Η επέλαση των Νοτίων

Τοιδανικό fusion τηςγαστρονομικής πρόκλησης με τη μουσική ακρόαση (ως context πρωτίστως) ήταν κεντρικό ζητούμενοτου Φώτη Μπούζα, υπεύθυνου του bar restaurant Stage, που τονίζει: «Δίνουμε έμφαση στημουσική». Το στυλάτο Stage, ανακαινισμένο, πήρε τη θέση του Bayou στη Γλυφάδα. Μαγαζί φιλόδοξο, ωςχώρος και μέγεθος, υπηρετεί υποδειγματικά τη φιλοσοφία του bar restaurant. Μουσική, φαγητό, ποτό, σε καλέςαναλογίες.

Μπαίνοντας στο Stage καταλαβαίνεις πως ο κυρίαρχος δενείναι άλλος από την πληθωρική ξύλινη μπάρα στο κέντρο. Ολόγυρά τηςαναπτύσσονται δύο επίπεδα από ξύλινο ντέκ. Τζαμαρίες και φυτά που σου επιτρέπουννα χαζεύεις τη γλυφαδιώτικη περατζάδα. Οροφή που ανοίγει, για απευθείας επαφή μετον καλοκαιρινό ουρανό. Η σκηνογραφία είναι λιτή. Πέτσινοι καναπέδες,αναπαυτικές πολυθρόνες στο χρώμα της καυτής σοκολάτας, επιδαπέδια φωτιστικά καιabstract ζωγραφικήστους τοίχους, στις αποχρώσεις του χρυσού και του κόκκινου. Σε περίοπτη θέση ηκονσόλα του dj. Την αισθητική συμπληρώνει ένα τεράστιο ζωγραφιστό σαξόφωνο στο χώροτης μουσικής σκηνής. Εκεί, Πέμπτη και Κυριακή, μια μπάντα παίζει ρυθμούς jazz, soul, rock και η Σουηδέζα Καρολάιν μαγεύειτους θαμώνες (all ways).

Στο τραπέζι τώρα. Το μενού σολάρει μεσογειακά με νότες κλασικές.Τα ηνία της κουζίνας έχει αναλάβει ο νεαρός σεφ Δημήτρης Μυλωνάς, που παίζει μετα μυρωδικά συνθέτοντας πιάτα αρωματικά. Στο τραπέζι προσγειώνονται αχνιστέςπιτούλες για να συνοδέψεις τα ντιπάκια λιαστής ντομάτας με κουκουνάρι, αβοκάντοκαι πατέ ελιάς. Οι καραμέλες μελιτζάνας με κιμά έχουν γούστο. Παιχνιδιάρικηεμφάνιση αλλά και νόστιμη γεύση, έτσι όπως δένει η γέμιση του κιμά με τημελιτζάνα που είναι τυλιγμένη μέσα σε φύλλο σε σχήμα καραμέλας. Καλοφτιαγμένηκαι η τραγανή φέτα -σαν πακετάκι δώρου-, τυλιγμένη σε φύλλο  που απογειώνεται γευστικά από το μέλι και τοπιπεράτο τζίντζερ. Ο μουσακάς θαλασσινών έρχεται σε χορταστική μερίδα χωρίς νααπογειώνει γευστικά. Οι σαλάτες που προτείνει το μενού ακολουθούν την κλασικήοδό, την έκπληξη κάνει αυτή με σελινόριζα, γαρίδες και σάλτσα τρούφας. Δροσερήκαι νοστιμότατη. Το καλό χέρι του σεφ αναδείχθηκε στο εξαιρετικό ριζότο μεπορτοκάλι, γαρίδες και κάσιους. Το ριζότο θέλει τεχνική για να είναιπετυχημένο. Εδώ το πιάτο ήταν αυθεντικό. Πληθωρική γεύση, ιδανικά al dente, με τις διακριτικές νότες τουπορτοκαλιού να αγκαλιάζουν τον ουρανίσκο σε κάθε μπουκιά. Στο ίδιο γευστικόμήκος κινείται και το καρέ χοιρινό με ιρλανδέζικο πουρέ πατάτας και σοςμπαλσάμικο. Ο πουρές ήταν αληθινός, σπιτικός. Στα γλυκά την παράσταση κλέβει ηεξαιρετική καρυδόπιτα. Η συνταγή είναι σπιτική (η κ. Ρούλα, μητέρα του Φώτη,έχει το λόγο), «πειραγμένη» από το σεφ με παγωτό καϊμάκι και cream fresh. Mοδάτη παρουσίαση. Παρομοίως, τομιλφέιγ με τις φράουλες ήταν δροσερό και τεχνικά άψογο.