Μιλώντας για την αγάπη προκύπτουν κάποια εύλογα ερωτήματα.Γιατί να σε αγαπήσει κάποιος έχεις αναρωτηθεί;Γιατί να δώσει κομμάτι της προσοχής του και του ενδιαφέροντος του.
Εμείς είμαστε αυτοί που έλκουμε το καλό και το κακό,εμείς αυτοί που εκπέμπουμε τις ανάγκες μας και όλες οι επιθυμίες μας αντανακλούν στα πρόσωπα των άλλων με αποτέλεσμα πολλές φορές τη δυσαρέσκεια μας για την εξέλιξη των καταστάσεων.
Όλα ξεκινούν από το πόσο ψηλά έχουμε τον ίδιο μας τον εαυτό,αυτός ειναι ο αδιάψευστος καθρέφτης που άλλοτε είναι λαμπερός και άλλοτε κομματιασμένος μη μπορώντας να ελέγξει το απαιτητικό εγώ του.
Κάθε άνθρωπος ξεχωριστά έχει τη δική του αξία αρκεί να την ανακαλύψει,κανένας δεν μπορεί να τον αγαπήσει αν μόνος του δεν επανατοποθετήσει το ποιος είναι,τι ζητάει,ποια είναι η δυναμή του και τι ποσοστό αυτοεκτίμησης κυλά μέσα του.
Είμαστε πομποί και δέκτες,οι απεγνωσμένοι φαίνονται,αυτοί που το συναίσθημα τους λείπει επίσης,αυτοί που ζητούν επιτακτικά ''αγάπη'' ομοίως και αυτοί.
Δεν μπορούμε λοιπόν να μεμψιμοιρούμε για τον τρόπο που μας μεταχειρίζονται οι άλλοι (φυσικά εξαιρούνται οι ακραίες τραγελαφικές συμπεριφορές που και εκει δική μας η επιλογή που αφήνουμε χώρο για να παρεισφρήσουν στη ζωή μας) αν εμείς κατατάσσουμε το όλον μας σε μια κατηγορία αυτολύπησης.
Όταν εσύ δεν πιστέυεις στον εαυτό σου,πως είσαι άξιος/α να αγαπηθεί,ουδέποτε θα βρεθεί κάποιος να σε πείσει για το αντίθετο,ναι ζούμε σε μια ζούγκλα,αυτό είναι ο βασικός λόγος,υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να συμβεί και αυτό,όμως αναφερόμενη στη σύγχρονη εποχή έχω να δηλώσω πως στο ερώτημα ''Μ'αγαπάς;'' που θέτουνε πολλόι η απάντηση είναι ''Όσο εσύ εσένα...''
Συμπερασματικά όσο μας αγαπάμε θα μας αγαπούν,όχι η αγάπη δεν μετριέται στο ζύγι αλλά όσο αποπνέουμε το σεβασμό,την αυτοπεποίθηση,την σοβαρότητα,την υψηλή αυτοεκτίμηση χωρίς εκπτώσεις,φθηνές ανασφάλειες,χωρίς διακαή αναγκη να φυλακίσουμε,εξολοθρεύσουμε,καταστρέψουμε ότι τείνει να μας αγκαλιάσει θα μαγνητίζουμε το αντίστοιχο. Θα μας αγαπούν ανευ δισταγμου άνθρωποι άξιοι για εκείνους αλλά και για εμάς.
Διότι το ταξίδι της αγάπης είναι πλοίο για δυο, γι'αυτούς που ξέρουν ν'αγκαλιάζουν χωρίς τον εαυτό τους να αλλάζουν και κυρίως χωρίς να τον υποβιβάζουν.
σχόλια