Ήταν μια δύσκολη μέρα χθες, με εντυπωσιακές προσαγωγές και αντιφασιστικό αέρα να πλανάται στην άδεια Αθήνα.
Στο προαύλιο του Γαλλικού Ινστιτούτου, σε εντελώς διαφορετική διάθεση, περιμέναμε την Αντέλ Εξαρχόπουλος να έρθει για τις προγραμματισμένες συνεντεύξεις. Έφτασε νωρίς το Σάββατο, και μιλούσε ασταμάτητα στους δημοσιογράφους επί 7 ώρες. 19 χρονών είναι, ευτυχώς αντέχει. Και καθίσαμε να τη χαζέψουμε και να της μιλήσουμε, ξεχνώντας για λίγο τους αγριεμένους και πλανεμένους με τις ταλαίπωρες ελληνικές σημαίες στα πεζοδρόμια της Αλεξάνδρας.
Η πιτσιρίκα Αντέλ έχει κάτι εντελώς μεταδοτικό, είναι αυτό που λένε οι Γάλλοι coqueluche (που σημαίνει κυριολεκτικά κοκκίτης, αλλά χρησιμοποιείται για σταρ που όλος ο κόσμος αγαπάει και ασχολείται μαζί τους). Και από κοντά, μεταδίδει την φυσικότητα που βοήθησε την ταινία Η Ζωή της Αντέλ να λειτουργεί τόσο καλά. ούτε μοντέλο, ούτε φτιαγμένη ηθοποιός, η Αντέλ Εξαρχόπουλος είναι ένα ωραίο κορίτσι, που φαίνεται να αποφοίτησε μόλις από το λύκειο και να ενέπνευσε με την ενέργεια και τη ζωντάνια της έναν φτασμένο σκηνοθέτη. Από τις απαντήσεις της, διαφάνηκε η εξυπνάδα της να ζυγιάζει την πρόθεση αυτού που ρωτάει, χωρίς να βιάζεται να αποκριθεί με γενικολογίες. Όταν κάποιος τη ρώτησε για τις αντιδράσεις που τυχόν εγείρει η ταινία, η Αντέλ του ζήτησε να τις προσδιορίσει. Διότι, δεν ήξερε για τι πράγμα μιλούσε ο δημοσιογράφος. Για το λεσβιακό, για τις δυσκολίες στα γυρίσματα, ή για κάτι άλλο; Για τόσο νέα, έδειχνε μυαλό και έναν επαγγελματισμό στο promotion, που απέκτησε ταχύρρυθμα, με τόσο πυκνό press που έχει κάνει εδώ και 6 μήνες.
Το βράδι δεν ήταν σίγουρο αν θα είχε τα κουράγια να βγει, αλλά όχι μόνο δοκίμασε από όλες τις ελληνικές λιχουδιές που ετοίμασε γι' αυτήν ειδικά ο Χρύσανθος Πανάς (στο Salon de Bricolage, που άνοιξε παρά τη ζέστη για να την τιμήσει), με έμφαση στον ταραμά και τη φέτα: "Είναι τα ωραιότερα που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου", μου είπε με ενθουσιασμό, και η μάνα της, καθισμένη απέναντι της στο τραπέζι συμφώνησε, αλλά αποχώρησε λικνιζόμενη προς του θαμώνες που είχαν τιγκάρει το κλαμπ, για να διαπιστώσουν ποιά είναι επιτέλους αυτή η μακρινή Ελληνίδα που με τις σαπφικές τις περιπέτειες απασχολεί όλον τον κόσμο.
Πρώτη της φορά στην Ελλάδα. Ελληνίδα από την πλευρά του μπαμπά, επικαλέστηκε το νεαρό της ηλικίας της για να δικαιολογηθεί, λέγοντας πως δεν είχε προλάβει να έρθει στη χώρα καταγωγής της (οι γονείς της έχουν έρθει πολλές φορές) αλλά τώρα που ξεκίνησε, θα το ξανακάνει, με στόχο τα νησιά. Από Ελλάδα, όπως ήδη έχετε διαβάσει, γνωρίζει τη φέτα και το ελαιόλαδο. Προσέθεσε και τους αρχαιοελληνικούς μύθους, που την συνάρπαζαν στα παιδικά της χρόνια.
