Βλέποντας τις φωτογραφίες του Βασίλη Μακρή από τον «γύρο του θανάτου» της Θεσσαλονίκης στο Lifo.gr δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια τους από πάνω τους για αρκετά λεπτά. Τα χρώματα, η ατμόσφαιρα, οι άνθρωποι, το δευτερόλεπτο που καθορίζει το σωστό «κλικ», οι εικόνες που διηγούνται μια ιστορία, όλα βρίσκονταν εδώ.
Ακόμα και στην σημερινή εποχή, την εποχή του instagram και των «φωτογράφων», οι φωτογράφοι καταφέρνουν να μας ακινητοποιούν. Ίσως γιατί οι εικόνες τους είναι αποτέλεσμα κόπου και εμπειρίας και όχι πόζας. Του ζήτησα να γράψει για το αγαπημένο του βιβλίο και δεν θα μπορούσε παρά να έχει σχέση με την φωτογραφία.
«Περί Φωτογραφίας» της Susan Sontag
Από τον Βασίλη Μακρή*
Η ελληνική έκδοση κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1993 από τις εκδόσεις του περιοδικού Φωτογράφος, με (άριστη) μετάφραση του Ηρακλή Παπαϊωάννου.
Ο τίτλος του πρωτότυπου είναι “On Photography”.
Η Susan Sontag (16 Ιανουαρίου, 1933 - 28 Δεκεμβρίου, 2004) ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας και (μεταξύ άλλων) έγραφε δοκίμια σχετικά με τη φωτογραφία, στη New York Review of Books από το 1973 μέχρι και το 1977, οπότε και αποφάσισε να τα εκδώσει συγκεντρωμένα, σε επτά κεφάλαια - σε μορφή βιβλίου.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1977 και κέρδισε (την ίδια χρονιά) το “National Book Critics Circle Award”. Επιλέχθηκε, επίσης, μεταξύ των είκοσι κορυφαίων βιβλίων του 1977, από τους συντάκτες του New Times Book Review.
Αποτελεί (μέχρι και σήμερα) αντικείμενο μελέτης και διδασκαλίας, σε κάθε βαθμίδα φωτογραφικής εκπαίδευσης, των σπουδαιότερων σχολών φωτογραφίας και κινηματογράφου στον κόσμο.
Παρ΄ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια (από το 1977) και έχουν υπάρξει τεράστιες κοινωνικές αλλαγές, όπως και τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα της φωτογραφίας, το “Περί Φωτογραφίας” στοχάζεται στην ουσία του αντικειμένου (φωτογραφία) δημιουργώντας τεράστιο “χώρο” στον αναγνώστη για να αναπτύξει τις δικές του σκέψεις.
Εκεί, ακριβώς, βρίσκεται και η πρωτοτυπία του.
Ίσως επειδή δεν ήταν φωτογράφος, η Sontag, κατάφερε να παρατηρήσει και να αναλύσει τόσο ψύχραιμα την “παρεξηγημένη” τέχνη και να γράψει ένα σπουδαίο βιβλίο για τη φωτογραφία και τους φωτογράφους, που πιο πολύ από ποτέ, σήμερα (που οι πάντες φωτογραφίζουν με τεράστια ευκολία) υπάρχει ανάγκη διαχωρισμού, μεταξύ των φωτογράφων - και αυτών που ασχολούνται με τη φωτογραφία.
Φωτογράφισα κάποιες υπογραμμίσεις από την ελληνική έκδοση και μία από την αγγλική και σκέφτομαι, πόσες λέξεις είναι μία φωτογραφία που το περιεχόμενο της είναι λέξεις, από κείμενο της Sontag;
*Περισσότερα για την δουλειά του Βασίλη Μακρή εδώ
σχόλια