Σου αρέσει να σύρωμαι στα πόδια σου, δυνατέ, γλυκέ κ’ υπερήφανε, να σύρωμαι και να σε παρακαλώ:
– Έλα, ω έλα, λυπήσου με, δος μου τα φιλιά σου, δος μου τα χείλη σου! Πώς παίζη η γλυκειά σου γλωσσίτσα σαν πουλάκι, τι θερμή που είναι η πνοή σου.
»Μ’ αγγίζεις κι’ ανατριχιάζω! Με κυττάζεις και νιώθω τη καρδιά μου να σφίγγεται. Μου μιλάς και λαχταρώ! Μου λες “έλα” και λύνονται τα γόνατά μου, γλυκέ μου. Πες μου πoια μέρη του κορμιού μου σ’ αρέσουν περισσότερο; Ξέρεις πως δεν σου αρνούμαι τίποτε...
»Αχ! το σφίξιμό σου, το σφίξιμό σου! Με κάνει να μένω παράλυτη από γλύκα, αγαπημένε μου. Εσύ ξέρεις όλα τα μυστικά χάδια. Όσα κάνουν το κορμί να σπαρταρά μέσα στην ανδρική αγκαλιά. Όσα κάμνουν το αίμα να βράζη. Τι άλλο θέλεις από μένα; Δεν σου τα εχάρισα όλα; Κάθε μέρος του σώματός μου το έχεις φιλημένο. Έχεις αφήσει παντού τα αποτυπώματα των δοντιών σου, τρελλέ μου αγαπητικέ.
»Ξέρεις όλα τα μυστικά της γοητείας και του ερεθισμού. Ξέρεις πώς να σκλαβώνεται η γυναίκα και πώς να σέρνεται σιμά σου, γονατιστή παρακαλώντας, μεθυσμένη, αλλόφρων! Όλα τα ξέρεις συ, δάσκαλε της αγάπης. Δάσκαλε των χαδιών, δάσκαλε της ηδονής, άφησέ με να τραγουδήσω τώρα κι’ εγώ για σένα...
»Άφησε να κολλήσω τα χείλη μου στην πειο καυτή σάρκα σου, στην πηγή της ηδονής μου! Τίποτε άλλο».
Κύριοι, αν είστε μπερμπάντηδες. Κυρίες, αν είστε απελευθερωμένες ο κόκκινος χάρτης της Παλιάς Αθήνας σας περιμένει.
σχόλια