(Και μια προσωπική μαρτυρία: όταν πήγα στην έκθεση, ένας ασπρομάλλης κύριος παρατηρούσε μαζί μου ένα παρόμοιο σκίτσο για αρκετή ώρα
Ξαφνικά γυρνάει και μου λέει «δεν φτιάχνουμε τέτοια σπίτια πια. Ποιος έχει χρόνο να φτιάξει τέτοιο σπίτι; Κανείς δεν έχει χρόνο. Όμως γιατί η νοσταλγία; Δεν έχουμε δικαίωμα να νοσταλγούμε. Η Αμερική πήρε αυτό το δρόμο που πήρε, η νοσταλγία δεν επιτρέπεται.» Νομίζω ότι με λίγα λόγια εξήγησε την λατρεία των Αμερικανών για τον Χόπερ.)
σχόλια