Ισχύς εν τη ενώσει

Ο χώρος του Duetto είναι απλός, χωρίς διακοσμητικές εξάρσεις, με το λευκό να κυριαρχεί στους τοίχους, καθρέφτες, ξύλινη ρουστίκ επίπλωση, μικρή μπάρα και μια cozy σκηνή για τους μουσικούς. Στο έμπα ένας πίνακας με το χαρακτηριστικό εκκλησάκι της Σκοπέλου μού θύμισε σκηνές από την ταινία Mamma Mia.

Το τραπέζι μου μπροστά από την τζαμαρία μού επιτρέπει να χαζεύω τη μικρή πράσινη πλατεία, όπου το καλοκαίρι θα είναι όμορφα, σαν σε εξοχή. Το βράδυ που βρέθηκα στο Duetto η κίνηση ήταν χαλαρή και χωρίς ζωντανή μουσική, αφού η Κατερίνα Ντίνου τραγουδά έντεχνα και κλασικά λαϊκά τραγούδια Παρασκευή, Σάββατο βράδυ και Κυριακή μεσημέρι.

Επικεντρώνομαι στο μενού που είναι προσανατολισμένο στα μεσογειακά μονοπάτια με κάποιες νύξεις ασιατικές σε κάποια πιάτα, και στην τελευταία σελίδα του φιγουράρουν μόνο πέντε προτάσεις από την κουζίνα της Σκοπέλου. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα οι ιδιοκτήτριες να έχουν δώσει περισσότερη έμφαση στην κουζίνα του νησιού τους, μια κουζίνα που λατρεύει και προβάλλει στις ΗΠΑ η διάσημη Ελληνοαμερικανίδα σεφ Κατ Κόρα, που κατάγεται από το ίδιο νησί.

Εδώ, τα ηνία στην κουζίνα κρατά πάλι γυναίκα, η νεαρή σεφ Έμυ Μαράντου, που πριν έρθει στο Duetto, εργαζόταν σε εστιατόρια του Λονδίνου. Από τα χεράκια της δοκίμασα μια ωραιότατη δροσερή σαλάτα με λόλα, ντοματίνια, καλαμπόκι, φρέσκο κρεμμυδάκι και εξαιρετικό τονάκι Αλοννήσου, περιχυμένη με λευκό ξίδι και ελαιόλαδο που της χάριζε μια ισορροπημένη σπιρτάδα. Η νοστιμιά του τόνου ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής του πιάτου. Από τα ορεκτικά, τα μπουκάκια γεμισμένα με κρεμώδες τυρί, άνηθο και γαρίδα ήρθαν τραγανά, σωστά τηγανισμένα, χωρίς να είναι λαδοπιωμένα, με το τυρί ωστόσο να καπελώνει τη γεύση της γαρίδας. Ανάμεσα στις δύο στριφτές σκοπελίτικες πίτες του καταλόγου με τυρί και με χορταρικά, ακολούθησα την προτροπή της σερβιτόρας να παραγγείλω αυτή με τα χορταρικά, που η γέμισή της έχει και τυρί, όπως μου είπε. Ήρθε χορταστική στο πιάτο σε σχήμα σαλίγκαρου, όπως ακριβώς τη φτιάχνουν στη Σκόπελο, με το χειροποίητο φύλλο να είναι κρουστό και τραγανό.

Εξαιρετικό και το κυρίως πιάτο, μια εξελιγμένη σκοπελίτικη συνταγή, που τα παϊδάκια από το κατσικάκι μαγειρεύονται με κονιάκ, δεντρολίβανο και μέλι, με πατάτες σαν λουκουμαδάκια, λιαστή ντομάτα, κολοκύθι και θυμάρι. Μοσχοβολιστό πιάτο με όμορφα ισορροπημένη τη γλύκα που χαρίζει το μέλι. Ευχάριστα τρώγεται και ο σοτέ φρέσκος σολομός που ήρθε ζουμερός και συνοδευόταν από ρύζι basmati και πιπεριές με ευωδιαστή σάλτσα μοσχολέμονου. Φίνο τελείωμα με τιραμισού με κονιάκ και κακάο.