Sail Away

«Απόψε το κορίτσι θέλει θάλασσα...» παίζει το ραδιόφωνο στο ταξί τη στιγμή που με αφήνει έξω από τον Ιστιοπλοϊκό στο Μικρολίμανο. Ούτε παραγγελία να το είχα κάνει το τραγούδι. Η βραδιά μυρίζει άνοιξη, η θάλασσα ήρεμη, γλυκιά, αστραποβολά κάτω από το φεγγάρι, και τα κατάρτια των ιστιοπλοϊκών είναι έτοιμα να καρφώσουν τα αστέρια. Τα λευκά τραπεζοκαθίσματα κάτω από την μπλε-άσπρη ριγέ τέντα πάνω στην προβλήτα σε προκαλούν. Δίνουν ιδέες για μεσημεριανό τσιμπολόγημα συντροφιά με ουζάκι.

Η σάλα του Ιστιοπλοϊκού σε υποδέχεται με θέρμη. Σαν σαλόνι κρουαζιερόπλοιου. Άφθονο ξύλο, μπλε αποχρώσεις, ναυτικές λάμπες που κρέμονται πάνω από την μπάρα και χιονάτα τραπεζομάντηλα δίνουν το στίγμα μιας θαλασσινής, καλόγουστης αισθητικής. Το σέρβις ευγενέστατο, ενημερωμένο, σε κάνει να αισθάνεσαι μοναδικός. Στην κουζίνα τώρα, αυτό που σου κάνει εντύπωση από την πρώτη στιγμή είναι η μαγγανεία του πιάτου, η οπτική σαγήνη που το κάνει θελκτικό πριν καταναλωθεί. Η κουζίνα έχει τεχνική, είναι ψαγμένη γαστρονομικά και εκφράζεται με φαντασία και ταλέντο. Ο σεφ Αντώνης Λαδόπουλος σε κερδίζει με τις συναρπαστικές του γεύσεις. «Θέλω να προσφέρω φαγητό νόστιμο, κατανοητό για όλο τον κόσμο» λέει και το μαγειρικό πάθος του φωτίζει τα μάτια του. Του λόγου του το αληθές ανακαλύπτεις ευθύς σε ένα θαυμάσιο ταρτάρ τόνου με κινόα που διακοσμείται με λεπτές, τραγανές φέτες δροσερού αγγουριού ραντισμένες με ξύδι passion fruit. Ακολουθεί ένας καπνιστός σολομός από τον Χελμό που το πιπεράτο λαδολέμονο τού χαρίζει ωραία ένταση στη γεύση και δίπλα ένας βελούδινος πουρές αρακά κρατά ευγενικά τις γευστικές ισορροπίες. Στις σαλάτες, ο σεφ ξεδιπλώνει επίσης τη φαντασία του, παίζοντας μεν με γνωστά υλικά, ανατρέποντας όμως τις κλασικές προσεγγίσεις. Εδώ η ρόκα είναι απαλλαγμένη από μπαλσάμικο και την πολυφορεμένη παρμεζάνα και συνδυάζεται όμορφα με φέτα, ντοματίνια, παξιμάδι και σάλτσα ελιάς. Τη νοστιμιά της ξεδιπλώνει σε κάθε μπουκιά και η σαλάτα με τραγανό σταμναγκάθι και πιπεράτους κύβους μυζήθρας, ξερά σύκα, κουκουνάρι, ξεραμένη ντομάτα και μηλόξυδο. Στα ζεστά πιάτα η εικόνα παραμένει εξαιρετική, με ένα απολαυστικό ριζότο με γαρίδες και ένα θεσπέσιο μουσακά θαλασσινών. Στο πιάτο αυτό τα ψαρικά -σφυρίδα, σολομός, γαρίδα- δένουν αριστοτεχνικά με τη μελιτζάνα, τη γλυκιά σάλτσα ντομάτας και την μπεσαμέλ, που στην επίγευση αποκαλύπτει νότες χιώτικης μαστίχας. Γεύση νόστιμη, που ικανοποιεί και τον πιο δύσκολο ουρανίσκο. Ζηλευτό ήταν και το πιάτο με την jumbo γαρίδα να ισορροπεί σαν γλυπτό μέσα σε σάλτσα ντομάτας και δίπλα μια υπέροχη πολέντα ενισχυμένη με καπνιστό τυρί Μετσόβου και αχνιστό φινόκιο να αναλαμβάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Πραγματικά, μου άρεσε το παιχνίδι της κουζίνας του Ιστιοπλοϊκού με τα γευστικά κοντράστ, τις αρωματικές νότες και τη βαθιά νοστιμιά σε όσα πιάτα δοκίμασα. Υποσχέθηκα να ξαναέρθω μεσημεράκι, πάνω στη θάλασσα και θέα την Καστέλλα για να δοκιμάσω μεσογειακής εμπνεύσεως μεζέδες για ούζο. Ο Ιστιοπλοϊκός αποδεικνύει ότι στα 12 χρόνια λειτουργίας του ξέρει να κουμαντάρει καλά το τιμόνι της εστίασης, ακόμη και σε χαλεπούς καιρούς. Τιμή από 35 ευρώ.