Ξεκίνησε νωρίς το επάγγελμα, στα 8 της χρόνια, με θεατρικά και μετά με ταινίες, αφού την ξεχώρισαν και την διάλεξαν σε κάστινγκ. Της είπα πως το όλο πράγμα μου θυμίζει αμερικάνικη διαδικασία, αλλά διαφώνησε, λέγοντας πως και στη Γαλλία δεν είναι παράδοξο που παιδιά αρχίζουν νωρίς. Οι γονείς της πάντα την ενθάρρυναν, "ανοιχτοί άνθρωποι και οι δύο" μου είπε. Παρόντες στην πρεμιέρα, την έφεραν άθελα τους σε δύσκολη θέση (έκλεισε τα μάτια της στις γυμνές σκηνές) , αλλά γενικά, δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα στην πορεία της.
Είπαμε πολλά και καλά στο Bricolage. Για προορισμούς και φαγητό και εύλογα για σινεμά. Μου έδωσε και tip για το αγαπημένο της εστιατόριο στο Παρίσι, την πόλη που δεν αλλάζει με τίποτα. Είναι το Marche des Enfants Rouges στην Rue de Bretagne, στο τρίτο διαμέρισμα. Μιλήσαμε και για το Ρατζαστάν της Ινδίας, όπου είχε πάει πρόσφατα και δεν πέρασε καλά, γιατί δεν της άρεσαν τα έντονα βλέμματα των ανδρών, που την κάρφωναν με επιμονή, αγνοώντας τον φίλο της που τη συνόδευε. Λάτρεψε όμως το φεστιβάλ στο Telluride στην Αμερική. "Παράδεισος, κανένας δημοσιογράφος" είπε χαμογελώντας. Της άρεσε πολύ το All is Lost, και κατάλαβε πως η αδυναμία της ταινίας είναι η αθάνατη ματαιοδοξία του Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Στο Τορόντο δεν πρόλαβε να δει ταινίες, έδινε συνεντεύξεις.
Οι αντιδράσεις για τη Ζωή της Αντέλ ήταν πολλές και διαφορετικές. Στον Καναδά ήταν ανοιχτοί με το θέμα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ως πιο πουριτανοί, σαφώς πιο επιφυλακτικοί. Στη απογευματινή συνέντευξη για τον Alpha, ξεκίνησα ανάποδα, ρωτώντας την ποιά είναι η ερώτηση που την έχει κουράσει ήδη. "Για τις σκηνές του σεξ", μου απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη. Ε, δεν είναι και λίγο. Οι φήμες και οι δηλώσεις επί του προκειμένου δίνουν και παίρνουν. Σε συνεντεύξεις τους, κυρίως στο Τορόντο, η Εξαρχόπουλος και η Λέα Σεντού περιέγραψαν με μελανά χρώματα την εμπειρία του γυρίσματος με τον τελειομανή, στοχαστικό σκηνοθέτη Αμπντελατίφ Κεσίς, συμπεραίνοντας πως, αν και ιδιοφυία, δεν θα ξανασυνεργαστούν ποτέ μαζί του.
Στην Αθήνα, η Αντέλ τα μάζεψε έντεχνα, λέγοντας πως το γύρισμα ήταν μακρύ και επώδυνο, αλλά θα ξαναέμπαινε στη διαδικασία, καθώς το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό. Και ο Κεσίς ευχαριστήθηκε με αυτό που είδε, αν και πολλοί του επιτέθηκαν (η δημιουργός του κόμικ και το συνεργείο του, για διαφορετικούς λόγους). Συνέκρινα το γύρισμα με γέννα, όπου το θαύμα της γέννησης ισοφαρίζει τους πόνους και συμφώνησε. Και φαινόταν ταπεινή παρά το γεγονός πως ένας απο τους μεγαλύτερους σύγχρονους σκηνοθέτες αποφάσισε να βαφτίσει με το δικό της όνομα τον κεντρικό χαρακτήρα της ταινίας που πήρε τον Χρυσό Φοίνικα και λίγο πριν από την προβολή στις Κάννες, να της ανακοινώσει πως και ο τίτλος θα φέρει το όνομα Αντέλ. Δεν είναι και λίγο...
--------------------------------
Η Ζωή της Αντέλ κλείνει επίσημα τις Νύχτες Πρεμιέρας απόψε στο Παλλάς. Θα βγεί στις αίθουσες από τη Strada Films στις 31 Οκτωβρίου
σχόλια