Ατμόσφαιρα, τεχνητή βαρύτητα, δέντρα και λίμνες. Θα μπορούσαν όλα αυτά να συνιστούν μέρος μιας μελλοντικής αποικίας στο διάστημα; Θα μπορούσε ένα τέτοιο ελεγχόμενο περιβάλλον να ενσωματώσει βιώσιμες αστικές υποδομές για τη φιλοξενία ανθρώπων;
Ένα τέτοιο concept μοιάζει εξωπραγματικό για την ώρα, αλλά αυτό δεν αποθάρρυνε καθόλου μερικούς επιστήμονες της NASA, το 1975, να καταθέσουν κάποιες "τρελές" ιδέες για την υλοποίηση του. Ακολουθούν οι καλλιτεχνικές απεικονίσεις αυτών των επιστημονικά βάσιμων ιδεών, με την απαραίτητη δόση ρετρο-φουτουρισμού για τους λάτρεις του είδους!
Οι διαστημικές αυτές πολιτείες, εάν χτιστούν ποτέ, θα ταξιδεύουν αθόρυβα σαν μοναχικές κιβωτοί πολιτισμού και ζωής σε ένα σύμπαν απέραντο, πλημμυρισμένο απ' το διαστρικό κενό. Μια σκέψη που ίσως προκαλεί horror vacui. Αλλά, σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναρωτηθούμε: μήπως και η Γη δεν είναι το ίδιο πράγμα; Ένας απομονωμένος μικρόκοσμος, που γυροφέρνει σπειροειδώς σε μια απειροελάχιστη γωνιά του σύμπαντος.
Τι παρακινεί τους ανθρώπους να ταξιδεύουν προς το άγνωστο; Απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν έχω. Ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης όμως, έχει γράψει κάτι εύστοχο, όσο και κυνικό:
Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα για να πεθαίνουν κι αλλού..
σχόλια