Τελικά το ''Γελαστό παιδί'' του Μίκη Θεοδωράκη και των Brendan Behan - Βασίλη Ρώτα με τη φωνή της Μαρίας Φαραντούρη, δεν οφείλει το revival του στο ανέβασμα του έργου ''Ένας Όμηρος'' από την Τατιάνα Λύγαρη (2011), ούτε στη διαβόητη οικονομική κρίση. Σίγουρα το οφείλει στην πρόσφατη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από το μαχαίρι του φασίστα στο Κερατσίνι.
Έτσι μόνο εξηγείται πως ο κόσμος που χθες βράδυ κατέκλυσε το ''Παλατάκι'', στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης, σχεδόν απαίτησε αυτό το τραγούδι από τη Φαραντούρη, την οποία είχε μπροστά του. Προηγουμένως, κουβέντες για τη Χρυσή Αυγή ακούγονταν από παντού ύστερα και από την αλλαγή πλεύσης των ιδιωτικών καναλιών να μιλάνε ανοιχτά πια για εγκληματική οργάνωση και όχι για πολιτικό κόμμα: Τα έπαιρναν απ' τους Πακιστανούς κι όποιοι αντιστέκονταν, τους έσπαγαν στο ξύλο σχολίαζε μία σύζυγος δημοτικού συμβούλου πίσω μου, κοίτα να δεις που ξαναζούμε τον φασισμό συμπλήρωνε κάποιος άλλος παραδίπλα...
Κι όταν η ερμηνεύτρια ξεκίνησε να τραγουδάει Ήταν 18 Νοέμβρη..., συνοδευόμενη από τον Αχιλλέα Γουάστωρ στο πιάνο και τον Αλέξανδρο Μποτίνη στο βιολοντσέλο, μια γυναικεία φωνή από κάτω άρχισε να φωνάζει επιτακτικά: Αφιερωμένο στον Παύλο Φύσσα! Βεβαίως και εκεί να το αφιερώσουμε το τραγούδι απάντησε η Φαραντούρη και συμπλήρωσε Άλλωστε, εμείς δε βγάζουμε λόγους, με το τραγούδι διαμαρτυρόμαστε!
Στον στίχο Και με τις χειρομπομπίδες/ τους εκάναν τ' αλατιού σείστηκε ο υπαίθριος χώρος από τα χειροκροτήματα. Σκοτώσαν οι φασίστες το γελαστό παιδί τραγούδησε λίγο πιο μετά η Φαραντούρη και σίγουρα οι πρεσβύτεροι, αυτοί που σχολίαζαν τη Χρυσή Αυγή, θα έπαθαν κανονικό deja vu! Και όμως δε βρισκόμασταν σε κάποιο στάδιο εκτόνωσης του λαϊκού επαναστατικού φρονήματος κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης, αλλά σε μία συναυλία της Μαρίας Φαραντούρη, ενταγμένη σε θερινό καλλιτεχνικό φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης εν έτει 2013.
Η λέξη ''φασίστες'' δεν υπήρχε στην πρώτη εγγραφή του τραγουδιού με τη Ντόρα Γιαννακοπούλου. Αλλά και με τη Φαραντούρη, αυτοί που σκοτώσαν το γελαστό παιδί ήταν Οι εχθροί μας - άλλο τι γινόταν στις συναυλίες της εποχής κάθε φορά που οι εχθροί λέγονταν φασίστες, στη δισκογραφία σα να κρατιούνταν κάποια άτυπα προσχήματα. Ωστόσο, η Φαραντούρη πρώτη τραγούδησε Σκοτώσαν οι φασίστες στην εκτέλεση του τραγουδιού για εκείνον τον κιθαριστικό δίσκο της με τον σπουδαίο John Williams.
Μας επανέφεραν στην τάξη ο ερμηνευτής Παντελής Θεοχαρίδης με τον συνθέτη Πέτρο Σατραζάνη στο πιάνο, τους οποίους η Φαραντούρη προλόγισε με τα πιο θερμά λόγια! Θέλω να πω, μας φανέρωσαν πως πολιτικό τραγούδι μπορεί και σήμερα να φτιαχτεί, βασισμένο έστω σε ερωτική ποίηση του Διονύση Καρατζά.
Εδώ η Φαραντούρη ξεκουράζεται λίγο, σιγοτραγουδώντας με τον Θεοχαρίδη τη Μικρή πατρίδα, την Αθανασία και τα Δακρυσμένα μάτια.
Έκπληξη αποτέλεσε η παρουσία του ιατρού Απόστολου Σωτηρούδη επί σκηνής και το Σαββατόβραδο των Μ. Θεοδωράκη - Τ. Λειβαδίτη που τραγούδησε με τη στεντόρεια φωνή του! Τι είχε συμβεί; Ο Σωτηρούδης έτυχε προ 20ετίας να τραγουδήσει με τη Φαραντούρη στη Νέα Υόρκη ως μέλος χορωδίας που τη συνόδευε. Πήγε και τη βρήκε χθες πριν την έναρξη της συναυλίας, της θύμισε ποιος είναι και τη ρώτησε αν μπορεί ν' ανέβει να πει ένα τραγούδι κι αυτός. Και δεν ανεβαίνεις; του απάντησε η...λαρτζ Φαραντούρη!
Αμέσως μετά τη θέση τους πήραν στη σκηνή τα μέλη της Χορωδίας του Δήμου Καλαμαριάς. Τραγούδησαν αποσπάσματα από ''Το Άξιον Εστί'' των Μ. Θεοδωράκη - Ο. Ελύτη
και η συναυλία τερματίστηκε με το Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ σε σύμπραξη με τη Φαραντούρη.
Όση ώρα μετά στα καμαρίνια ο κόσμος έδινε συγχαρητήρια στην ερμηνεύτρια,
ο νέος συνθέτης Πέτρος Σατραζάνης απαθανατιζόταν με τον έμπειρο τραγουδιστή του, Παντελή Θεοχαρίδη.
Και πάλι η νεολαία έδωσε το παρόν σε συναυλία της Φαραντούρη, παιδιά 16 και 17 ετών που της έδιναν να υπογράψει το βινύλιο του Μαουτχάουζεν!
Κι εδώ η Μαρία Φαραντούρη με τον Παντελή Θεοχαρίδη στην πρώτη και, όπως όλα δείχνουν, μάλλον όχι και τελευταία συνεργασία τους! Καλά περάσαμε και στη Θεσσαλονίκη, λοιπόν, αλλά εμένα αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο είναι το πώς έκανε ο κόσμος με το Γελαστό παιδί. Κανονικό revival ενός τραγουδιού που ακόμη κι η ίδια η Φαραντούρη τό'χε βγάλει απ' το συναυλιακό της ρεπερτόριο ως παρωχημένο. Να που το ζητάει η εποχή πάλι και να που ο Θεοδωράκης αποστομώνει όλους όσοι τον ανεβοκατέβαζαν τα τελευταία χρόνια συνθέτη του αντιδικτατορικού αγώνα. Δυστυχώς για την πολιτική αυτού του τόπου, η ιστορία κάνει κύκλους και επαναλαμβάνεται!
