Southern Sun

«Η ανακάλυψη ενός καινούργιου πιάτου προσφέρει μεγαλύτερη απόλαυση από την ανακάλυψη ενός νέου πλανήτη» είχε δηλώσει ο Brillat-Savarin και τα λόγια του αυτά έρχονται στο μυαλό μου, ενώ γεύομαι ένα πλοκάμι χταποδιού ραντισμένο με πούδρα κάππαρης, με συνοδεία μαρμελάδας σέλερι και μιας ελαφριάς χιονάτης σκορδαλιάς από κουνουπίδι, με βελούδινη υφή. Ένα από τα καινούργια πιάτα που εμπνεύστηκε ο σεφ Λεωνίδας Κουτσόπουλος του εστιατορίου Aleria.

Οι προτάσεις του κάθε άλλο παρά φλύαρου μενού είναι μεσογειακής κατεύθυνσης με διακριτικές πινελιές μυριστικών. Όπως οι μικρές μπουκιές μανούρι με θυμάρι που αναπαύονται πάνω σε παντζάρι μαριναρισμένο σε βαλσάμικο και πέστο φουντούκι. Μια μπουκιά, αλλά τι μπουκιά, όλο άρωμα και γεύση λεπτή. Διασκεδαστική λιχουδιά ήταν και οι μικρές αφράτες μπαλίτσες κεφτέ στολισμένες με ένα bon bon με γεύση ούζου και λιμοντσέλο, που χάριζε ένταση και άρωμα.

Όλα τα πιάτα έρχονται στημένα όμορφα, σαν μικροί ζωγραφικοί πίνακες.

Υπάρχει εικαστική αρμονία που σαγηνεύει το μάτι. Τρώμε πρώτα με τα μάτια και μετά παίρνει σειρά ο ουρανίσκος.

Η φινετσάτη σάλα του εστιατορίου που στεγάζεται σε ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο σφύζει από κόσμο όλων των ηλικιών, που οι εκφράσεις του δηλώνουν την απόλαυση του φαγητού. Το τραγούδι για τη Mrs Robinson αγκαλιάζει χαρούμενα τη σάλα, χωρίς όμως να σκεπάζει τις κουβέντες που ανταλλάσσουμε με τους διπλανούς μας.

Ορεκτική και δροσερή ήρθε η πλούσια σαλάτα με ποικιλία φρέσκων πράσινων λαχανικών, μανούρι νοτισμένο με βινεγκρέτ ροδιού, κρουτόν και ραντισμένη με λιόσπορους. Μοιράστηκε με κομψότητα στα πιάτα μας από την ευγενική μετρ. Τη μύτη μου έσπασε μόλις προσγειώθηκε στο τραπέζι το βαθύ πιάτο με τα χειροποίητα τορτελίνι γεμισμένα με κόκορα και πλούσια σάλτσα ντομάτας, που σε κάθε μπουκιά αποκάλυπτε ευχάριστες πικάντικες νότες.

Το ενδιαφέρον μου επικεντρώθηκε στο φιλέτο από λαυράκι που συνοδεύεται από quinoa - όπου quinoa είναι ένα δημητριακό εξαιρετικά θρεπτικό και υγιεινό. Μου άρεσε η ιδέα του σεφ να το παντρέψει όμορφα με το λαυράκι, που ήρθε ιδανικά ψημένο, αιθέριο και ραφινάτο και συνοδευόταν υπέροχα από τραγανό σπαράγγι, φινόκιο και ραπανάκι τουρσί. Από τα επιδόρπια δοκιμάσαμε τη θαυμάσια σούπα αχλάδι με κροκέτες κατσικίσιου τυριού και παγωτό γιαούρτι· ό,τι πρέπει για να απενοχοποιηθείς από τις τύψεις των θερμίδων. Όμως, η κολασμένη μους σοκολάτας με φεγεντίν και αφρό Kahlua espresso δεν σε αφήνει να αγιάσεις. Διαπίστωσα με χαρά ότι από την τελευταία φορά που είχα δοκιμάσει φαγητό από τα χέρια του Λεωνίδα Κουτσόπουλου πριν μερικούς μήνες, υπάρχει ένα άλμα στη δουλειά του. Τα πιάτα του είναι πιο μεστά. Πιο ώριμα. Εξαιρετικό φαγητό σε έναν πολύ όμορφο χώρο. Αυτή είναι η ταυτότητα του Aleria. Θες κάτι άλλο για να περάσεις όμορφα;